Να δύο φωτογραφίες από την πρόσφατη βόλτα μας στο Μικρό, την όμορφη παραλία δίπλα στον Πλατανιά, στο Νότιο Πήλιο...
Παρασκευή 21 Μαΐου 2021
Πέμπτη 20 Μαΐου 2021
Κυριακή 16 Μαΐου 2021
Παρασκευή 7 Μαΐου 2021
Διαβάζοντας...
Ο Πάπας Φραγκίσκος μας εξέπληξε με την παρουσία του στο γεύμα και την παραβολή που μας είπε. Συγκεκριμένα παρατήρησε: Το γεύμα μας θα συνοδευτεί από κρασί. Το κρασί ξέρετε είναι πολλά πράγματα. Έχει μπουκέτο, χρώμα και πλούτο στη γεύση, που όλα αυτά συμπληρώνουν το φαγητό. Περιέχει αλκοόλ που μπορεί να ζωντανέψει το μυαλό. Το κρασί εμπλουτίζει όλες τις αισθήσεις μας.
Στο τέλος της ευωχίας μας θα έχουμε γκράπα. Η γκράπα είναι ένα πράγμα. Αλκοόλ. Η γκράπα είναι αποσταγμένο κρασί. Και συνέχισε:
Η ανθρωπότητα είναι πολλά πράγματα- παθιασμένη, περίεργη, λογική, αλτρουιστική, δημιουργική, ιδιοτελής. Οι αγορές όμως είναι ένα πράγμα: Ιδιοτελείς. Οι αγορές είναι η ανθρωπότητα αποσταγμένη. Και στη συνέχεια μας προκάλεσε:
Η δουλειά σας είναι να μετατρέψετε πάλι τη γκράπα σε κρασί, να μετατρέψετε τις αγορές πάλι σε ανθρωπότητα. Αυτό δεν είναι θεολογία. Αυτό είναι πραγματικότητα. Αυτό είναι η αλήθεια.
Το αναφέρει ο Mark Carney στο βιβλίο του «Values.”
Πέμπτη 6 Μαΐου 2021
Τετάρτη 28 Απριλίου 2021
Διαβάζοντας...
Ο Watanabe ανάβει το ηχητικό του σύστημα, που είναι συνδεδεμένο με ηχεία ψηλά όσο ένας άνθρωπος. ‘Ενας άνθρωπος μετρίου ύψους, όπως εκείνος, ας πούμε. Διαλέγει μια από τις αγαπημένες του ηχογραφήσεις. Μια τρομπέτα που γρυλλίζει, ένα στοχαστικό πιάνο, ένα φευγαλέο διπλό μπάσο. Κατεβάζει την ένταση στο χαμηλότερο σημείο. Κλείνει τα μάτια του για να διακόψει τον οπτικό χείμαρρο. Βυθίζεται σε μια από τις πιο ευχάριστες δραστηριότητες που γνωρίζει: να ακούει μουσική χωρίς τον ήχο. Με το να την αναπλάθει στο μυαλό του. Αυτό δεν είναι κάτι που ο κύριος Watanabe κάνει με μια οποιαδήποτε ηχογράφηση. Είναι πάντοτε ιδιαίτερα επιμελής όταν διαλέγει τι είναι αυτό που δεν πρόκειται να ακούσει.
Απόσπασμα από το μυθιστόρημα του Andrés Neuman «Fracture.»
Τρίτη 27 Απριλίου 2021
Διαβάζοντας...
Στην πραγματικότητα οι θέσεις της παραδοσιακής αριστεράς και δεξιάς βρίσκονται σε κίνδυνο να υφαρπαστούν από λαϊκιστές, οι οποίοι έχουν την τάση να κατηγορούν τον υπόλοιπο κόσμο για τις δυσκολίες των χωρών τους. Οι ψηφοφόροι δεν μπορούν πια εύκολα να κατηγοροποιηθούν ως ανήκοντες στη μία ή την άλλη πλευρά του πολιτικού φάσματος. Είναι ένα γεγονός, που έχουν ήδη εκμεταλλευτεί ανάμεσα σε άλλους, ο Donald Trump, ο Bernie Sanders, το Independence Party της Μεγάλης Βρετανίας, Ο ΣΥΡΙΖΑ της Ελλάδας και η Marine Le Pen της Γαλλίας. Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει: οι συνέπειες της παγκοσμιοποίησης και της τεχνολογίας στην κατανομή του πλούτου, έχουν αναγκάσει πολλούς ψηφοφόρους, που παραδοσιακά θα ψήφιζαν κεντρώα κόμματα, να κατευθύνονται στην υποστήριξη λαϊκιστών, που ισχυρίζονται ότι είναι περισσότερο σε επαφή με τις ανησυχίες των ψηφοφόρων. Για πολλούς ανθρώπους, οι οργανισμοί και οι ιδέες της παγκοσμιοποίησης είναι μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης. Με τον τρόπο αυτό η “επιδιόρθωση” της παγκοσμιοποίησης είναι κάθε άλλο παρά ξεκάθαρη: εάν οι πολίτες όλο και περισσότερο λαχταρούν την “ιερότητα” της πατρίδας τους-και οι λαϊκιστές υπόσχονται ότι θα ικανοποιήσουν αυτή τη λαχτάρα- η παγκοσμιοποίηση βρίσκεται σε κίνδυνο να τιναχτεί στον αέρα.
Από το βιβλίο του Stephen D. King «Grave New World.»
Πέμπτη 22 Απριλίου 2021
Διαβάζοντας...
Η Αμερική μεγάλη ξανά;
Με τον κίνδυνο να δηλώσει κανείς το προφανές: κανείς δεν πρόκειται να κάνει την Αμερική μεγάλη ξανά. Κανείς δεν φαντάζεται σοβαρά ότι αυτό είναι μια πιθανότητα. Η Αμερική είναι αλήθεια ότι ίσως με το χρόνο πάψει να αναθέτει τις κατασκευαστικές της εργασίες στην Κίνα, αλλά εάν αυτές οι εργασίες επιστρέψουν ποτέ στη χώρα, θα επιστρέψουν με τη μορφή αυτοματοποιημένης εργασίας. Τα ρομπότ και οι αλγόριθμοι δεν θα κάνουν την Αμερική μεγάλη ξανά-εκτός εάν με τη λέξη “Αμερική” εννοεί κανείς τους δισεκατομμυριούχους και με τη λέξη “μεγάλη” εννοεί ακόμη πλουσιότερη. Η μεσαία της τάξη έχει διαλυθεί και έχει πουληθεί για κομμάτια. Ο Trump είναι μονάχα το πιο ορατό σύμπτωμα μιας αρρώστειας που καιρό τώρα δηλητηριάζει το αίμα της χώρας- ένας ταχέως μεθιστάμενος όγκος ανισότητας, υπερ-μιλιταρισμού, ρατσισμού, παρακολούθησης και φόβου, που θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε και να τον διαγνώσουμε σαν καπιταλισμό τελικού σταδίου.
Από το βιλίο του Mark O’Connell «Notes From an Apocalypse.»
Τρίτη 20 Απριλίου 2021
Τρίτη 13 Απριλίου 2021
Είμαστε Πελασγοί!
Είμαστε κυρίως Πελασγοί!
Και όχι Ινδοευρωπαίοι!
Έτσι λέει η παρακάτω ανάλυση.
Και βέβαια δείτε πόσο ίδιοι είμαστε με τους Αλβανούς!
As you can see Greeks mostly have early Neolithic dna and only smaller amounts of hunter gatherer and Yamnaya (proto‐Indo‐European) dna. This means that when the Indo‐Europeans migrated in to the Balkan they absorbed a lot of Pelasgians to the point that their own genetics became a minority.
Δευτέρα 12 Απριλίου 2021
Τετάρτη 31 Μαρτίου 2021
Εκείνα τα χρόνια....
Παραθέτω μια ανάρτηση στο Facebook ενός παλιού φοιτητή μας, από την πρώτη φουρνιά της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Πάτρας, του Δημήτρη Μαστρογιάννη.
Tribute to Patras Medical School
Ήμουν και ‘γώ εκεί
Θυμάμαι και αναπολώ τότε που ‘ζούσαμε’
Πρώτη φουρνιά Ιατρικής 77-83
Με συναδέλφους γίγαντες της Ιατρικής
8 αποφοίτησαμε τον Ιούλιο του 83
Τιμήσαμε το όνομα της ιατρικής Πάτρας
38 Χρόνια μετά
1. Κώστας Τεπετες τακτικος Καθηγητής Χειρουργικής και Διευθυντής χειρουργικής κλινικής Στο πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
2. Γιάννης Σπηλιωτης Διευθυντής Χειρουργικής ογκολογίας διεθνούς ακτινοβολίας
3. Λεωνίδας Πλατανιάς τακτικός καθηγητής και Διευθυντής αντικαρκινικού κέντρου του Northwestern University Chicago USA
4. Μιχάλης Πολυμερόπουλος CEO Vanda Pharmaceuticals
5. Εφη Παπαγεωργιου Διευθύντρια Αναισθησιολογίας στην Πάτρα
6. Λουκάς Κακλαμάνης Διευθυντής Παθολογοανατομιας Ωνασιο
7. Παναγιωτα Ματσιωτα May her soul Rest In Peace
8. Yours Trully Δημήτρης Μαστρογιάννης τακτικός Καθηγητής Μαιευτικής Γυναικολογίας Διευθυντής εμβρυομητρικης ιατρικής State University of New York, Upstate Medical University
Πολλοί άλλοι ακολούθησαν στην ίδια και επόμενες φουρνιές μεγάλοι και τρανοί και αυτοί με θέσεις και απίστευτη επιστημονική προσφορά παγκοσμίως
Και όλα αυτά τα χρωστούμε σε μια ‘μικρη’ Σχολή τότε που με μερικούς διδάσκοντες role models Bigger than Life μας έδωσαν τις βάσεις για να πάμε μπροστά!!! Να ‘γίνουμε ανθρωποι’
Ανδρουλακης
Μαρούλης
Βαγενακης
Ζούμπος
Μαραγκουδακης
Κούβελας
Μπονίκος
Παπαπετροπουλος
Κουνης
Χρυσανθόπουλος
Μάλλιωρης
Καλφαρεντζος
Σταυρόπουλος
Καρατζα
Κονδακης
Δημητρακοπουλος
Και πολλοί άλλοι που θα με συγχωρέσουν που δεν τους αναφέρω
Πέμπτη 25 Μαρτίου 2021
Δημοσκοπήσεις
Τι δείχνουν οι τελευταίες δημοσκοπήσεις;
Ναι, είμαστε δυσαρεστημένοι από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Αλλά τρέμουμε στη σκέψη της πιθανής επιστροφής του ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα!
Τετάρτη 24 Μαρτίου 2021
Διαβάζοντας...
Έχω ήδη αναφέρει τη ρήση του Aaron Bastani από το βιβλίο Fully Automated Luxury Communism.
Ο ρεαλισμός του καπιταλισμού μπορεί να αποδοθεί καλύτερα με μια απλή πρόταση: Είναι ευκολότερο να φανταστείς το τέλος του κόσμου, από ότι το τέλος του καπιταλισμού.
Αυτή η κατάσταση αναδεικνύει σίγουρα την πιο επείγουσα από τις κρίσεις: μια απουσία μαζικής φαντασίας. Είναι ωσάν ολόκληρη η ανθρωπότητα να πάσχει από ένα ψυχολογικό κόμπλεξ, ο ρεαλισμός του καπιταλισμού να μας κάνει να πιστεύουμε ότι ο σημερινός κόσμος είναι πιο ισχυρός από την ικανότητά μας να τον αλλάξουμε-λες και δεν ήταν οι πρόγονοί μας που δημιούργησαν αυτό που βρίσκεται σήμερα μποστά μας. Λες και δεν είναι μέσα στην ίδια την ουσία της ανθρωπότητας, αν υπάρχει τέτοιο πράγμα, να φτιάχνει συνέχεια καινούργιους κόσμους.
Σάββατο 20 Μαρτίου 2021
Διαβάζοντας...
Ο ρεαλισμός του καπιταλισμού μπορεί να αποδοθεί καλύτερα με μια απλή πρόταση: Είναι ευκολότερο να φανταστείς το τέλος του κόσμου, από ότι το τέλος του καπιταλισμού.
Γράφει ο Aaron Bastani στο βιβλίο του Fully Automated Luxury Communism.”
Αναδρομή
Έγραφα στην προσωπική μου ιστοσελίδα, στις 22/5/2012, πολύ πριν ο ΣΥΡΙΖΑ πάρει την εξουσία…
Αυτή είναι η Αριστερά που περιμέναμε;
Για πρώτη φορά η Αριστερά βρίσκεται κοντά στην εξουσία στη χώρα μας. Και εννοώ μια πραγματική αριστερά και όχι την κεντροαριστερά του ΠΑΣΟΚ, που και αυτή υπήρξε σχετικά αριστερόστροφη μόνο στα πρώτα χρόνια του.
Θα ήταν λοιπόν τεράστιας σημασίας γεγονός για τη χώρα μας. Και θα σηματοδοτούσε πραγματικά μια νέα εποχή ελπίδας για το λαό μας.
Είναι, όμως, αυτή η αριστερά που ονειρεύτηκαν οι αγωνιστές της; Και είναι αυτή η ηγεσία που αξίζει σε ένα ιστορικό κίνημα;
Μετά από τόσα χρόνια διακυβέρνησης από δεξιές και κεντροδεξιές κυβερνήσεις τι ωραίο που θα ήταν να είχαμε ένα άλλο ύφος και ήθος εξουσίας! Ένα καινούργιο πολιτικό λόγο, χωρίς τσιτάτα και φράσεις από το παρελθόν, χωρίς μικροκομματικές διακηρύξεις και αλαζονικές συμπεριφορές. Με σοβαρούς πολιτικούς, που θα έχουν διάθεση να ακούσουν και να συμπορευτούν με την κοινωνία. Που δεν θα υπόλογίζουν σε κάθε τους κίνηση το στενό κομματικό συμφέρον και θα λένε όλη την αλήθεια σ' αυτόν τον τόσο παραπλανημένο και αλλοτριωμένο από τους κυβερνήτες του λαό.
Λυπάμαι, αλλά η αριστερά που χτυπά την πόρτα της εξουσίας δεν είναι αυτή που το αριστερό κίνημα ονειρεύτηκε και που πραγματικά του αξίζει. Επειδή η υποκρισία και ο εξυπνακισμός περισσεύουν. Με έναν ηγέτη που αν δεν πει την καθημερινή του ατάκα προφανώς δεν μπορεί να αισθανθεί καλά με τον εαυτό του. Με στελέχη που δεν αντιλαμβάνονται ότι ο ερασιτεχνισμός στην πολιτική δεν είναι αναγκαστικά κακό πράγμα αρκεί να συνοδεύεται από διάθεση αυτοκριτικής, προσπάθεια για βελτίωση και ειλικρίνεια και όχι από υπερφίαλη βεβαιότητα και θεοποίηση του τάχα μου αυθορμητισμού και της άγνοιας κινδύνου.
Αυτό που χρειάζεται είναι μια αριστερά, που στη δύσκολη αυτή συγκυρία πρέπει να τείνει χείρα ισότιμης συνεργασίας προς όλες εκείνες της δυνάμεις της χώρας, που δίνουν τον έντιμο αγώνα τους ανεξάρτητα από πολιτικές πεποιθήσεις. Που θα αποκηρύξει οριστικά μια από τις κύριες αιτίες της κακοδαιμονίας μας, δηλαδή τον κρατικοδίαιτο και τάχα μου αριστερόστροφο συνδικαλισμό, που έχει κυριολεκτικά διαλύσει τη χώρα. Αυτόν, που μεταξύ των άλλων έχει κάνει τα ελληνικά πανεπιστήμια άντρα απαξίωσης της επιστημονικής πρόοδου και πιστής αναπαραγωγής του καταστημένου με αποκλεισμό οποιασδήποτε ανανεωτικής τάσης.
Μια αριστερά, που πρέπει να διαχωρίσει σαφώς τη θέση της από κάθε μορφή κοινωνικής βίας από όπου και αν προέρχεται, επειδή δεν υπάρχει καλή και κακή βία και σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να δικαιολογηθεί η καταπίεση και η ομηρία της κοινωνίας από κάποιες συνιστώσες της που τυχαίνει να έχουν τη δυνατότητα να είναι πιο αποτελεσματικές σε αυτό το οδυνηρό παιχνίδι αντιπαράθεσης και διεκδίκησης δικαιωμάτων ή προνομίων.
Μια αριστερά, που θα εμπνεύσει με άλλα λόγια με το παράδειγμά της ολόκληρη την κοινωνία, αυτή την κοινωνία που σήμερα κατηγορεί μεν τις πολιτικές ηγεσίες που την διέφθειραν, αλλά παράλληλα αντιδρά στην όποια εξυγίανση!
Αυτή, λοιπόν, την αριστερά, εγώ δεν τη βλέπω, όσο κι αν προσπαθώ! Ομολογώ ότι αυτό μπορεί να οφείλεται σε δική μου αδυναμία κατανόησης των τεκταινομένων και να διαψευστώ από τα γεγονότα. Να αποδειχτεί δηλαδή ότι η ανερχόμενη αριστερά και ο ηγέτης της είναι οι φορείς μιας πραγματικής αλλαγής για τη χώρα μας. Θα είμαι ο πρώτος που θα το χαιρετίσω!
Παρασκευή 19 Μαρτίου 2021
Διαβάζοντας...
Γράφει η Naomi Klein στο βιβλίο της On Fire:
Διαβάζοντας πρόσφατα για τις πλημμύρες στην Αγγλία, ανάμεσα στην αναζήτηση αποδιοπομπαίων τράγων και δακτυλοδεικτών, έπεσε στην αντίληψή μου μια δημοσίευση από κάποιον που λέγονταν Liam Cox. Ήταν απογοητευμένος από τον τρόπο που τα μέσα ενημέρωσης χρησιμοποιούσαν την καταστροφή για να ενισχύσουν περισσότερο τα αισθήματα εναντίον των ξένων και το εξέφρασε:
Ζώ στο Hebden Bridge του Yorkshire, μια από τις περιοχές που χτυπήθηκαν περισσότερο από τις πλημμύρες. Είναι άθλια η κατάσταση, τα πάντα είναι εντελώς μούσκεμα. Παρ’όλα αυτά είμαι ζωντανός. Είμαι ασφαλής. Η οικογένειά μου είναι ασφαλής. Δεν ζούμε μέσα στο φόβο. Είμαι ελεύθερος. Δεν σφυρίζουν σφαίρες γύρω μου. Δεν σκάζουν βόμβες. Δεν είμαι αναγκασμένος να φύγω από το σπίτι μου, ούτε με αποφεύγει η πλουσιότερη χώρα του κόσμου ή με κριτικάρουν οι κάτοικοί της.
Όλοι εσείς οι ανόητοι, που κάνετε εμετό την ξενοφοβία σας…για το ότι τα χρήματα πρέπει να ξοδευτούν μόνο για εμάς και τους ομοίους μας, πρέπει να να κοιτάξετε τον εαυτό σας προσεκτικά στον καθρέφτη. Σας ζητώ να κάνετε στον εαυτό σας μια πολύ σημαντική ερώτηση. Είμαι ένας ευπρεπής και έντιμος άνθρωπος; Επειδή το “σπίτι μας” δεν είναι μονάχα το Ηνωμένο Βασίλειο, το “σπίτι μας” είναι ολόκληρος ο πλανήτης.
Πέμπτη 4 Μαρτίου 2021
Μουσική Πρόταση: My Back Pages του Bob Dylan
Μια ιστορική εκτέλεση του τραγουδιού του Bob Dylan, όπως φαίνεται από τα ονόματα!
(Bob Dylan, Roger McGuinn, Tom Petty, Neil Young, Eric Clapton & George Harrison)
Παραθέτω τους στίχους, που είναι εξαιρετικοί και έχουν σχέση με την εγκατάλειψη των νεανικών μας ονείρων για ένα διαφορετικό κόσμο!
Crimson flames tied through my ears
Rollin' high and mighty traps
Pounced with fire on flaming roads
Using ideas as my maps
"We'll meet on edges, soon", said I
Proud 'neath heated brow
But I was so much older then
I'm younger than that now
Half-wracked prejudice leaped forth
"Rip down all hate", I screamed
Lies that life is black and white
Spoke from my skull, I dreamed
Romantic facts of musketeers
Foundationed deep, somehow
But I was so much older then
I'm younger than that now
Girls faces formed the forward path
From phony jealousy
To memorizing politics
Of ancient history
Flung down by corpse evangelists
Unthought of though, somehow
But I was so much older then
I'm younger than that now
A self-ordained professors tongue
Too serious to fool
Spouted out that liberty
Is just equality in school
"Equality", I spoke the word
As if a wedding vow
But I was so much older then
I'm younger than that now
In a soldiers stance, I aimed my hand
At the mongrel dogs who teach
Fearing not I'd become my enemy
In the instant that I preach
My existence led by confusion boats
Mutiny from stern to bow
But I was so much older then
I'm younger than that now
Yes, my guard stood hard when abstract threats
Too noble to neglect
Deceived me into thinking
I had something to protect
Good and bad, I define these terms
Quite clear no doubt, somehow
But I was so much older then
I'm younger than that now