Επανέρχομαι στο θέμα της δυνατότητας εφαρμογής διαφορετικής πολιτικής στη χώρα μας. Η άποψή μου είναι ότι διαφορετική πολιτική και παραμονή της χώρας στην ευρωπαϊκή ένωση είναι σχεδόν ανέφικτη.
Είναι τέτοιες οι ισορροπίες στη διεθνή σκηνή σήμερα, ώστε η άσκηση μιας πραγματικά εθνικής πολιτικής δεν συνάδει με την παρουσία μας στις διαδικασίες της σημερινής Ευρώπης.
Η επιλογή λοιπόν είναι σαφής. Υποταγή στα κελεύσματα των λεγομένων εταίρων ή ανεξαρτησία με τίμημα!
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η υποταγή πρέπει να είναι πλήρης και χωρίς ισχυρή διαπραγμάτευση. Στο σημείο αυτό πρέπει να ασκηθεί κριτική από αυτούς, μάλλον τους περισσότερους Έλληνες σήμερα, που επιλέγουν αυτή τη λύση, προς τους κυβερνώντες. Υπάρχει η θεωρητική ελπίδα, ότι μια κάποια βελτίωση στα οικονομικά μας, εάν υπάρξει και δεν είναι φούμαρα τα περί πρωτογενούς πλεονάσματος, μπορεί να ενδυναμώσει τη διαπραγματευτική μας θέση. Μένει να το δούμε και να ελπίζουμε ότι έχουμε πολιτικούς ικανούς να το εκμεταλλευτούν.
Η ανεξαρτησία από την άλλη πλευρά θα έχει ένα πολύ βαρύ τίμημα. Δεν υπάρχει περίπτωση το σημερινό ευρωπαϊκό, που στην ουσία είναι σχεδόν παγκόσμιο, διευθυντήριο να ανεχτεί μια διαφορετική πολιτική από τον σκληρό καπιταλισμό του ασθενούς κράτους και των ιδιωτικοποιήσεων των πάντων σε χώρα- μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρώπης, έστω -ή ιδίως- του μικρού δικού μας μεγέθους.
Οι Έλληνες μπορεί να ήταν διατεθειμένοι να ακολουθήσουν το σκληρό μοναχικό δρόμο τους εάν είχαν ακούσει τα καθαρά και ειλικρινή λόγια για αυτά που τους περιμένουν. Μια οικονομική κατάσταση σαφώς πάρα πολύ χειρότερη, αλλά πιθανόν με περισσότερη δικαιοσύνη και ισότητα ανάμεσα στους πολίτες. Εάν μια τέτοια εξέλιξη μπορεί βέβαια να είναι βιώσιμη χωρίς μείζονα κοινωνική αναταραχή σε μια χώρα τόσο βαθειά διαβρωμένη από τη διαφθορά και μετά τόσο μακροχρόνια έκθεση σε έναν αρρωστημένο καπιταλιστικό τρόπο ζωής, αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Τι θα γίνει λοιπόν; Τίποτα από τα παραπάνω βέβαια. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις επόμενες ή ίσως τις μεθεπόμενες εκλογές. Η γνώμη μου είναι ότι αυτό θα γίνει ανεξάρτητα από τις όποιες οικονομικές εξελίξεις. Το μόνο που θα κρίνουν αυτές είναι αν αυτή η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα έλθει στις επόμενες ή στις μεθεπόμενες εκλογές. Και τι θα κάνει; Θα δεχτεί αυτά που έχουν δεχτεί οι σημερινοί κυβερνώντες, αφού θα τα μετονομάσει κατάλληλα για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Λίγη επί της ουσίας σημασία θα έχει εάν θα ονομαστεί αυτό "επαναδιαπραγμάτευση" ή "κατάργηση" του μνημονίου. Θα είναι κάτι που θα λέγεται ίσως "νέα συμφωνία" ή κάτι ηχηρό παρόμοιο, αλλά που στην ουσία θα είναι συνέχιση της ίδιας πολιτικής των δανείων και του ελέγχου μας από το ίδιο διευθυντήριο. Ναι θα περισέψουν τα μεγάλα λόγια και οι διαβεβαιώσεις για μια καινούργια εθνική πολιτική. Και ίσως μάλιστα αυξηθεί κατά 30 ευρώ ο βασικός μισθός και ελαττωθούν οι αποδοχές των βουλευτών κατά 50 ευρώ. Γρήγορα όμως ο λαός θα καταλάβει την αλήθεια και το πείραμα ΣΥΡΙΖΑ θα αποτύχει.
Και τότε; Πολλά εξαρτώνται βέβαια από τις διεθνείς εξελίξεις και τη γενικότερη οικονομική κατάσταση, αλλά το σημερινό τρίτο κόμμα τότε πιθανότατα θα είναι πρώτο. Αφήστε, λοιπόν, τη φαντασία σας να οργιάσει!
Ο Καζαμίας μίλησε!
