Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου 2023

Η φράση-κλειδί

Δεν θα σας αφήσουμε να πλήξετε. Όχι εγώ, ο ΣΥΡΙΖΑ”


Αυτή είναι η φράση που χρησιμοποίησε ο Αλέξης Τσίπρας προς τους δημοσιογράφους κατά τη συνάντησή του με τον νέο Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Στέφανο Κασσελάκη.


Μια δήλωση που δεν σχολιάστηκε και δεν εκτιμήθηκε δεόντως.


Όχι, δεν ήταν απλά ένας από τους συνηθισμένους του “εξυπνακισμούς.”


Ήταν η δήλωση κατοχύρωσης του σεναρίου και της σκηνοθεσίας του μεγαλύτερου σόου που παίχτηκε αυτές τις μέρες στην Ελλάδα.


Για τον Αλέξη Τσίπρα η αποχώρηση από την Προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ ήταν  ίσως περισσότερο οδυνηρή από τις αλλεπάλληλες εκλογικές ήττες από τον Κυριάκο Μητσοτάκη.


Δεν είναι λίγο να αποχωρείς από το μαγαζί, που το πήρες μπακάλικο της γειτονιάς και το έκανες αλυσίδα σούπερ-μάρκετ. 


Και να σου ζητάνε να αποχωρήσεις -ίσως όχι με SMS, αλλά με σαφή μηνύματα όλων των ειδών- αυτοί που τους έκανες υπουργούς και κυβερνήτες.


Δεν αντέχεται εύκολα αυτό. 


Και ακόμη χειρότερα να υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εκλεγεί στη θέση σου κάποιος καλύτερος, σοβαρότερος και πιο πετυχημένος τελικά.


Εξ ου το νέο σενάριο και η σκηνοθεσία. 


Μέχρις ότου η αβάσταχτη ελαφρότητα της κενότητας του νέου εκλεκτού να οδηγήσει στην επάνοδο. 


Όταν οι περιστάσεις θα είναι ευνοϊκές γι' αυτό.



 

Παρασκευή 22 Σεπτεμβρίου 2023

Μετά την πλημμύρα

Βαρύ το τίμημα ήταν για μας από την νεροποντή και την πλημμύρα της 5ης Σεπτεμβρίου. Το υπόγειο του σπιτιού πλημμύρισε, η αυλή μας γέμισε με μπάζα, οι φράχτες με τους γείτονες εξαφανίστηκαν, ρεύμα έχουμε αλλά με βλάβες σε ότι βρίσκεται εκτός σπιτιού, η πόρτα της αυλής έπεσε, το ίντερνετ ήρθε μετά 10 μέρες, αλλά σταθερό τηλέφωνο δεν έχουμε ακόμη. Το νερό μάλλον δεν είναι πόσιμο, αλλά επίσημη ενημέρωση δεν έχουμε. Προς το παρόν καταναλώνουμε εμφιαλωμένο.

Αντί άλλης περιγραφής για τις αιτίες, παραθέτω εδώ μια επιστολή που έστειλα στην αρμόδια υπηρεσία της Περιφέρειας Θεσσαλίας, χωρίς, για να είμαστε ειλικρινείς, σχεδόν καμιά ελπίδα για ανταπόκριση.


ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ

ΠΕ Μαγνησίας

Διεύθυνση Τεχνικών Έργων

Τμήμα Δομών Περιβάλλοντος


ΘΕΜΑ: Αποκατάσταση ρεμάτων στο Μαλάκι



Έγινε σε όλους μας κατανοητό ότι το μέγεθος της καταστροφής κυρίως στη Θεσσαλία και ειδικά στη Μαγνησία, όπου και κατοικώ, οφείλεται κατά κύριο λόγο στις εξαιρετικά μεγάλες, πρωτοφανείς ποσότητες νερού από τη νεροποντή.


Υπάρχουν όμως και φαινόμενα, που ακόμη και με τέτοιες μεγάλες ποσότητες βροχής θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί, ή έστω δραστικά περιοριστεί, εάν δεν υπήρχαν άστοχες παρεμβάσεις και σοβαρές παραλείψεις προληπτικών ενεργειών.


Ένα τέτοιο φαινόμενο επιθυμώ να επισημάνω και να τονίσω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, αν όχι βεβαιότητα, ότι θα επαναληφθεί στο μέλλον.


Στην περιοχή της Μαγνησίας όπου διαμένω, στο Μαλάκι δεν θα υπήρχαν σοβαρές συνέπειες από την πρωτοφανή αυτή νεροποντή, παρά μόνόν ίσως κάποιοι πλημμυρισμοί υπογείων συχνοί άλλωστε σε παραθαλλάσιες περιοχές.


Υπήρξε όμως μια σοβαρότατη συνέπεια σε μερικές κατοικίες της περιοχής και ιδιαίτερα στι δική μου, η οποία βρίσκεται επάνω στον κεντρικό περιοφερειακό δρόμο Βόλου-Νεοχωρίου.


Η διαρκής και ισχυρή βροχόπτωση της 4-5ης Σεπτεμβρίου 2023 είχε ως αποτέλεσμα να μεταβληθεί σε πργματικό ποτάμι ένα συγκεκριμένο σημείο του οδοστρώματος με αφετηρία ένα φυσικό χείμαρρο-ρέμα,  που βρίκεται στην πρώτη στροφή μετά την ευθεία που υπάρχει στο Μαλάκι και την περιφερειακή οδό Βόλου-Νεοχωρίου, στην κατεύθυνση προς το Πήλιο, απέναντι από τις εγκαταστάσεις των θερινών διακοπών του Στρατού. Η κατεύθυνση των υδάτων ήταν δυτική, δηλαδή προς τον Βόλο.


Παράλληλα με αυτόν τον φυσικό χείμαρρο, που ξεκινά ψηλά στο βουνό, υπάρχει πολύ κοντά και ένα άλλο ρέμα, που βρίσκεται δυτικότερα, δίπλα σε ένα χωματόδρομο, που καταλήγουν και τα δύο στο οδόστρωμα της περιφερειακής οδού, το δεύτερο περίπου απέναντι από την είσοδο  των εγκαταστάσεων του Στρατού.


Η απόσταση των δύο αυτών ρεμάτων από την είσοδο της κατοικίας μας είναι 280 και 140 μέτρα αντίστοιχα. 


Ο κυρίως χείμαρρος-ρέμα αλλά και το μικρότερο ρέμα που ανέφερα, μετέφεραν ένα μεγάλο ποσόν μπάζων, δηλαδή χώματος και πετρών κάθε μεγέθους, μερικών μάλιστα εξαιρετικά μεγάλων διαστάσεων. Αυτά τα νερά του χειμάρρου παλαιότερα περνούσαν κάτω από τον περιφερειαικό δρόμο και κατέληγαν στη θάλασσα.. Εάν αυτή η φυσική πορεία των υδάτων είχε διατηρηθεί δεν θα είχε παρουσιαστεί, τουλάχιστον σε αυτή την ένταση, το φαινόμενο της δημιουργίας του ποταμού του οδοστρώματος που περιέγραψα.


Η μη διατήρηση της φυσικής ροής του χειμάρρου-ρέματος οφείλεται σε εργασίες που έγιναν κατά την εκτέλεση έργων στην Μονάδα των εγκαταστάσεων του Στρατού, που προανέφερα και που έγιναν πριν πολλά χρόνια. Με λίγα λόγια το ρέμα-χείμαρρος έπαψε να έχει διέξοδο προς τη θάλσσα και τώρα υπάρχει μόνο μια κοίτη με σημαντικό πλάτος, που καταλήγει στην περιφερειακή οδό. Από την κάτω πλευρά του δρόμου και στην πλευρά των εγκαταστάσεων του στρατού υποτίθεται ότι έγιναν κάποια έργα για τη δίοδο των υδάτων, ίχνη των οποίων βλέπει κανείς, αλλά είναι σαφές ότι ουδέποτε λειτούργησαν και σε κάθε περίπτωση ήταν εντελώς ανεπαρκή για μεγάλες ποσότητες νερού,


Σε προηγούμενες ισχυρές νεροποντές είχαν παρατηρηθεί παρόμοια φαινόμενα και είχαν πάλι πλημμυρίσει οι αυλές μας, κυρίως με νερό και χώματα, όχι όμως με την ένταση του φαινομένου που παρατηρήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2023.


Αυτή τη φορά ολόκληρο σχεδόν το οικόπεδο του ενός στρέμματος στο οποίο βρίσκεται η κατοικία μας καλύφθηκε από μπάζα, δηλαδή πέτρες και χώματα, που σε μερικά σημεία έχουν ύψος πάνω από 80 εκατοστά του μέτρου. Ιδιαίτερα η κεντρική και μοναδική είσοδος της κατοικίας μας έμεινε για μέρες αποκλεισμένη από τεράστια ποσότητα φερτών υλικών, τόσο στο εξωτερικό, όσο και το εσωτερικό της πύλης του σπιτιού μας, η οποία πύλη βέβαια καταστράφηκε, όπως και οι φράχτες που υπήρχαν με τα γειτονικά κτήματα, τοσο ανατολικά όσο και δυτικά της ιδιοκτησίας μας.


Επίσης πλημμύρισε και το υπόγειο της κατοικίας μας, με το νερό να φτάνει σε ύψος τα 50 εκ. Με συνέπεια καταστροφή πολλών επίπλων, στρωμάτων, βιβλίων, φωτογραφιών και άλλων οικογενειακών κειμηλίων.


Πρέπει να σημειώσω ότι μεγάλο μέρος αυτής της καταστροφής οφείλεται στις ενέργειες του συνεργείου μηχανημάτων, που επιχειρούσε να κρατήσει την περιφερειακή οδό ανοιχτή, καθώς είχαν αθροιστεί μεγάλες πέτρες στο οδόστρωμα. Τα μηχανήματα μετέφεραν αυτά τα υλικά, δηλαδή τις πέτρες και τα χώματα στα πλαινά σημεία του δρόμου και στην περίπτωσή μας στην είσοδο, αλλά και μέσα στη αυλή του σπιτιού μας.


Το μέγεθος της καταστροφής είναι μεγάλο και και οι συνέπειες στην λειτουργικότητα της κατοικίας μας τέτοιες, που μας ανάγκασε να προσλάβουμε ιδιωτικό συνεργείο για την απομάκρυνση της τεράστιας ποσότητας των μπάζων,το οποίο συνεργείο εργάστηκε επί 5 μέρες.


Σας αναφέρω αυτά τα φαινόμενα για να επισημάνω α) το μέγεθος της ζημιάς την οποία έχουμε υποστεί και β) την ανάγκη λήψης επειγόντως μέτρων, ώστε να μην επαναληφθεί το φαινόμενο.


Η κοινή λογική λέει ότι ο μόνος τρόπος να αποφευχθεί ένα παρόμοιο φαινόμενο καταστροφών είναι να δημιουργηθεί ένα είδος γέφυρας στο σημείο που ο χείμαρρος συναντά το δρόμο, και να αποκατασταθεί η φυσική πορεία του νερού προς τη θάλασσα. Επίσης κάποια έργα πρέπει να γίνουν και για το μικρότερο ρέμα, που επίσης καταλήγει απέναντι από τις εγκαταστάσεις του Στρατού.


Τις αιτίες, πλην του μεγέθους της βροχόπτωσης νομίζω ότι τις ανέλυσα. Η πολιτεία οφείλει να λάβει τα μέτρα της για τη διευθέτηση του προβλήματος με τα ρέματα-χειμάρρους, που γίνονται ποτάμια με τη βροχόπτωση, χωρίς διέξοδο στη θάλασσα.


Για όλα τα αναφερόμενα στην επιστολή αυτή γεγονότα έχω στη διάθεσή μου άφθονο φωτογραφικό υλικό και βίντεο. Επισυνάπτω μερικές χαρακτηριστικές φωτογραφίες από τα μπάζα που αθροίστηκαν στην αυλή μας και από το σημείο εκβολής των δύο ρεμάτων πάνω στον περιφεριεακό δρόμο, απέναντι από τις εγκαταστάσεις του Στρατού.


Με εκτίμηση,


Νικόλαος Κ. Ζούμπος

Μαλάκι Μαγνησίας







Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2023

Συνάντηση παλιών συμμαθητών

 Το Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου έγινε η ετήσια πλέον όπως την έχουμε καθιερώσει συνάντηση των αποφοίτων του 1966 του Α' Λυκείου Βόλου. 

Αυτή τη φορά τη συνδυάσαμε μια μια επίσκεψη και ξενάγηση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου και στη συνέχεια φαγητό στον Άναυρο και το ιστορικό εστιατόριο "Αύρα".






Σάββατο 2 Σεπτεμβρίου 2023

Παρασκευή 1 Σεπτεμβρίου 2023

Δευτέρα 21 Αυγούστου 2023

“Τι θα έλεγα στον Απόστολο Βαγενάκη”

 Στην κηδεία του Απόστολου Βαγενάκη, που έγινε στο Κοιμητήριο της Κηφισιάς, οι συγγενείς δεν επιθυμούσαν να εκφωνηθούν επικήδειοι.


Δεν τους αδικώ καθόλου και μάλιστα συμφωνώ με την απόφασή τους.


Είναι μια γνωστή, αλλά νομίζω συγγνωστή ανθρώπινη αδυναμία κατά την εκφώνηση τέτοιων λόγων, όταν αυτοί μάλιστα αφορούν ανθρώπους με μεγάλη κοινωνική και επιστημονική προσφορά, οι ομιλητές να “περιαυτολογούν” κατά κάποιο τρόπο προβάλλοντας τη σχέση τους με τον αποβιώσαντα.


Η επθυμία μου να μιλήσω μετά την κηδεία, δεν ήταν βέβαια ξένη προς την προαναφερθεία ανθρώπινη αδυναμία, αλλά σου τονίζω με κάθε ειλικρίνεια ότι προκλήθηκε κυρίως από την έντονη παρότρυνση από αρκετούς από τους αρχικούς συνεργάτες του εκλιπόντος.


Να, λοιπόν, “τι θα του έλεγα”:


Απόστολε Βαγενάκη,


Ήσουν  σε όλα σου εξαιρετικός! Άνθρωπος, γιατρός, δάσκαλος!


Δίδαξες και παραδειγμάτισες εκατοντάδες γιατρούς και φοιτητές ιατρικής. Πολλοί συνεργάτες και φοιτητές σου έφτασαν σε ανώτατες ακαδημαϊκές και ιατρικές βαθμίδες. 


Ήσουν από τους βασικότερους, αν όχι ο βασικότερος πυλώνας της Ιατρικής Σχολής της Πάτρας, που είναι γνωστό ότι αναβάθμισε την νοσηλεία των ασθενών ενός μεγάλου μέρους της ελληνικής επικράτειας.


Για μένα ήσουν μέντορας και φίλος συνάμα. Πορεύτηκα μαζί σου από την πρώτη μέρα της λειτουργίας της Παθολογικής Κλινικής, μιας κλινικής πρότυπο για την εποχή εκείνη και είχα την τιμή να σε διαδεχθώ μετά τη συνταξιοδότηση σου.


Από τις πολυτιμότερες αναμνήσεις μου είναι οι συζητήσεις επι παντός επιστητού που είχαμε στο γραφείο σου. Είχες κοφτερό μυαλό και τεράστια ευαισθησία για όλα τα κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας. 


Η προσφορά σου υπήρξε ανεκτίμητη και στο επίπεδο της διοίκησης του πανεπιστημίου  όπου ως Κοσμήτορας και μέλος της Συγκλήτου  ήσουν μια από τις σοφότερες φωνές.


Για πολλούς από μας, ιδιαίτερα τους πρώτους σου συνεργάτες, είναι το τέλος μιας εποχής και μιας πορείας που κυριολεκτικά μας διαμόρφωσε και μας σημάδεψε ανεξίτηλα.


Θα σε θυμόμαστε πάντα με αγάπη και σεβασμό.


Θερμά συλλυπητήρια στην πυξίδα σου την αγαπημένη σου Λένα και τον γιο σου Γιώργο που έχει χαράξει τον δικό του εξαίρετο  δρόμο στην ιατρική επιστήμη.


Δάσκαλε, ηγέτη μας, φίλε…


Καλό σου ταξίδι!


Εκεί προς τα κρητικά μαρμαρένια αλώνια !


Πέμπτη 17 Αυγούστου 2023

Έφυγε ο Απόστολος Βαγενάκης

 Πληροφορήθηκα πριν λίγο ότι ο Καθηγητής Απόστολος Βαγενάκης έφυγε από τη ζωή. Θέλω να εκφράσω τα θερμά συλληπητήριά μου στη γυναίκα του Λένα και στον γιο του Γιώργο.

Ο Απόστολος Βαγενάκης υπήρξε εξαίρετος επιστήμονας και άνθρωπος. Είχα την τιμή να είμαι ο πρώτος πανεπιστημιακός συνεργάτης του στην Παθολογική Κλινική του Πανεπιστημίου Πατρών και να τον διαδεχθώ στη διεύθυνση της Παθολογικής Κλινικής. Υπήρξε για μένα μέντορας και φίλος ταυτόχρονα. Πάντοτε τον θεωρούσα υπόδειγμα δασκάλου και γιατρού. Ήταν για μένα πηγή έμπνευσης και παράδειγμα συμπεριφοράς.


Ίδρυσε και διήυθυνε μια κλινική πρότυπο, σχεδόν μοναδική στην τότε ελληνική πραγματικότητα. Το έργο του το συνεχίζουν ακόμη και σήμερα οι άξιοι εν ενεργεία γιατροί της Πανεπιστημιακής Κλινικής του Πανεπιστημίου Πατρών.


Θα τον θυμόμαστε πάντοτε με σεβασμό και αγάπη. Αιωνία του η μνήμη!

Δευτέρα 14 Αυγούστου 2023

Μια βόλτα στο Δασοχώρι

 Χθες πήγαμε μια βόλτα στο Δασοχώρι κοντά στη Δεσκάτη, όπου φιλοξενηθήκαμε για μια νύχτα από αγαπητούς φιλους. Ένα πολύ ευχάριστο διάλειμμα από την καθημερινότητα. Στα αξιομνημόνευτα μια παράσταση από παιδιά που βρίσκονται εκεί για λίγες μέρες, βασικά παιδιά Δασοχωριτών που ζουν σε άλλα μέρη της Ελλάδας. Μια δραστήρια παιδαγωγός τους συγκέντρωσε και μετά από λίγες πρόβες έδωσαν μια όμορφη παράσταση με θέμα τη μετανάστευση και την προσφυγιά, βασισμένη σε μνήμες και εμπειρίες των ίδιων των κατοίκων του χωριού.





Τρίτη 18 Ιουλίου 2023

Μουσική Πρόταση: L' addore forte d'o mare - Ivan Granatino

 Από την εξαιρετική ιταλική σειρά Gomorrah.








Κυριακή 11 Ιουνίου 2023

Μουσική Πρόταση: The Thunder Rolls Garth Brooks


 

Γιάννης Μαρκόπουλος (1939-2023)

 Ακόμη ένας από τους πολύ μεγάλους συνθέτες έφυγε. Μας συνόδεψαν τα τραγούδια του σε ολόκληρη της ζωή μας, ιδιαίτερα στα δύσκολα χρόνια της χούντας.

Εδώ τα περίφημα "Παραπονεμένα Λόγια" στην πρώτη εκτέλεση του Γιώργου Νταλάρα, σε στίχους Μάνου Ελευθερίου.




Σάββατο 27 Μαΐου 2023

Απρόσκλητοι Επισκέπτες

 Ο πρώτος εμφανίστηκε πριν 3 μέρες και κάπως με προβλημάτισε. Οι φίλοι που είδαν τη φωτογραφία με καθησύχασαν πως δεν είναι φίδι, αλλά τυφλίτης, δηλαδή φιδόσαυρα, μια άποδη σαύρα εντελώς ακίνδυνη. Από τότε τον βλέπω να σουλατσάρει στον κήπο, αν και κρύβεται μόλις πλησιάσω.

Ο δεύτερος εμφανίστηκε σήμερα το πρωί. Δεν είμαι σίγουρος ακόμη πως θα τα πάω μαζί του.





Τετάρτη 17 Μαΐου 2023

Μουσική Πρόταση: One More Cup of Coffee

 Το τραγούδι του Bob Dylan από τον ίδιο και μετά από την τουρκάλα Sertab Etener.



Ποίηση

 HOME



by Warsan Shire


no one leaves home unless
home is the mouth of a shark.


you only run for the border
when you see the whole city
running as well.


your neighbours running faster
than you, the boy you went to school with
who kissed you dizzy behind
the old tin factory is
holding a gun bigger than his body,
you only leave home
when home won’t let you stay.


no one would leave home unless home
chased you, fire under feet,
hot blood in your belly.


it’s not something you ever thought about
doing, and so when you did–
you carried the anthem under your breath,
waiting until the airport toilet
to tear up the passport and swallow,
each mouthful of paper making it clear that
you would not be going back.


you have to understand,
no one puts their children in a boat
unless the water is safer than the land.


who would choose to spend days
and nights in the stomach of a truck
unless the miles traveled
meant something more than journey.


no one would choose to crawl under fences,
be beaten until your shadow leaves you,
raped, then drowned, forced to the bottom of
the boat because you are darker, be sold,
starved, shot at the border like a sick animal,
be pitied, lose your name, lose your family,
make a refugee camp a home for a year or two or ten,
stripped and searched, find prison everywhere
and if you survive and you are greeted on the other side
with go home blacks, refugees
dirty immigrants, asylum seekers
sucking our country dry of milk,
dark, with their hands out
smell strange, savage–
look what they’ve done to their own countries,
what will they do to ours?


the dirty looks in the street
softer than a limb torn off,
the indignity of everyday life
more tender than fourteen men who
look like your father, between
your legs, insults easier to swallow
than rubble, than your child’s body
in pieces–for now, forget about pride

your survival is more important.


i want to go home, but home is the mouth of a shark
home is the barrel of the gun
and no one would leave home
unless home chased you to the shore
unless home tells you to
leave what you could not behind,
even if it was human.


no one leaves home until home
is a damp voice in your ear saying
leave, run now, i don’t know what
i’ve become.


Κυριακή 7 Μαΐου 2023

Παπαρούνες

 Για πρώτη φορά όλα αυτά τα χρόνια που μένουμε στο Μαλάκι υπάρχουν παπαρούνες στον κήπο μας! 

Να ένα μιρκό δείγμα!