Ποίηση

 Ποίημα γραμμένο το 2016 τέτοια μέρα με προφανείς τόσο τη μίμηση, όσο και τον τότε αποδέκτη.

ΥΦΑΚΙ

Σα βγεις στη ζητιανιά για τες συντάξεις

απεύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος 

γι αυτούς που σε στηρίζουν τόσα χρόνια

και βγάλανε τη χώρα απ΄την κρίση.

Το ΔΝΤ και Κομισιόν

το θυμωμένο Σόιμπλε μη τους φοβάσαι

τέτοιους στο δρομο σου πια δεν θα βρεις.

Το ΔΝΤ και Κομισιόν δεν θα τους συναντήσεις

γιατί τους κουβανείς μες την ψυχή σου.

Πάντα στο νου σου νάχεις τους συντρόφους

αυτούς που έχασες μες την πορεία,

όταν εσύ άλλαξες τον προορισμό σου.

Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου

μη προσδοκώντας ψήφους πια να πάρεις.

Όσο για αυτούς που σου έδωσαν το ωραίο ταξίδι

χωρίς αυτούς δεν θάβγαινες στο δρόμο.

Άλλο δεν έχουν να σου δώσουν πια.

Κι αν πιο φτωχούς τους βρεις

εσύ σαι που τους γέλασες

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα

ήδη θα το κατάλαβες 

τα κούφια λόγια τι σημαίνουν.

Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου 2024

 ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ο Δικαστής Douglas παρατήρησε κάποτε, ότι “οτιδήποτε κι αν είναι η αισχρολογία, δεν μπορεί να υπολογιστεί ως έγκλημα και μπορεί να οριοθετηθεί μόνον ως αμαρτία. Ως αμαρτία υπάρχει μόνο στα μυαλά ορισμένων και όχι άλλων και είναι εντελώς πολύ υποκειμενική για να έχει νομικές συνέπειες.” Κατά την άποψή του, η προσπάθεια να λογοκριθεί σωστά αυτό που είναι σεξουαλικά απρεπές είναι πέρα από τη σοφία και την κατανόηση των ηθικών κοινωνιών, της αστυνομίας, των υπευθύνων των ταχυδρομείων, των ιερέων, των ενόρκων και των δικαστών-συμπεριλαμβανομένων και των εννέα σοφών νομικών που κάθονται στα υψηλότερα έδρανα στη χώρα (των μελών του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ). “Με όλο το σεβασμό,” έγραψε στους συναδέλφους του Ανωτάτου Δικαστηρίου, “δεν ξέρω καμιά ομάδα ανθρώπων στη χώρα λιγότερο αρμόδια πρώτον, να καταλάβει τι είναι η αισχρολογία όταν τη δει, και δεύτερον, να σχηματίσει οποιαδήποτε μελετημένη κρίση για το ποιος θα είναι ο επιβλαβής ή ευεργετικός αντίκτυπος μιας συγκεκριμένης δημοσίευσης στα μυαλά νέων ή γερόντων.

Αναφορά από το βιβλίο “Thy Neighbor's Wife” του Gay Talese, που αφορά τα χρόνια της μεγάλης λογοκρισίας του τύπου στις ΗΠΑ.

Τρίτη 10 Σεπτεμβρίου 2024

 ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Η ΠΑΡΑΤΑΣΗ ΤΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΩΣ ΛΥΣΗ

Η μιζέρια των άλλων, η επιμονή της δυστυχίας, είναι αυτό που ίσως τους συνδέει. Μονάχα η προοπτική μιας μεγαλύτερης δυστυχίας τους κρατάει μέσα στον περιορισμένο κόσμο της μεταπτυχιακής σχολής.

Γράφει ο  Brandon Taylor στο μυθιστόρημα “Real Life”, και είναι μια μεγάλη αλήθεια για την αιτία που πολλοί μεταπτυχιακοί φοιτητές παρατείνουν τισ σπουδές τους.

ΠΑΛΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΕΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΕΣ

Και αν σε κάποιον συνέβαινε μια καταστροφή, έβλεπε ο Κάιζερ ότι έκαναν ότι μπορούσαν για να τον πληροφορήσουν με τον πιο διακριτικό τρόπο. Αχ, δεν μπορούσαν να καταλάβουν ότι μπορούσε να αντέξει οτιδήποτε! Οι μεγάλες στεναχώριες ήταν ήδη εγκαταστημένες στην ψυχή του και οι καινούργιες στεναχώριες συναντούσαν τις παλιές, σαν από καιρό αναμενόμενα αδέρφια.

Από το έξοχο “The Radetzky March” του Joseph Roth.

Δευτέρα 9 Σεπτεμβρίου 2024

 Μπάνιο σήμερα μετά από πολλές μέρες, λόγω της ρύπανσης του Παγασητικού. Η θάλασσα τώρα στο Μαλάκι ολοκάθαρη!

ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

Ο Carlo Rovelli* το έθεσε έτσι: Η προαπάθειά μου δεν είναι να τροποποιήσω την κβαντική μηχανική, ώστε να την κάνω συμβατή με την αντίληψή μου για τον κόσμο, αλλά να τροποποιήσω την αντίληψή μου για τον κόσμο ώστε να την κάνω συμβατή με την κβαντική μηχανική.

* Ιταλός φυσικός και συγγραφέας

Γράφει ο Donald Hoffman στο βιβλίο "The Case Against Reality.”

ΞΕΧΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΗΘΕΙΣ

Μια προϋπόθεση για να θυμόμαστε είναι να μπορούμε να ξεχνάμε.

Λόγια του William James στο βιβλίο “The Principles of Psychology”, που αναφέρονται από τον Gavin Francis στο βιβλίο “Shapeshifters.”

Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου 2024

 ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

ΚΑΙΡΟΣ ΜΙΧΑΛΩΔΗΣ

Τι τους ήθελε αυτούς τους νομοταγείς και φιλόνομους και τους έπλασε ο Πανάγαθος; Δεν τους έκανε παλαμίδες τουλάιστο, που στη σκάρα λεμονόλαδο είναι κανενός να μη δίνεις;

Αχ ναι τον πειράζει η «ομίχλη». Έ αφεντικό: Μιχαλώδης ο καιρός πάλι σήμερα!

Από το “Θείο Τραγί” του Γιάννη Σκαρίμπα.

Η ΣΑΥΡΑ ΠΟΥ ΛΙΑΖΕΤΑΙ

Ο Flaubert περιέγραφε τον εαυτό του ωσάν “απλά μια λογοτεχνική σαύρα που λιάζεται όλη μέρα κάτω από τον μεγάλο ήλιο της Ομορφιάς. Αυτό είναι όλο”. Αργότερα έγραψε: Δεν μπορείς να αλλάξεις την ανθρωπότητα. Μπορείς μονάχα να την καταλάβεις.”

Από το βιβλίο “The Man in the Red Coat” του Julian Barnes.

Παρασκευή 6 Σεπτεμβρίου 2024

 ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΑΚΟΜΗ ΕΝΑΣ ΟΡΙΣΜΟΣ

Έχει ειπωθεί ότι ο καπιταλισμός βασίζεται σε ένα σύστημα όπου πουλάς κάτι που δεν σου ανήκει σε κάποιον που δεν το θέλει.

Γράφει η Rachel Kushner στο βιβλίο “The Hard Crowd.”

ΗΔΟΝΗ ΤΗΣ ΔΥΣΤΥΧΙΑΣ

Δεν γνωρίζω γιατί μερικοί άνθρωποι επιμένουν να αγκιστρώνονται σε αυτά που τους κάνουν δυστυχείς. Είναι σαν να έχει βουλιάξει το πλοίο με το οποίο ταξίδευαν, αλλά αντί να κρατιούνται από τα συντρίμμια που επιπλέουν, να προσπαθούν να αρπάξουν αυτό που θα τους οδηγήσει στο βυθό.

Από τον Stephen May στο βιβλίο “Sell us the Rope.”

Καλοκαιρινά κορίτσια της Πάτρας

 

Πέμπτη 5 Σεπτεμβρίου 2024

 ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΣ ΜΑΚΡΙΑ ΠΗΓΑΙΝΕ ΣΤΑ ΤΥΦΛΑ

Ο Cromwell είχε πει: Ένας άνθρωπος δεν πάει ποτέ τόσο μακριά, όσο το κάνει όταν δεν γνωρίζει που πηγαίνει.

Το αναφέρει ο Robert Musil στο “The Man Without Qualities.”

ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΡΟΜΠΟΤ

Η διαφορά ανάμεσά μας (ανθρώπων και ρομπότ) εντοπίζεται στο ότι ο καθένας από μας έχει τη δική του χωριστή νόηση και μνήμη, ενώ τα ρομπότ πιθανότατα θα μοιράζονται μια εννιαία νόηση. Οι άνθρωποι είναι αυτόνομα όντα αποτελούμενα από σώμα και νου, που δουλεύουν σε συνέργεια, ενώ τα ρομπότ θα έχουν πολλά σώματα, που θα συνδέονται με ένα συλλογικό νου, παρόμοιο με εκείνο που καλείται “σύννεφο” σήμερα στο διαδίκτυο. Θα έχουν ένα κανονικό αλλά κοινό νου, στον οποίο συμμετέχουν όλα τα ρομπότ. Αυτό είναι που τα κάνει ένα διαφορετικό είδος, ένα είδος που δεν έχει ισοδύναμο τον κόσμο της βιολογίας, αλλά με το οποίο θα πρέπει να μάθουμε να συμβιώνουμε.

Γράφει η Helga Nowotny στο βιβλίο “In AI We Trust.”

Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2024

 ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Ο ΣΕΦΕΡΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ JAMES JOYCE

Ο Σεφέρης πρώτος, την Κυριακή στις 19 Γενάρη του σκληρού 1941, μια βδομάδα μετά τον θάνατο του Ιρλανδού, θα σημειώσει στο Ημερολόγιό του: «Θάνατος του James Joyce τις προάλλες. Όταν σκέπτομαι την αμαρτωλή εποχή της ενδιάμεσης ειρήνης, όταν κάνω τον ισολογισμό, δεν βλέπω να μένει τίποτε άλλο παρά ένα, δύο, τρία ονόματα σαν αυτόν, που συντηρήσανε κάτι πραγματικά πολύτιμο. Όλα τα άλλα σπόρος θανάτου» (Μέρες Δ’, Ίκαρος, 1986, σ. 10).

Η ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ

Λόγια του Blaise Pascal: Η Τέχνη έχει τη λογική της, που η λογική δεν καταλαβαίνει.

Γράφει ο Woody Allen στο αυτοβιογραφικό του βιβλίο "Apropos of Nothing.”

ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑ

Δεν είναι η ομορφιά που αγαπάμε, σκέφτηκε, αλλά η αποτυχία της. Η αποτυχία του να είσαι νέος για πάντα, η αποτυχία του σώματος. Η ομορφιά είναι όπως η επιτυχία. Δεν μπορούμε να την αγαπήσουμε για πολύ καιρό.

Γράφει ο Graham Greene στο μυθιστόρημα “The heart of the matter.”

Και πιο κάτω στο ίδιο βιβλίο: Η εμπιστοσύνη ήταν μια νεκρή γλώσσα, της οποίας είχε ξαχάσει τη γραμματική.

Τρίτη 3 Σεπτεμβρίου 2024

 ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

ΠΑΝΩ-ΚΑΤΩ

Ο Διογένης ζήτησε να ταφεί με το πρόσωπο προς τα κάτω, επειδή ο κόσμος πολύ γρήγορα θα αναποδογύριζε.

Αυτή η εκδοχή αναφέρεται στο βιβλίο του David Markson "The Last Novel.”

ΠΟΙΗΤΕΣ ΚΑΙ ΓΛΩΣΣΑ

Λόγια του Paul Celan: Δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο, που θα αναγκάσει κάποιον ποιητή να σταματήσει να γράφει. Ακόμη κι αν είναι Εβραίος και η γλώσσα των ποιημάτων τοιυ είναι τα Γερμανικά.

Το αναφέρει επίσης ο David Markson στο “The Last Novel.”

Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2024

 ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΥ

Η κοσμοθεωρία των “ανθρωπιστών” (ουμανιστών) είχε συνοψιστεί από τον συγγραφέα Kurt Vonnegut: “Είμαι ανθρωπιστής, που σημαίνει, εν μέρει, ότι προσπάθησα αν συμπεριφερθώ με αξιοπρέπεια, χωρίς καμιά προσμονή για επιβραβεύσεις ή τιμωρίες μετά το θάνατό μου.”

Από το βιβλίο της Sarah Bakewell “Humanly Possible.”

BOB DYLAN ΕΦΑ

-Έτσι ήταν πάντα. Η μάχη ανάμεσα στον πλούσιο άνθρωπο και τον φτωχό άνθρωπο λαμβάνει χώρα σε πολλά πεδία, που μερικά από αυτά δεν γίνονται αμέσως αντιληπτά. Σήμερα οι πλούσιοι ντύνονται με φόρμες και οι άστεγοι έχουν iPhones. Άνθρωποι χωρίς εμφανές εισόδημα αγοράζουν άψογα μαιμού ρολόγια με αλλοιωμένο ένα γράμμα, για να αποφεύγουν το κοπυράιτ. Και μετά οι πλούσιοι αγοράζουν τα ίδια “Rulex” έτσι ώστε τα αληθινά τους ρολόγια που κοστίζουν εξαψήφια νούμερα να μην γίνονται αντικείμενα κλοπής, όταν βγαίνουν για δείπνο.

-Έτρωγα πριν καιρό με ένα φίλο, που είχε χάσει πρόσφατα τη γυναίκα του. Είπε κάτι που με έκανε να το σκέφτομαι για αρκετό διάστημα. Είπε: “Ο μόνος λόγος που οτιδήποτε έχει κάποια σημασία, είναι επειδή τελειώνει.” Σε αντίθεση με τα διαμάντια ή το χρυσάφι, ο χρόνος με τη γυναίκα του ήταν αληθινά πεπερασμένος και είχε απολαύσει την κάθε του στιγμή.

Γραφόμενα του Bob Dylan στο βιβλίο του “The Philosophy of Modern Song.”

Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2024

 Καλό Μήνα σε όλους!

ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ

Για μένα  κάθε μέρα που περνά αντιπροσωπεύει κάτι, που ολοένα και περισσότερο, αφαιρείται αδυσώπητα από κάτι που ολοένα λιγοστεύει.

Σχετικά με το ρητό του Nietzsche, δηλαδή “ότι δεν με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό”, νομίζω ότι ο Nietzsche είχε μάλλον άδικο, δεν νομίζεις; Αυτό που δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο αδύνατο και σε σκοτώνει αργότερα.”

Γραπτά του Christopher Hitchens, καθώς ζούσε τις τελευταίες του μέρες, και που αναφέρει ο Martin Amis, στο βιβλίο του “Inside Story.”

Αληθειες σίγουρα, που ίσως δεν ταιριάζουν με την τάση αισιοδοξίας που χαρακτηρίζει μια πρωτομηνιά, αλλά έτσι είναι η ζωή, γεμάτη αντιφάσεις!

Σάββατο 31 Αυγούστου 2024

 Ποιήση

Λ Ο Υ Λ Ο Υ Δ Ι Α

της Γουέντι Κόουπ

Κάποιοι άνδρες δεν το σκέφτονται, λοιπόν.
Εσύ όμως ναι: ερχόσουν κι μού έλεγες ότι σχεδόν
Μου αγόρασες λουλούδια αλλά
Κάτι είχε πάει στραβά.

Το ανθοπωλείο ήταν κλειστό. Ή απλά αμφέβαλες-
Με σκέψεις που το δικό σου, το δικό μου το μυαλό,
Ανακαλύπτουν συνεχώς. Σκέφτηκες κι ανέβαλες,
Πως δεν θα ήθελα τα άνθη σου· φοβάμαι.

Τότε, είχα χαμογελάσει και σε αγκάλιασα, θυμάμαι.
Τώρα μονάχα να χαμογελώ μπορώ.
Αλλά δες, τα λουλούδια που σχεδόν έφερες εδώ
Άντεξαν όλον τούτο τον καιρό.

μετάφραση: Θεόδωρος Ρακόπουλος

Από το περιοδικό Popaganda

ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

ΦΑΡΜΑΚΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ

Η διάθεση του Oscar Wilde ήταν συχνά πολύ κακή και παραδέχτηκε στον Fénéon, ότι σκέφτηκε την αυτοκτονία και είχε κατεβεί στον Σηκουάνα με αυτή την πρόθεση. Στην Pont Neuf συνάντησε έναν παράξενο άνθρωπο που κοίταζε προς το νερό. Θεωρώντας τον το ίδιο απελπισμένο τον ρώτησε: “Είσαι κι εσύ υποψήφιος για αυτοκτονία;” “Όχι, του απάντησε ο ξένος, “είμαι κομμωτής”. Σύμφωνα με τον Fénéon, αυτή η ανακολουθία έπεισε τον Wilde, ότι η ζωή ήταν ακόμη αρκετά αστεία, ώστε να μπορέσει να την υπομείνει.”

Από το βιβλίο του Julian Barnes "The Man in the Red Coat.”

Παρασκευή 30 Αυγούστου 2024

 ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ

Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ

Ο Πρόεδρος Κάρτερ διηγούνταν μια ιστορία για μια ομιλία που έδωσε στην Ιαπωνία. Είπε ότι την άρχισε με ένα αστείο και ότι αμέσως μόλις ο διερμηνέας μετέφρασε το αστείο από τα αγγλικά στα ιαπωνικα, όλοι όσοι βρίσκονταν στο ακροατήριο γέλασαν. Αργότερα την ίδια μέρα ο Κάρτερ ρώτησε τον διερμηνέα το λόγο για τον οποίο το αστείο έγινε δεκτό με τόσο ενθουσιασμό. Μετά από κάποιο δισταγμό ο διερμηνέας ομολόγησε ότι δεν ήταν σίγουρος πως να μεταφράσει το αστείο στα ιαπωνικά και αντί γι’ αυτό είπε: “ Ο Πρόεδρος Κάρτε είπε ένα αστείο. Πρέπει όλοι να γελάσουμε.”

Από το βιβλίο “The Power of Language” της Viorica Marian.