Με τους kitesurfers στις Ράχες Φθιώτιδας

Τι το ήθελα…

Αναδημοσιεύω άρθρο του Γιάννη Παντελάκη, από το Protagon.gr

Είχα ημέρες να μπω στο διαδίκτυο και όταν το έκανα το μετάνιωσα. Κατά διαβολική ατυχία, έπεσα σε μια δήλωση του Πάνου Καμμένου την ημέρα που επισκέφθηκε την Παναγία Σουμελά. Έλεγε μεταξύ άλλων ο ηγέτης, πως «Οφείλουμε σήμερα να προσκυνήσουμε την Παναγία και να προσευχηθούμε, προκειμένου να απελευθερώσουμε την πατρίδα μας από μια ξενοκίνητη χούντα της νέας τάξης πραγμάτων, μια χούντα που, όπως βλέπετε σήμερα, οι επίσημοι εκπρόσωποί της, προτίμησαν τις παραλίες παρά να βρίσκονται και να τιμήσουν την Παναγιά του ελληνικού λαού». Πιστεύω, πως υπάρχει ένα σεβαστό κομμάτι της κοινωνίας, που θα συμφωνεί με τον ηγέτη. Με προσευχές στην Παναγία, μπορούμε «ν' απελευθερωθούμε από την ξενοκίνητη χούντα»!

Απογοήτευση. Η οποία ωστόσο, έγινε διπλή, όταν έψαξα να βρω κάποιες δηλώσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, που θα ζητούσαν από τον αρχηγό τους, να πάψει να «ερωτοτροπεί» τόσο ανοικτά και προκλητικά με την Εκκλησία και τους αρχιερείς. Δεν βρήκα ούτε μια. Όλοι αυτοί που δηλώνουν ότι έχουν και αριστερό πρόσημο, νιώθουν άραγε ωραία όταν μαθαίνουν ότι ο πρόεδρός τους ζήτησε να μείνει για δέκα λεπτά μόνος του με μια σπουδαία αγιορίτικη εικόνα; Ζητείται απάντηση. Η ίδια απάντηση που ζητείται και για το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει πάψει να μιλά συχνά για τον αναγκαίο διαχωρισμό Εκκλησίας-κράτους, για την ανάγκη ισότιμης φορολόγησης της εκκλησιαστικής περιουσίας, για τις προκλητικές εξαιρέσεις υπέρ ιερέων από μια σειρά από δυσμενείς ρυθμίσεις για τους δημόσιους υπάλληλους (διαθεσιμότητες, απολύσεις κ.λπ.) και ένα σωρό άλλα.

Αντί από κάποια τέτοιου χαρακτήρα δήλωση από στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, συνάντησα ένα άρθρο του βουλευτή του κόμματος Γιάννη Αμανατίδη ο οποίος μας πληροφορούσε πως «Η επιλογή της χρονικής στιγμής της επίσκεψης Τσίπρα-μετά τις ευρωεκλογές και σε περίοδο αργίας του Κοινοβουλίου-στερεί από τον οποιοδήποτε τη σκέψη της μικροπολιτικής σκοπιμότητας». Μου φάνηκε εξίσου αστεία, όσο και εκείνη του Καμμένου. Λες και οι πιστοί ψηφοφόροι δεν θα θυμούνται στις επόμενες εκλογές πως ο αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ επισκέφτηκε το Άγιο Όρος, δεν είπε λέξη για τη φορολόγηση και εμφανίσθηκε και ως ευλαβής νέος που ζήτησε να μείνει μόνος του με μια εικόνα!

Δεν έχω πρόβλημα με την-καθυστερημένη έστω-προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ με την Εκκλησία. Κόμμα εξουσίας είναι, σ' αυτή τη χώρα δυστυχώς, όλα τα κόμματα εξουσίας προσπαθούν να προσεγγίσουν την Εκκλησία προς άγρα ψήφων. Έχω πρόβλημα με την ξαφνική αμνησία δεσμεύσεων, αλλά κυρίως με κάτι άλλο. Τη δυσφήμιση της έννοιας της Αριστεράς η οποία δεν θα έπρεπε να έχει σχέση με ψηφοθηρικές λογικής και γενναίες εκπτώσεις βασικών αρχών της. Εκεί είναι το πρόβλημα, αλλά κατά πώς φαίνεται είναι δικό μου πρόβλημα και κάποιων άλλων λίγων. Οι «αριστεροί» του ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχουν τέτοιες ανησυχίες...

Εν κατακλείδι: τι το ήθελα και μπήκα στο διαδίκτυο; Αφού τίποτα δεν αλλάζει σ’ αυτή τη χώρα...

Κάποια πρόσφατα διαβάσματα

Να κάποια βιβλία, που τέλειωσα πρόσφατα:

Rabbit Run, Rabbit Redux, Rabbit is Rich, Rabbit At Rest του John Updike

Η εξαιρετική τετραλογία του Updike, που περιγράφει τη ζωή του “Rabbit”, ενός μέσου Αμερικανού και παράλληλα την ιστορία των Η.Π.Α. και τις κοινωνικές αλλαγές, που παρατηρήθηκαν τα τελευταία πενήντα χρόνια.

Εξαιρετικό ρεαλιστικό γράψιμο με αρμονικές δόσεις λυρισμού, έμφαση στην περιγραφή, αλλά και πολύς εσωτερικός διάλογος. Ο γάμος, οι εξωσυζυγικές σχέσεις, οι σχέσεις με τους γονείς, τα παιδιά και τους φίλους, πράγματα απλά, καθημερινά, δοσμένα με ένα μοναδικό τρόπο από ένα μάστορα του είδους. 

The Great Railway Bazaar του Paul Theroux

Οι ταξιδιωτικές αναμνήσεις του γνωστού στο είδος αυτό συγγραφέα από διαδρομή με τρένο από το Λονδίνο μέχρι τη Μόσχα, μέσω Τουρκίας, Ιράν, Ινδίας, Μαλαισίας, Ιαπωνίας κλπ.

Ζωντανή αφήγηση, εξαιρετικά στιγμιότυπα, απολαυστικοί διάλογοι, από ένα φανατικό ταξιδευτή.

The Player του Brad Parks

Μια ιστορία μυστηρίου, που στην αρχή δημιουργεί προσδοκίες, αλλά που δεν στέκεται στο ίδιο ύψος ενδιαφέροντος μέχρι τέλους. Μέτριο.

When the Devil Holds the Candle της Karin Fossum

Το δεύτερο μιας σειράς αστυνομικών μυθιστορημάτων της διάσημης πλέον Νορβηγίδας Karin Fossum, που συνεχίζει την παράδοση των πετυχημένων σκανδιναυών συγγραφέων μυστηρίου. Η σειρά στρέφεται γύρω από ένα ελαφρά αντισυμβατικό επιθεωρητή τον Konrad Sejer. Το συγκεκριμένο έργο, που περιγράφει το που μπορεί να φτάσει μια απερίσκεπτη ενέργεια μιας νεανικής συντροφιάς, δεν είναι νομίζω από τα καλύτερά της.

Why the Evolution is True του Jerry Coyne

Ένα πολύ καλό βιβλίο, που με εξαιρετικά πειστικό τρόπο αποδεικνύει το γιατί η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου είναι μια πολύ στέρεα οικοδομή. Όλα τα ντοκουμέντα, που υποστηρίζουν την εξελικτική πορεία της ζωής στον πλανήτη, με πολλά παραδείγματα, που ενισχύουν την αδιαμφισβήτητη αυτή διαδρομή. Αυτοί που εξακολουθούν βέβαια να πιστεύουν ότι ο κόσμος δημιουργήθηκε σε εφτά μέρες, ότι η Γη έχει ιστορία έξη χιλιάδων ετών και όλα τα συναφή θα εξακολουθούν να εθελοτυφλούν. Δυστυχώς η ανθρωπότητα έχει πολύ δρόμο ακόμη για τη λύτρωση από το Μεγάλο Μύθο!

The Cuckoo’s Calling του Robert Galbraith (J.K. Rowling)

Η πολύ πετυχημένη συγγραφέας των ιστοριών του Harry Potter εκπλήσσει ευχάριστα με ένα αστυνομικό μυθιστόρημα. Προτίμησε να τα κάνει χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο, και μάλιστα ανδρικό. Η αποκάλυψη μάλιστα έγινε “τυχαία” και αρκετό καιρό μετά την κυκλοφορία του βιβλίου. Εννοείται ότι οι πωλήσεις πήγαν στα ύψη μετά την αποκάλυψη. Πρωταγωνιστής ένας ιδιόρρυθμος ιδιωτικός ντετέκτιβ, ο Cormoran Strike, που καλείται να εξιχνιάσει τα αίτια του θανάτου ενός διάσημου φωτομοντέλου στο Λονδίνο. Καλή πλοκή με αρκετές ανατροπές. Σίγουρα ένα ενδιαφέρον ανάγνωσμα.

Το έργο φαίνεται ότι αποτελεί το πρώτο μιας σειράς, αφού έχει ήδη κυκλοφορήσει και δεύτερο βιβλίο με τον ίδιο πρωταγωνιστή. Βρήκε νέα φλέβα η Rowling ;

Μπορεί, αλλά δύσκολο να πλησιάσει το ενδιαφέρον που προκάλεσε ο “φανταστικός” Harry Potter.

The Particle at the End of the Universe του Sean Carroll

Ένα ενδιαφέρον βιβλίο, γραμμένο από τον γνωστό θεωρητικό κοσμολόγο Sean Carroll, που περιγράφει την ιστορία γύρω από την ανακάλυψη του σωματιδίου Higgs, αλλά και τις συνέπειες της ανακάλυψης αυτής για την κατανόηση του Σύμπαντος.

Ο Ζωγράφος του Μπελογιάννη του Νίκου Δαββέτα

Ένα πολιτικό νουάρ μυθιστόρημα, όπως το αποκαλεί ο ίδιος ο συγγραφέας. Βασίζεται στην αρκετά καλή ιδέα, της προσπάθειας διαλεύκανσης ενός φόνου, που έγινε με σκοπό την κλοπή κάποιων πρωτότυπων σκίτσων του Νίκου Μπελογιάννη, που είχε σχεδιάσει ο Πικάσσο και είχε στην κατοχή του το θύμα. Παράλληλα γίνεται μια προσπάθεια εξιστόρησης της ελληνικής αριστερής διανόησης, που έζησε στο Παρίσι μετά τον εμφύλιο. Άνισο βιβλίο, που όπως δυστυχώς και πολλές άλλες προσπάθειες Ελλήνων συγγραφέων δεν πετυχαίνει το στόχο της. Αναφέρονται πολλά πρόσωπα χωρίς προφανή λόγο και αφορμή. Το τέλος είναι κυριολεκτικά μια αποκλιμάκωση. 

ΑΝΑΜΟΝΗ

Θα σε περιμένω είχα πει

Στο τέρμα της διαδρομής

Εκεί που οι άλλοι θάχουν ξεχάσει

Ή θάχουν ξεχαστεί…

Θα είμ’ εκεί,

μετά των σειρήνων το τραγούδι

και των κολάκων το νανούρισμα,

κρατώντας την πυξίδα.

Και τότε θε να βρούμε το δρόμο μας.

Δεν θάν’ η λεωφόρος, που έλπιζες,

μήτε η δημοσιά και το ξάγναντο,

ένα μονοπάτι μας έλαχε,

ανάμεσα στις ξερολιθιές και τα ρείκια,

που τερματίζει αδιαπραγμάτευτα

και δίχως παράκαμψη καμιά

στο μικρό κοιμητήρι που αγναντεύαμε μαζί.

Αγαπάτε τους Ισραηλινούς; Πάρτε τους σπίτι σας...

Δέστε ποια είναι η λύση στη διαμάχη του Ισραήλ με τους Παλαιστίνιους!  Η μεταφορά του Ισραήλ στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφού αγαπούν τόσο τους Ισραηλινούς!

Βλέπετε πόσο μικρό χώρο στις αχανείς Η.Π.Α. χρειάζεται το Ισραήλ!

Τα πλεονεκτήματα άπειρα. Και για όλους!


Η συγκεκριμένη "λύση" έχει κυκλοφορήσει στο Διαδίκτυο.

Η Μηλιώτικη Σχολή και ο τρόπος επιλογής της τοποθεσίας της

Το έτος 1814, πριν 200 χρόνια, οι Γρηγόριος Κωνσταντάς και Άνθιμος Γαζής πρωτοστάτησαν στην ίδρυση Λυκείου στις Μηλιές, με χρήματα από δωρεές προερχόμενες από πολλά σημεία της Ελλάδας και του εξωτερικού. Τα περισσότερα πάντως τα έδωσαν αυτοί οι δύο.

Η Μηλιώτικη Σχολή το 1903 στα εγκαίνια για τον ερχομό του τρένου στις Μηλιές

Αυτό που διάλεξα να σας διηγηθώ σήμερα είναι με ποιο τρόπο επελέγη η τοποθεσία για το χτίσιμο του σχολείου. Προκειμένου να διαλέξουν την περισσότερο “υγιεινή” τοποθεσία κρέμασαν από ένα δέντρο σε τρία σημεία, που πληρούσαν τις προδιαγραφές, από ένα συκώτι τράγου, που μόλις είχαν σφάξει.

Μετά τρεις μέρες επισκέφθηκαν τα σημεία αυτά και είδαν ότι εκείνο το συκώτι που είχαν κρεμάσει στην τοποθεσία “Άγιος Νικόλαος” είχε μαζέψει τα λιγότερα σκουλήκια και μύριζε λιγότερο άσχημα από αυτά που είχαν κρεμάσει στις δύο άλλες τοποθεσίες.

Έτσι, λοιπόν, επέλεξαν το σημείο στο οποίο έκτισαν το Λύκειο. Χαρακτηριστικά αναφέρεται σε σχετικό κείμενο: “ Όθεν αμελλητεί εκρίθη η τοποθεσία του Αγίου Νικολάου ως υγιεινοτάτη δια την κτίσιν του σχολείου”

Από το βιβλίο: “Βιογραφία Κωνσταντά” του Ρήγα Καμηλάρη (Έκδοση 1897)

Σημ: Την Κυριακή 3 Αυγούστου 2014, ώρα 9.00 μ. μ. στο προαύλιο του Εξωραϊστικού Συλλόγου Μηλεών, θα πραγματοποιηθεί αφιέρωμα για τα 200 χρόνια από την ίδρυση της Μηλιώτικης Σχολής.