The Good Mayor ( Ο Καλός Δήμαρχος) του Andrew Nicoll

Μια ερωτική ιστορία, που περισσότερο μοιάζει με παραμύθι και όχι άδικα, αφού για παράδειγμα ο αφηγητής είναι η Αγία Βαλπούρνια, η προστάτιδα-αγία της Βαλτικής  πόλης Ντοτ, όπου πρωταγωνιστής της ιστορίας είναι ο πολύ αγαπητός της δήμαρχος και πρωταγωνίστρια η όμορφη και πολύ ποθητή γραμματέας του.

Γραμμένο με απλή πρόζα και πολύ χιούμορ, με εξαιρετική ανάπτυξη όχι μόνο των δύο κύριων χαρακτήρων, αλλά και μιας σωρείας άλλων προσώπων, που όλα παίζουν το σημαντικό τους ρόλο στην εξέλιξη της αφήγησης. 

Ένας ανεκπλήρωτος έρωτας, μια γυναίκα που λαχταρά να ζήσει τη ζωή της και φτάνει στα άκρα, επαγγελματικοί ανταγωνισμοί, αλλά και παραδοσιακές εχθρότητες γειτονικών πόλεων, δικαστικές μάχες, αλλά και τα απαραίτητα σε ένα παραμύθι υπερφυσικά στοιχεία, σε μικρή ευτυχώς δόση και δοσμένα με ποιητική μαεστρία, όλα αυτά και άλλα πολλά παρελαύνουν σε αυτό το παρθενικό βιβλίο του συγγραφέα, που ζει στη Σκωτία.

Μια πολύ ευχάριστη ανάγνωση.

Καλημέρα...

The Heart Is a Lonely Hunter της Carson McCullers

Ο τόπος είναι ο νότος των Ηνωμένων Πολιτειών και η εποχή εκείνη της έναρξης του 2ου Παγκόσμιου Πολέμου. 

Μια ιστορία πέντε ανθρώπων, πολύ διαφορετικών, που όμως οι ζωές τους διαπλέκονται και αλληλοεπηρεάζονται βαθιά. Μια ιστορία ματαιωμένων ονείρων, ένας ύμνος στη μάταιη προσπάθεια για συντροφικότητα στη ζωή των ανθρώπων, που όμως αναπόφευκτα τη ζούμε μοναχικά…Επειδή, όπως και ο τίτλος λέει, η καρδιά είναι ένας μοναχικός κυνηγός.

Όλες οι αδικίες και οι αντιφάσεις της ζωής εξετάζονται, κάποιοι τις αντιπαλεύουν με περισσή πίστη και οργή, άλλοι τις δέχονται ως φυσικό επακόλουθο, όλοι όμως συντρίβονται τελικά το ίδιο…

Ένα βιβλίο γεμάτο απαισιοδοξία για τον κόσμο που ζούμε και με απέραντη αισιοδοξία για τις δυνατότητες ανάτασης της ανθρώπινης ψυχής, ένα εξαιρετικά τρυφερό και συνάμα αδυσώπητα σκληρό μυθιστόρημα. Ένα μικρό αριστούργημα.

* Η Carson McCullers γεννήθηκε στο Columbus της Γεωργίας το 1917 και πέθανε πολύ νέα το 1967. Η σύντομη ζωή της ήταν περιπετειώδης και εντονη, ενώ έζησε κυρίως στη Νέα Υόρκη και το Παρίσι.

Πρόταση μομφής

Ο προβληματισμός μου για την ορθότητα της συγκεκριμένης πολιτικής κίνησης έχει να κάνει με το ότι αντί η συζήτηση να αφορά την έκβαση της πρότασης μομφής ή δυσπιστίας που κατέθεσε ο Τσίπρας, έχει ως αυτή τη στιγμή ως κύριο αντικείμενο είτε τη μομφή για την πρόταση δυσπιστίας ή τη δυσπιστία για την πρόταση μομφής.

Μουσική Πρόταση: Ray LaMontagne-Gone Away from Me

Ένας πολύ καλός Αμερικανός τραγουδοποιός και ενα όμορφο τραγούδι. Προσέξτε τους στίχους.

Μερικές φορές αρκεί μια όμορφη μουσική να αλλάξει τη διάθεση και να σε βγάλει από την άγονη γραμμή. 

Άγονη Γραμμή…

Περιδιαβαίνουν σε άγονες γραμμές ετούτο τον καιρό οι Καθημερινές Διαδρομές…

Και συνειδητοποιώ, κάτι που κατά βάθος πάντοτε γνώριζα, ότι τις άγονες γραμμές δεν τις προσδιορίζουν οι τόποι και οι εποχές, αλλά η διάθεση και ο εσωτερικός κόσμος του ταξιδιώτη… Μερικές φορές και οι συνταξιδιώτες…

ΣΥΡΙΖΑ και Απλή Αναλογική

Υπάρχει άραγε κάτι πιο απογοητευτικό και ενδεικτικό για την κατάντια της Συριζαίας “Αριστεράς”, από την εγκατάλειψη του πάγιου αιτήματος του χώρου για την απλή αναλογική, μόλις έφτασε στα πρόθυρα της εξουσίας;

Lou Reed: Walk On The Wild Side

Ένας ακόμη μεγάλος μας άφησε χρόνους.
Ας τον θυμηθούμε!

Holly came from Miami, F.L.A.
Hitch-hiked her way across the U.S.A.
Plucked her eyebrows on the way
Shaved her legs and then he was a she
She says, 'Hey babe, take a walk on the wild side'
He said, 'Hey honey, take a walk on the wild side'

Candy came from out on the island
In the backroom she was everybody's darlin'
But she never lost her head
Even when she was giving head
She says, 'Hey babe, take a walk on the wild side'
He said, 'Hey babe, take a walk on the wild side'

And the colored girls go
Doo do doo, doo do doo, doo do doo

Little Joe never once gave it away
Everybody had to pay and pay
A hustle here and a hustle there
New York City's the place where they said
'Hey babe, take a walk on the wild side'
I said, 'Hey Joe, take a walk on the wild side'

Sugar plum fairy came and hit the streets
Lookin' for soul food and a place to eat
Went to the Apollo, you should've seen 'em go go go
They said, 'Hey sugar, take a walk on the wild side'
I said, 'Hey babe, take a walk on the wild side'
Alright, huh

Jackie is just speeding away
Thought she was James Dean for a day
Then I guess she had to crash
Valium would have helped that bash
She said, 'Hey babe, take a walk on the wild side'
I said, 'Hey honey, take a walk on the wild side'

And the colored girls say
Doo do doo, doo do doo, doo do doo

Φθινοπωρινές εικόνες

Σύγχρονη ελληνική ποίηση

(1978-)

Μοιάζει κάπως σαν απειλή θανάσιμη

εκείνη η παύλα

απ' τη χρονολογία γέννησης μετά

λες και δεν είναι πιο σημαντική η έναρξη

αλλά η εκκρεμότητα της λήξης

Κάθε που βλέπω ζώντος βιογραφικό

άγχος με πιάνει δέος πανικός

και αποστρέφω ένοχα

το βλέμμα από φόβο

μήπως όσο κοιτώ συμπληρωθεί

στα μάτια μου μπροστά

ο αριθμός που λείπει

Θάναι τότε εξ επαφής 

σαν να εκτέλεσα

έναν τελείως άγνωστό μου

Ηρώ Νικοπούλου

* Από τη Συλλογή "Το πριν και τι μετά της παύλας" και το περιοδικό "Ποιητική"

* Η Ηρώ Νικοπούλου είναι ζωγράφος και λογοτέχνης και έχει γεννηθεί στην Αθήνα.

Just In Case!

Νικολόπουλος και Καπερνάρος: Αχ αυτά τα ποσοστά της ΧΑ που παραμένουν υψηλά! Σκέτη πρόκληση!

Μουσική Πρόταση: Keith Jarett-Over the Rainbow

O αμερικανός πιανίστας Keith Jarett στο Over the Rainbow, από παράσταση στο Τόκιο το 1984.

Το Over the Rainbow γράφτηκε από τον συνθέτη Harold Arlen και πρωτοακούστηκε στην ταινία Ο Μάγος του Οζ. Το τραγούδησε εκεί η Judy Garland.

Μια προδιαγεγραμμένη και καταστροφική πορεία

Τόχω πει και γράψει πολλές φορές. Θα το γράψω με συνοπτικό τρόπο άλλη μια.

Οι επιλογές που υπάρχουν διαθέσιμες στα κράτη αυτή τη στιγμή είναι δύο. Η συντηρητική και η επαναστατική.

Εμείς ακολουθούμε την πρώτη, όπως σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη, αλλά ουσιαστικά και ο κόσμος όλος. Έχουμε δηλαδή αποδεχτεί τη νίκη του λεγόμενου δημοκρατικού καπιταλισμού, αλλά κυρίως τη μετεξέλιξή του που είναι ο εταιρειοκυριαρχούμενος καπιταλισμός. Τα κράτη σιγά-σιγά, αλλά σταθερά και αμετάκλητα χάνουν την εθνική τους κυριαρχία, η οποία περιέρχεται στις παντοειδείς παγκόσμιας εμβέλειας εταιρείες. Εταιρείες με πολλά πλοκάμια διαφορετικών κατευθύνσεων. Από τη μια με την συμμαχία πολλών ετερόκλητων δραστηριοτήτων κάτω από ένα εταιρικό μανδύα και από την άλλη με την ανάπτυξή τους σε όλες σχεδόν τις ηπείρους του πλανήτη.

Το μόνο περιθώριο που έχουν οι κρατικές κυβερνήσεις είναι σε κάποιες λεπτομέρειες πολιτικής, που περισσότερο βασίζονται στην ανοχή των πολυεταιρικών διευθυντηρίων σε κάποιες τοπικές παραδόσεις και ευαισθησίες, ανοχή που και αυτή έχει βεβαίως ημερομηνία λήξης.

Και η επαναστατική επιλογή; Σημαίνει να πας κόντρα στο ρεύμα, να αποτρέψεις την κυριαρχία των πολυεθνικών γιγάντων στη χώρα σου, να νοικοκυρέψεις τα του οίκου σου και να διαχειριστείς με δικαιοσύνη το όποιο σου εθνικό προϊόν. Να υποστείς επίσης τις συνέπειες της αναπόφευκτης σχετικής απομόνωσης, που θα έχει η επιλογή αυτή. Αυτό έχει τεράστιο κοινωνικό και οικονομικό κόστος και απαιτεί εξαιρετική εθνική ομοψυχία, απόλυτα υγιή κοινωνία, σχετικό οικονομικό σφρίγος και εξέχοντες πολιτικούς. Έχουμε αυτές τις προϋποθέσεις; 

Αν όχι τότε τι συζητάμε;

ΥΓ. Θα μπορούσε βέβαια η επαναστατική λύση να αποκτήσει κάποιες πιθανότητες αν αποφάσιζαν ταυτόχρονα κάποιες χώρες να την εφαρμόσουν από κοινού, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό έναν ισχυρό πυρήνα μιας διαφορετικής πολιτικής. Έχει ψελλίσει κάποια πράγματα προς την κατεύθυνση αυτή ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά η θετική υποδοχή που βρήκε περιορίζεται σε περιθωριακές ευρωπαϊκές δυνάμεις. Σιγά να μην αφήσουν οι σημερινοί απόλυτοι κυρίαρχοι του παιχνιδιού να πραγματοποηθεί μια τέτοια σοβαρή διακρατική συμμαχία. Είναι στην ουσία το μόνο πιθανό εμπόδιο στην καταστροφική πορεία που έχουν επιβάλει στον πλανήτη. Καταστροφική, επειδή είναι βέβαιο ότι τον οδηγούν σε ανθρωπιστικό, κοινωνικό και περιβαλλοντικό αδιέξοδο. Που θα είναι αυτό που τελικά θα βάλει τέλος στην κυριαρχία τους. Εάν θα έχουν απομείνει τότε κάποιες δυνατότητες ανάκαμψης της ανθρωπότητας στη Γη είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμο.

Μια Ανατολή και Ένας Επισκέπτης

Μουσική Πρόταση: Jan Garbarek Hasta Siempre

Ο έξοχος Νορβηγός σαξοφωνίστας (και όχι μόνο)

Nancy Jazz Pulsations 2004:

Jan Garbarek (saxophones, flute), Rainer Bruninhaus (piano), Eberhard Weber (basse), Marilyn Mazur (percussions)
Το Hasta Siempre (Για Πάντα) είναι ένα τραγούδι του Κουβανού συνθέτη Carlos Puebla γραμμένο το 1965 και αναφέρεται βέβαια στον Τσε Γκεβάρα.

Η άλλη άποψη...

Αναδημοσιεύω άρθρο της Κατερίνας Παναγοπούλου στην Athens Voice.

Για να ακούγεται και η...άλλη άποψη.

1. Κάνοντας αστειάκια και ειρωνικά σχόλια όχι για όσα λέει, αλλά για την εμφάνιση της κόρης του Μιχαλολιάκου αποδεικνύεις ότι έχεις τα ίδια μυαλά με αυτήν

2. Φωνάζοντας στην αντιφασιστική κατά της βίας διαδήλωση «ο λαός δεν ξεχνά τους φασίστες τους κρεμά» και «φασίστες κουφάλες έρχονται κρεμάλες» αν δεν το έχεις καταλάβει παρουσιάζεις ίδιο σουρεάλ θέαμα με αυτό που παρουσιάζει ο Μιχαλολιάκος όταν μιλάει κατά της «κατοχικής κυβέρνησης» χαιρετώντας ναζιστικά

3. Φωνάζοντας στη διαδήλωση της ΑΔΕΔΥ έξω από το Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης το σύνθημα «Κυριάκο Μητσοτάκη κάνε ένα καλό, άνοιξ’ το παράθυρο και πέσε στον γκρεμό» δεν είσαι ο δημοκράτης πολίτης που υποψιάζεσαι

4. Όταν πετάς γιαούρτι στον Πεταλωτή και στέλνεις στο νοσοκομείο τον Κωστή Χατζηδάκη είσαι το ίδιο φασίστας με τον Χρυσαυγίτη που κυνηγάει και μαχαιρώνει μετανάστες. Στον έναν δεν αρέσει η φυλή του άλλου, σε σένα δεν αρέσει η ιδιότητα του άλλου

5. Όταν καις ζωντανούς τους εργαζόμενους της Marfin επειδή «δούλευαν ενώ είχε κηρυχθεί απεργία» είσαι το ίδιο εγκληματίας, άρρωστος, φασίστας με αυτόν που δολοφονεί τον Παύλο Φύσσα

6. Αν ανέχεσαι, προκαλείς, πυροδοτείς πράξεις κόκκινης βίας να περιμένεις την ίδια ένταση στην μαύρη

7. Όταν καλείς να λιντσάρουν τον Πάχτα υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να λιντσάρουν κι εσένα. -Αυτό αποδείχτηκε και στην πράξη-

8. Όταν λες «βία είναι τα μνημόνια» να περιμένεις έκρηξη της πραγματικής βίας.

9. Αν πιστεύεις ότι η δική σου βία είναι δικαιολογημένη γιατί είναι «δίκαιη οργή», να θυμάσαι ότι το ίδιο πιστεύει και ο χρυσαυγίτης για τη δική του βία

10. Όταν κάνεις κοροϊδευτικά σχολιάκια για τα κιλά του Πάγκαλου και τον τόνο της φωνής του Άδωνι Γεωργιάδη τα σχόλια αυτά, αν σου διαφεύγει, είναι ρατσιστικά.

ΥΓ: Είναι κωμικό να λες την Μέρκελ ναζί όταν εκείνη ζει σε μία χώρα που το ναζιστικό κόμμα είναι εκτός νόμου κι εσύ σε μία άλλη, που οι πολίτες δίνουν στις δημοσκοπήσεις στη Χ.Α (μετά από όλα όσα έχουν γίνει) 6,8% και εξακολουθούν να τη βγάζουν τρίτο κόμμα μετά τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ. 

Παγίδες και Άθλοι του Ανθρώπινου Μυαλού

Η μεγαλύτερη παγίδα είναι αυτή που ο ίδιος μας ο εαυτός μας στήνει και μας επιβάλλει να ζούμε μέσα από τα μάτια των άλλων.

Όποιος καταλάβει και μπορέσει να ξεπεράσει αυτή την αυτο-παγίδευση* είναι πραγματικά ελεύθερος.

Μόνο που αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο, είναι μάλιστα ένας άθλος, που ελάχιστοι πετυχαίνουν.

* Η αυτο-παγίδευση αυτή έχει σχέση με τη λεγόμενη "θεωρία του μυαλού", που αναπτύσσεται σε πολύ μικρή ηλικία, όταν αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε ότι οι γύρω μας σκέφτονται και αυτό δημιουργεί την ανάγκη να "μπούμε στο μυαλό τους". Στη συνέχεια μας επιβάλλεται να "ζούμε μέσα από το μυαλό τους". Κορύφωση του φαινομένου παρατηρείται στην εφηβική ηλικία, όπου είναι γνωστό ότι η προσπάθεια του εφήβου να επηρεάσει θετικά την εικόνα που οι άλλοι έχουν γι' αυτόν οδηγεί σε επικίνδυνες συχνά συμπεριφορές, αλλά και στη γνωστή "επανάσταση" της ηλικίας αυτής.

Φαηλήθειες

Ευτυχώς που υπάρχουν οι Φαήλοι για να μην ξεχνάμε τι είναι ο Σαμαράς και η Νέα Δημοκρατία!

Μουσική Πρόταση: Lovesong

Το ακούμε από σε δύο εκτελέσεις από δύο εξαιρετικές φωνές: από την αμερικανίδα Tori Amos και την αγγλίδα Adele.

Hey, yes…

Whenever I'm alone with you

You make me feel a-like I’m home again, oh, yes

Whenever I'm alone with you

You make, you make me feel like I’m whole again, oh, yes

Hey…

Whenever I'm alone with you, uh-huh-es

You make me feel like I’m young again, hey ya-yes

Whenever I'm alone with you, uh-hum

You make me feel like I am fun again

However far away, I will always love you

However long I stay, I will always love you

Whatever words I say, you know I’ll always love you

Oh, I will always love you

Ah, whenever I'm alone with you, hey

I feel like I’m a-a-a-I’m free again, hey

Whenever I'm alone with you, um

Feel like I’m a-aclean again, oh

However far away, I will always love you

However long I stay, oh, I will always love you

Whatever words I say, you know I’ll always love you

I will always, always love you, yes

Always…

και Καλό Μήνα....

Ένας Αντίλογος

Συμφωνώ ότι είναι λυπηρό να συλλαμβάνονται βουλευτές εκλεγμένοι από το λαό. 

Θεωρώ μάλιστα ότι δεν δείχνει δύναμη, αλλά αδυναμία της Δημοκρατίας, παρά τα μεγάλα λόγια των κυβερνώντων.

Πιστεύω ότι όντως υπαγορεύτηκε από πολιτική σκοπιμότητα.

Γνωρίζω όμως επίσης ότι οι βουλευτές της ΧΑ έχουν εξαπατήσει τη μεγάλη πλειοψηφία αυτών που τους ψήφισαν.

Είναι οι πρώτοι ή οι τελευταίοι πολιτικοί που το κάνουν αυτό; θα μου πείτε.

Η διαφορά είναι ότι η εξαπάτηση της ΧΑ αφορά την πραγματική τους ιδεολογία και τα ναζιστικά τους πιστεύω και όχι υποσχέσεις και προγράμματα πολιτικά που δεν τηρούνται. 

Και σε τελευταία ανάλυση εάν ενέχονται σε κακουργήματα η σύλληψη είναι δικαιολογημένη. ¨Οπως και κάθε πολίτη που θα είχε πέσει σε παρόμοια παραπτώματα.

Τελικά ελπίζω η δικαιοσύνη να σταθεί στο υψος της πέρα από πολιτικές και μικροκομματικές σκοπιμότητες και να κρίνει με βάση πράξεις και όχι προθέσεις ή ιδεολογίες.

Είπαμε: Η δικαιοσύνη δικάζει τις πράξεις. Η δίκη των ιδεολογιών είναι υπόθεση του λαού!

Χρυσή Δύση

Μετά από μια Χρυσή Αυγή έρχεται και μια Χρυσή Δύση...

Μαλάκι προχθές...

Επιτέλους...

Χρυσή Αυγή σήμερα...

Σεπτέμβρης-χρώματα της δύσης

Συμβαίνουν...

Συμβαίνουν πολλά αυτές τις μέρες...

Η δολοφονία, η Χρυσή Αυγή (και η Χρυσή Ευκαιρία;) και η ανεπάρκεια των πολιτικών και της πολιτικής να δουν τα πράγματα σωστά...

Ο αναβρασμός στα Πανεπιστήμια από τη διαθεσιμότητα των διοικητικών υπαλλήλων και οι άναρθρες κραυγές που ακούγονται. Η Παιδεία διασύρεται χρόνια τώρα και ναι ίσως το μαχαίρι έφτασε στο κόκκαλο, αλλά τα προηγούμενα πλήγματα τα υποστήκαμε σχεδόν αδιαμαρτύρητα... Το ιερόν του δικαιώματος του "εργάζεσθαι"....

Ο ευκαιριακό σχολιαστής καλύτερα να σιωπά...ενίοτε...

Μουσική Πρόταση: Damien Rice -Accidental Babies

Well I held you like a lover
Happy hands and your elbow in the appropriate place

And we ignored our others, happy plans
For that delicate look upon your face

Our bodies moved and hardened
Hurting parts of your garden
With no room for a pardon
In a place where no one knows what we have done

Do you come
Together ever with him?
And is he dark enough?
Enough to see your light?
And do you brush your teeth before you kiss?
Do you miss my smell?
And is he bold enough to take you on?
Do you feel like you belong?
And does he drive you wild?
Or just mildly free?
What about me?

Well you held me like a lover
Sweaty hands
And my foot in the appropriate place

And we use cushions to cover
Happy glands
In the mild issue of our disgrace

Our minds pressed and guarded
While our flesh disregarded
The lack of space for the light-hearted
In the boom that beats our drum

Well I know I make you cry
And I know sometimes you wanna die
But do you really feel alive without me?
If so, be free
If not, leave him for me
Before one of us has accidental babies
For we are in love

Do you come
Together ever with him?
Is he dark enough?
Enough to see your light?
Do you brush your teeth before you kiss?
Do you miss my smell?
And is he bold enough to take you on?
Do you feel like you belong?
And does he drive you wild?
Or just mildly free?

What about me?
What about me?

Το Τώρα και το Χτές

Τρομερό!

Τα επεισόδια έγιναν πριν αρχίσει ο φιλικός αγώνας της ΑΕΚ με τον Ιωνικό. Οι γνωστοί "φίλαθλοι" με τα μυαλά στα κάγκελα συνεπλάκησαν και γέμισαν το γήπεδο με αντικείμενα.

Σε λίγο τα επεισόδια καταλάγιασαν και έπρεπε να αρχίσει (γιατί άραγε;) ο αγωνας. Τότε οι "φίλαθλοι" που συνέχισαν βέβαια οι περισσότεροι να βρίζουν και να ασχημονούν, είδαν ένα γεροντάκι, που μπήκε στον αγωνιστικό χώρο και άρχισε να μαζεύει τα πεταμένα αντικείμενα, ώστε να μπορέσει να αρχίσει ο αγώνας.

Δεν αποκλείεται μάλιστα μερικοί να του απέδωσαν και τον γνωστό χαρακτηρισμό, που χρησιμοποιούμε για όσους κάνουν κάτι διαφορετικό από τους υπόλοιπους. Και ίσως άλλοι να το λυπήθηκαν το καημένο το γεροντάκι.

Πόσοι από αυτούς γνώριζαν άραγε ότι αυτός ο γεράκος ήταν κάποτε ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που γέννησε η Ελλάδα και για πολλές χρονιές πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος;

Ναι, ήταν ο Κώστας Νεστορίδης!

Ναι, το τώρα και το χτες του ελληνικού ποδοσφαίρου. Πέστε μου ποιο προτιμάτε!

Michel Faber: Under the Skin

Δύσκολα θα σηκώσει κανείς το χέρι του για ωτο-στοπ χωρίς να αισθανθεί κάποιο ρίγος αν έχει διαβάσει αυτό το μυθιστόρημα του Michel Faber.

Ένα έργο επιστημονικής φαντασίας αρκετά διαφορετικό από τα συνηθισμένα, όπου το ανθρώπινο είδος υφίσταται την τύχη που το ίδιο επιφυλάσσει σε άλλα όντα αυτού του πλσνήτη.

Και βέβαια ένα βιβλίο που σου δίνει μιαν ακόμη ευκαιρία να πάρεις τελικά εκείνη τη ρημάδα την απόφαση και να γίνεις οριστικά χορτοφάγος. Είναι εκτός των άλλων και μια αιχμηρή σάτιρα για θέματα που έχουν σχέση με την καταστροφή του περιβάλλοντος, αλλά και τη σχέση των φύλων και την έννοια του αυτοπροσδιορισμού.

Το σκηνικό είναι μια απόμερη γωνιά της Σκωτίας και η πρωταγωνίστρια ένα θηλυκό-επίτηδες δεν γράφω γυναίκα- που την περισσότερη ώρα οδηγεί ένα παλιό αυτοκίνητο και ψάχνει για άνδρες που κάνουν ωτο-στοπ. Όταν μπουν μέσα ακολουθεί μια διαδικασία αξιολόγησης από μέρους της και όσοι περάσουν το τεστ δεν ξαναβρίσκουν ποτέ τον παλιό τους εαυτό.

Ένα έργο αρκετά καλογραμμένο, αν και ήταν το πρώτο του συγγραφέα και εκδόθηκε το 2000. Σε γενικές γραμμές μου άρεσε, αλλά νομίζω ότι αν το έγραφε τώρα ο Faber θα το έκανε καλύτερο.

Φέτος γυρίστηκε ένα φιλμ βασισμένο στο μυθιστόρημα με πρωταγωνίστρια την Scarlett johansson.

Ο συγγραφέας γεννήθηκε στην Ολλανδία, μεγάλωσε στην Αυστραλία και ζει στη Σκωτία. Ένα άλλο βιβλίο του που έχω διαβάσει και επίσης μου άρεσε ήταν ήταν το The Crimson Petal and the White (2002).

Πολιτικός "σχολειασμός"

Θεωρώ ότι η σημερινή ομιλία Τσίπρα στον αγιασμό της νέας σχολικής χρονιάς πρέπει να μείνει  α-σχολεία-στη.

Ο ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

Επανέρχομαι στο θέμα της δυνατότητας εφαρμογής διαφορετικής πολιτικής στη χώρα μας. Η άποψή μου είναι ότι διαφορετική πολιτική και παραμονή της χώρας στην ευρωπαϊκή ένωση είναι σχεδόν ανέφικτη. 

Είναι τέτοιες οι ισορροπίες στη διεθνή σκηνή σήμερα, ώστε η άσκηση μιας πραγματικά εθνικής πολιτικής δεν συνάδει με την παρουσία μας στις διαδικασίες της σημερινής Ευρώπης.

Η επιλογή λοιπόν είναι σαφής. Υποταγή στα κελεύσματα των λεγομένων εταίρων ή ανεξαρτησία με τίμημα!

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η υποταγή πρέπει να είναι πλήρης και χωρίς ισχυρή διαπραγμάτευση. Στο σημείο αυτό πρέπει να ασκηθεί κριτική από αυτούς, μάλλον τους περισσότερους Έλληνες σήμερα, που επιλέγουν αυτή τη λύση, προς τους κυβερνώντες. Υπάρχει η θεωρητική ελπίδα, ότι μια κάποια βελτίωση στα οικονομικά μας, εάν υπάρξει και δεν είναι φούμαρα τα περί πρωτογενούς πλεονάσματος, μπορεί να ενδυναμώσει τη διαπραγματευτική μας θέση. Μένει να το δούμε και να ελπίζουμε ότι έχουμε πολιτικούς ικανούς να το εκμεταλλευτούν.

Η ανεξαρτησία από την άλλη πλευρά θα έχει ένα πολύ βαρύ τίμημα. Δεν υπάρχει περίπτωση το σημερινό ευρωπαϊκό, που στην ουσία είναι σχεδόν παγκόσμιο, διευθυντήριο να ανεχτεί μια διαφορετική πολιτική από τον σκληρό καπιταλισμό του ασθενούς κράτους και των ιδιωτικοποιήσεων των πάντων σε χώρα- μέλος του σκληρού πυρήνα της Ευρώπης, έστω -ή ιδίως- του μικρού δικού μας μεγέθους. 

Οι Έλληνες μπορεί να ήταν διατεθειμένοι να ακολουθήσουν το σκληρό μοναχικό δρόμο τους εάν είχαν ακούσει τα καθαρά και ειλικρινή λόγια για αυτά που τους περιμένουν. Μια οικονομική κατάσταση σαφώς πάρα πολύ χειρότερη, αλλά πιθανόν με περισσότερη δικαιοσύνη και ισότητα ανάμεσα στους πολίτες. Εάν μια τέτοια εξέλιξη μπορεί βέβαια να είναι βιώσιμη χωρίς μείζονα κοινωνική αναταραχή σε μια χώρα τόσο βαθειά διαβρωμένη από τη διαφθορά και μετά τόσο μακροχρόνια έκθεση σε έναν αρρωστημένο καπιταλιστικό τρόπο ζωής, αυτό είναι μια άλλη ιστορία. 

Τι θα γίνει λοιπόν; Τίποτα από τα παραπάνω βέβαια. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις επόμενες ή ίσως τις μεθεπόμενες εκλογές. Η γνώμη μου είναι ότι αυτό θα γίνει ανεξάρτητα από τις όποιες οικονομικές εξελίξεις. Το μόνο που θα κρίνουν αυτές είναι αν αυτή η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ θα έλθει στις επόμενες ή στις μεθεπόμενες εκλογές. Και τι θα κάνει; Θα δεχτεί αυτά που έχουν δεχτεί οι σημερινοί κυβερνώντες, αφού θα τα μετονομάσει κατάλληλα για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. Λίγη επί της ουσίας σημασία θα έχει εάν θα ονομαστεί αυτό "επαναδιαπραγμάτευση" ή "κατάργηση" του μνημονίου. Θα είναι κάτι που θα λέγεται ίσως "νέα συμφωνία" ή κάτι ηχηρό παρόμοιο, αλλά που στην ουσία θα είναι συνέχιση της ίδιας πολιτικής των δανείων και του ελέγχου μας από το ίδιο διευθυντήριο. Ναι θα περισέψουν τα μεγάλα λόγια και οι διαβεβαιώσεις για μια καινούργια εθνική πολιτική. Και ίσως μάλιστα αυξηθεί κατά 30 ευρώ ο βασικός μισθός και ελαττωθούν οι αποδοχές των βουλευτών κατά 50 ευρώ. Γρήγορα όμως ο λαός θα καταλάβει την αλήθεια και το πείραμα ΣΥΡΙΖΑ θα αποτύχει.

Και τότε; Πολλά εξαρτώνται βέβαια από τις διεθνείς εξελίξεις και τη γενικότερη οικονομική κατάσταση, αλλά το σημερινό τρίτο κόμμα τότε πιθανότατα θα είναι πρώτο. Αφήστε, λοιπόν, τη φαντασία σας να οργιάσει! 

Ο Καζαμίας μίλησε!

Συναγωνιστές...

ΣΥΝΑΓΩΝΙΣΤΕΣ

Είμαι μαζί σας αδέρφια μου

Έτοιμος για νέους αγώνες

Έμπλεως οργής και αγανάκτησης

Ενάντια στους ξεπουλημένους!

Μόνο μια χάρη!

Ρίξτε και καμιάν άγκυρα

Μην κινείστε όπως οι ανεμοδούρες

Έτσι για να ξέρω

Με ποιους είμαι μαζί και με ποιους απέναντι!

Εικονοστάσι στη Βουλή...

Εικονοστάσι στη Βουλή...

Άντε και κάλπες στις Εκκλησίες...

Ποιος φοβάται την ελεύθερη επιλογή των μαθητών;

Τι είπε η Μαρία Ρεπούση; Ότι στο Λύκειο οι μαθητές θα έπρεπε να έχουν τη δυνατότητα να επιλέγουν ή όχι το μάθημα των Θρησκευτικών, δηλαδή να είναι μάθημα επιλογής και όχι υποχρεωτικό. Που είναι το παράλογο; Ποιος φοβάται την ελεύθερη επιλογή; 

Αλήθεια γνωρίζουμε σε πόσες (πολιτισμένες και μη) χώρες στον κόσμο είναι υποχρεωτικό το μάθημα των Θρησκευτικών; 

Θα μου πείτε βέβαια ότι επειδή ακριβώς στη χώρα μας το μάθημα είναι υποχρεωτικό, έχουμε αυτή την υποδειγματική κοινωνία, που όλοι οι λαοί προσπαθούν να μιμηθούν και δεν μπορούν. 

Καταλάβατε ή μήπως θέλετε μάθημα Θρησκευτικών;

ΥΓ. Η βουλευτής δεν είπε καν να καταργηθεί το υποχρεωτικό του μαθήματος στα εννιά πρώτα χρόνια της εκπαίδευσης! Σκεφτείτε να το έλεγε!!!

Πολιτική Διαφήμιση

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αγαπητά βλαχαδερά, όλοι εσείς που ψηφίσατε και εκλέξατε τους βλαχοδημάρχους σας καλούμε να ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές αυτούς που θα υποστηρίξει ο ΣΥΡΙΖΑ. Γνωρίζετε πολύ καλά ότι θα πρόκειται για εκλεκτούς και ανιδιοτελείς ανθρώπους, αφού οι περισσότεροι εγκατέλειψαν άλλα κόμματα για να έρθουν σε εμάς. Αμέσως τους πλύναμε με τσιπρέλαιο και έγιναν κατάλευκοι ως περιστερές. Μια δοκιμή θα σας πείσει για το (παρα)λόγου το αληθές!

Μουσική Πρόταση: Βίκυ Μοσχολιού Γιατί Πεθαίνουν τα Πουλιά

Μουσική: Απόστολος Καλδάρας
Στίχοι : Πυθαγόρας

Από Τα Σήμαντρα

Αλ-χημικά

Αυτά που επικαλούνται όσοι επιδιώκουν την επίθεση εναντίον της Συρίας!

Καβάφης: Η Πόλις

Η Πόλις

Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γή, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα,

Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.

Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·

κ' είν' η καρδιά μου -- σαν νεκρός -- θαμένη.

Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτόν θα μένει.

Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω

ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,

που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.

Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς

τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·

και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.

Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -- μη ελπίζεις --

δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.

Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ

στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γή την χάλασες.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1910) 

Χωρίς σχόλια.....

Ρήσεις

Είμαστε αναλογικά όντα, που ζουν σε ένα ψηφιακό κόσμο και αντιμετωπίζουν ένα κβαντικό μέλλον.

Neil Turok, φυσικός.

Στουρναρότριχες

Εξέπληξε τους πάντες χθες στο Γραφείο του ο Υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας, καθώς επέστρεψε από τις ολίγοήμερες διακοπές του με πλουσίαν κόμην, τουλάχιστον για τα δικά του δεδομένα.

Είναι ενδιαφέρον το σχετικό παρασκήνιο, καθώς αξιόπιστες πηγές επιβεβαιώνουν ότι το ραντεβού που είχε κλειστεί με τον κουρέα του ακυρώθηκε μετά τηλεφώνημα του ομολόγου του Γερμανού Υπουργού κ. Σόϊμπλε.

Ο κ. Στουρνάρας μάλιστα ακούστηκε να λέει στις γραμματείς του "Θα πρέπει να με συνηθίσετε έτσι μέχρι τις γερμανικές εκλογές".

Μπαχαλεξικά

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή, η μη έκδοση εισέτι ανακοίνωσης από τον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την πρόσφατη δήλωση του Προέδρου Πούτιν, ότι η Ελλάδα είναι προβληματική χώρα για επενδύσεις, δεν οφείλεται στη διαφωνία των κυρίων συνιστωσών σε ότι αφορά το περιεχόμενο-εάν δηλαδή η ανακοίνωση θα είναι συγχαρητήρια ή καταγγελτική- αλλά στην πλήρη διάσταση απόψεων για το αν θα πρέπει να αποκληθεί ο Πρόεδρος Πούτιν "σύντροφος", όπως ήθελε η μία πλευρά ή "μίστερ", όπως επέμενε η άλλη.

Μπαξές Στόρι

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες προκειμένου να ενισχυθεί η κινητικότητα και να ανοίξουν κανονικά τα σχολεία πριν τα Χριστούγεννα, αποφασίστηκε το μέτρο της μείωσης του ΦΠΑ στο 13% να επεκταθεί και στους πλειστηριασμούς της τελευταίας κατοικίας.

Μουσική Πρόταση: Aziza Mustafa Zadeh

Aziza Mustafa Zadeh, μια ιδιόρρυθμη καλλιτέχνις από το Αζερμπαιτζάν, που ζει στη Γερμανία. Παίζει ένα κράμα τζαζ και παραδοσιακής μουσικής της χώρας της, αλλά με πολλές επιδράσεις από κλασσική μουσική, καθώς και πάρα πολλούς αυτοσχεδιασμούς.

Εδώ στο έργο "Ladies Of Azerbaijan"

Σίγουρα κάτι διαφορετικό!

Απόψεις του Oswald Spengler για τον κλασσικό ελληνικό πολιτισμό

Oswald Spengler (1880-1936): Γερμανός ιστορικός και φιλόσοφος της Ιστορίας. Συγγραφέας του περίφημου βιβλίου "Η παρακμή της Δύσης"

"Ο κλασσικός ελληνικός πολιτισμός δεν είχε καθόλου συνείδηση του χρόνου και της ιστορικότητας. Δεν υπήρχε αντίληψη ενός παγκόσμιου ιστορικού γίγνεσθαι. Επίσης δεν είχε καθόλου τάση αναζήτησης του εσωτερικού εαυτού, η εσωστρέφεια ήταν άγνωστη οντότητα. Υπήρχε μόνο το παρόν, η ακριβής ώρα και η χρονολογία δεν είχαν σημασία και ενδιαφέρον. Υπήρχε ενδιαφέρον για το Μύθο και όχι για την Ιστορία! Γιαυτό και η λατρεία για τον Όμηρο, που όμως δεν τους ώθησε ποτέ να αναζητήσουν ιστορικά τεκμήρια.

Παρόμοιος πολιτισμός κατά τον συγγραφέα ήταν ο Ινδικός. Αντίθετοι, που έδιναν δηλαδή μεγάλη σημασία στην ιστορικότητα και το χρόνο ήταν ο Αιγυπτιακός, ο Βαβυλωνιακός και ο Κινέζικος.

Ο Δυτικός πολιτισμός είναι ο κατ' εξοχήν πολιτισμός της αντίληψης μιας παγκόσμιας ιστορίας, της μεγάλης σημασίας του χρόνου και της χρονολογίας. Είναι ο πολιτισμός της εσωτερικής αναζήτησης και της εσωστρέφειας."

Μουσική Πρόταση: Δεν κλαίω γι' αυτά που μου' χεις πάρει

Ένα τραγούδι σε δύο εκτελέσεις. Μια παλιά με τον Καλογιάννη και τη Μαρινέλλα, που μου αρέσει πολύ, αλλά και μια καινούργια από την εξαιρετική  Δάφνη Λέμπερου. 

Και βέβαια στίχοι Γιάννη Ρίτσου και μουσική του πολύ καλού και πρόωρα χαμένου Κϋπριου Μάριου Τόκα.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου' χεις πάρει

Σε βρήκα για μια νύχτα μόνη
και πότε θα σε ξαναβρώ,
η θύμησή σου με σταυρώνει
σ' έναν κατάφωτο σταυρό,
η θύμησή σου με σταυρώνει
σ' έναν κατάφωτο σταυρό.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει
γι' αυτά που μου 'χεις αρνηθεί
μου 'χεις χαρίσει ένα φεγγάρι
γαλάζιο, ανείπωτο, βαθύ.
Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει.

Στη τρυφερή σου την παλάμη
κουρνιάζουν τα χρυσά πουλιά
ποιαν αμαρτία να 'χω κάνει
και μου 'χουν λείψει τα φιλιά,
ποιαν αμαρτία να 'χω κάνει
και μου 'χουν λείψει τα φιλιά.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει
γι' αυτά που μου 'χεις αρνηθεί,
μου 'χεις χαρίσει ένα φεγγάρι
γαλάζιο, ανείπωτο, βαθύ.
Δεν κλαίω για αυτά που μου 'χεις πάρει.

Στρες και καρδιαγγειακά επεισόδια

Το ότι το καθημερινό στρες έχει δυσμενή επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα είναι γνωστό και όλοι οι γιατροί συμβουλεύουν ότι πρέπει να ζούμε περισσότερο "χαλαρά" προκειμένου να αποφύγουμε τα προβλήματα με τα στεφανιαία και τα εγκεφαλικά αγγεία μας.

Μια νέα, όμως, μελέτη, έδωσε μια νέα διάσταση. Χωρίς να απορρίπτει τη σημασία του ίδιου του στρες, απέδειξε ότι αυτοί που είναι περισσότερο επιρρεπείς σε αγγειακά επεισόδια είναι εκείνοι που θεωρούν ότι το στρες τους κάνει κακό. Όσοι πιστεύουν ότι το στρες δεν παίζει ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο στην υγεία τους εμφανίζουν μικρότερη συχνότητα καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Είναι πιθανό λένε οι ερευνητές, που η εργασία τους δημοσιεύτηκε στο European Heart Journal, να είναι περισσότερο επιβλαβής και από το ίδιο το στρες, η ιδέα που έχουμε για το πόσο κακό μας κάνει το στρες. 

Το στρες για το στρες, λοιπόν. Να ο παράγοντας κινδύνου που πρέπει να πολεμήσουμε!

Εκτός αν το στρες που θα δημιουργηθεί προκειμένου να αποφύγουμε το στρες για το στρες έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Αυτό, όμως, θέλει μια άλλη μελέτη.

Λόγια του (κυνικού) μεσοπολεμικού Βερολίνου

Ο Έρωτας είναι η ανόητη υπερεκτίμηση της ελάχιστης υφιστάμενης διαφοράς ανάμεσα σε δύο σεξουαλικά αντικείμενα.

Μουσική Πρόταση: Samuel Barber - Adagio for Strings, op. 11 by Leonard Bernstein

Οι Απροσάρμοστοι

Σας είδα που γελάγατε στο βάθος

Αιώνια απροσάρμοστοι και κυνικοί

Την ώρα που όλοι χειροκροτούσαν

Του Αρχηγού τη θεσπέσια ρητορεία

Και τις προάλλες πάλι

Μονάχα εσείς δεν σηκωθήκατε

όταν ο Μέγας Ιεράρχης

ήρθε να μας ευλογήσει

Και δεν έχω καμιάν αμφιβολία

Ότι το βράδυ στο καπηλειό

Δεν θα αφήνετε τίποτα όρθιο

Ούτε ιερό, ούτε όσιο

Σας ξέρω εσάς

Παραφυάδες του κορμού της ζωής

Ρυάκια που ξεστρατίσατε

Ανεμώνες στο βράχο

Ναι, σας ξέρω...

Είσαστε σεις που δεν θα πέσετε

Όταν θα έρθει ο χαλασμός

Εσείς που θα γεννήσετε

Εκείνο που θα μείνει...

Μουσική Πρόταση: Του Έρωτα η Μάχη

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Η ΜΑΧΗ / Τραγούδι: ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΡΤΟΣ
Μουσική: ΝΟΤΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ / Στίχοι: ΚΩΣΤΑΣ ΦΑΣΟΥΛΑΣ
Β' φωνή: ΝΤΕΝΙΑ ΚΟΥΡΟΥΣΗ
Από τον δίσκο «ΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΙΣ ΚΑΤΑΠΑΚΤΕΣ»

Η μαγεία του Jorge Luis Borges (1899-1986)

Είναι ο μαέστρος των σύντομων ιστοριών. Μέσα σε λίγες σελίδες μπορεί να σκιτσάρει την πιο απίθανη πλοκή και να περάσει τα μηνύματά του. Σχεδόν πάντα με ένα στοιχείο "υπερφυσικό", χωρίς όμως θρησκευτικές αποχρώσεις, με εξαιρετική γνώση της Ιστορίας και με εντυπωσιακή αντίληψη της ανθρώπινης φύσης και των παθών της. Και με τρομερή ικανότητα πρόβλεψης μελλοντικών επιστημονικών ανακαλύψεων, όχι με τον προφανή, έκδηλο τρόπο του Ιουλίου Βερν, αλλά με μια μέθοδο που απαιτεί την ενεργό συμμετοχή του αναγνώστη...

Παίρνω για παράδειγμα μια από τις όχι πολύ γνωστές ιστορίες του, 'Το Θέμα του Προδότη και του Ήρωα". Ο δισέγγονος ενός μεγάλου επαναστάτη, που όλη η χώρα τον τιμά, αποφασίζει να ψάξει περισσότερο τον τρόπο του θανάτου του, που έχει αφήσει όντως πολλές σκοτεινές πτυχές, αφού ποτέ δεν αποκαλύφθηκε ο δράστης. Δεν θα μπω στις λεπτομέρεις της αναζήτησης, που έχει πολλά στοιχεία αναφορών στην παγκόσμια ιστορία και τον Shakespeare, καθώς και μερικές ιδιοφυείς σκέψεις για τη δυνατότητα της Λογοτεχνίας να επηρεάσει την Ιστορία (και όχι το προφανές αντίστροφο).

Η ουσία της ιστορίας, λοιπόν, όπως την αποκάλυψε η εμπεριστατωμένη και σχολαστική έρευνα του δισέγγονου. Ο μεγάλος επαναστάτης είχε αγαπηθεί από όλη τη χώρα και η ώρα της τελικής επικράτησης είναι κοντά. Σε μια συνάντηση όμως των ηγετών μπαίνει η σοβαρή υποψία ότι ένας από τα στελέχη είναι προδότης. Ο ίδιος ο μεγάλος επαναστάτης, ο αρχηγός, αναθέτει σε έναν από τους πιο έμπιστους ανθρώπους του να βρουν τον προδότη. Στην επόμενη συνάντηση η υποψία επιβεβαιώνεται. Υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, ότι ο προδότης είναι ο ίδιος ο αρχηγός, ο μεγάλος επαναστάτης! 

Βεβαίως ο θάνατος ως τιμωρία είναι επιβεβλημένος. Πρέπει όμως να αμαυρωθεί η επανάσταση και η μέχρι τώρα πορεία του αρχηγού; Ο έμπιστος άνθρωπος προτείνει μια άλλη λύση, μια υποδειγματική σκηνοθεσία, που όλοι ακόμη και ο προδότης αποδέχονται. Μετά από μια κορύφωση από μέρους του επαναστατικών ενεργειών και εμπνευσμένων λόγων, θα εκτελεστεί, υποτίθεται από τους εχθρούς, μέσα σε ένα θέατρο, σε μια στιγμή μεγάλης του δόξας. Και στη συνέχεια θα ηρωοποιηθεί και θα γίνει το αιώνιο ίνδαλμα της επανάστασης και του λαού του. Όπως και έγινε. 

Ο δισέγγονος, που όταν ξεκίνησε την έρευνά του, είχε σκοπό να γράψει την βιογραφία του μεγάλου επαναστάτη και να λύσει το αίνιγμα του θανάτου του, έγραψε έναν ακόμη διθύραμβο για τον λαϊκό ήρωα, το ίνδαλμα τόσων γενεών, αφήνοντας βέβαια απ' έξω τα τελικά γεγονότα. 

Και καταλήγει ο Borges: Και αυτό ακόμη το γεγονός, της ιστορίας που τελικά έγραψε ο δισέγγονος, είχε προβλεφθεί στο σενάριο, που ο έμπιστος σκηνοθέτης είχε με τόση μαεστρία ετοιμάσει...

Η πινακίδα

Μια πινακίδα στην Αμαλιάπολη.
Σύγχυση ή αντίθετα επίγνωση της πραγματικότητα και άρα επιχειρηματικό πνεύμα;
Δηλαδή κρέατα για τους Έλληνες και fruits για τους ξένους;

Υπάρχει όμως και μια πινακίδα που σπάει κάθε ρεκόρ απόδοσης νοήματος στην αγγλική γλώσσα: Από ένα βενζινάδικο στο δρόμο Αντιρρίου-Ναυπάκτου, πριν πολλά χρόνια.

Μουσική Πρόταση: Chris Spheeris Aria

Ο Χρήστος Σφυρής (Chris Spheeris) είναι ένας σπουδαίος Ελληνοαμερικανός συνθέτης, που στη χώρα μας σίγουρα δεν είναι όσο θάπρεπε γνωστός. Εδώ ένα από τα ωραία του κομμάτια.