Ρήσεις

Είμαστε αναλογικά όντα, που ζουν σε ένα ψηφιακό κόσμο και αντιμετωπίζουν ένα κβαντικό μέλλον.

Neil Turok, φυσικός.

Στουρναρότριχες

Εξέπληξε τους πάντες χθες στο Γραφείο του ο Υπουργός Οικονομικών κ. Στουρνάρας, καθώς επέστρεψε από τις ολίγοήμερες διακοπές του με πλουσίαν κόμην, τουλάχιστον για τα δικά του δεδομένα.

Είναι ενδιαφέρον το σχετικό παρασκήνιο, καθώς αξιόπιστες πηγές επιβεβαιώνουν ότι το ραντεβού που είχε κλειστεί με τον κουρέα του ακυρώθηκε μετά τηλεφώνημα του ομολόγου του Γερμανού Υπουργού κ. Σόϊμπλε.

Ο κ. Στουρνάρας μάλιστα ακούστηκε να λέει στις γραμματείς του "Θα πρέπει να με συνηθίσετε έτσι μέχρι τις γερμανικές εκλογές".

Μπαχαλεξικά

Σύμφωνα με καλά πληροφορημένη πηγή, η μη έκδοση εισέτι ανακοίνωσης από τον ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με την πρόσφατη δήλωση του Προέδρου Πούτιν, ότι η Ελλάδα είναι προβληματική χώρα για επενδύσεις, δεν οφείλεται στη διαφωνία των κυρίων συνιστωσών σε ότι αφορά το περιεχόμενο-εάν δηλαδή η ανακοίνωση θα είναι συγχαρητήρια ή καταγγελτική- αλλά στην πλήρη διάσταση απόψεων για το αν θα πρέπει να αποκληθεί ο Πρόεδρος Πούτιν "σύντροφος", όπως ήθελε η μία πλευρά ή "μίστερ", όπως επέμενε η άλλη.

Μπαξές Στόρι

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες προκειμένου να ενισχυθεί η κινητικότητα και να ανοίξουν κανονικά τα σχολεία πριν τα Χριστούγεννα, αποφασίστηκε το μέτρο της μείωσης του ΦΠΑ στο 13% να επεκταθεί και στους πλειστηριασμούς της τελευταίας κατοικίας.

Μουσική Πρόταση: Aziza Mustafa Zadeh

Aziza Mustafa Zadeh, μια ιδιόρρυθμη καλλιτέχνις από το Αζερμπαιτζάν, που ζει στη Γερμανία. Παίζει ένα κράμα τζαζ και παραδοσιακής μουσικής της χώρας της, αλλά με πολλές επιδράσεις από κλασσική μουσική, καθώς και πάρα πολλούς αυτοσχεδιασμούς.

Εδώ στο έργο "Ladies Of Azerbaijan"

Σίγουρα κάτι διαφορετικό!

Απόψεις του Oswald Spengler για τον κλασσικό ελληνικό πολιτισμό

Oswald Spengler (1880-1936): Γερμανός ιστορικός και φιλόσοφος της Ιστορίας. Συγγραφέας του περίφημου βιβλίου "Η παρακμή της Δύσης"

"Ο κλασσικός ελληνικός πολιτισμός δεν είχε καθόλου συνείδηση του χρόνου και της ιστορικότητας. Δεν υπήρχε αντίληψη ενός παγκόσμιου ιστορικού γίγνεσθαι. Επίσης δεν είχε καθόλου τάση αναζήτησης του εσωτερικού εαυτού, η εσωστρέφεια ήταν άγνωστη οντότητα. Υπήρχε μόνο το παρόν, η ακριβής ώρα και η χρονολογία δεν είχαν σημασία και ενδιαφέρον. Υπήρχε ενδιαφέρον για το Μύθο και όχι για την Ιστορία! Γιαυτό και η λατρεία για τον Όμηρο, που όμως δεν τους ώθησε ποτέ να αναζητήσουν ιστορικά τεκμήρια.

Παρόμοιος πολιτισμός κατά τον συγγραφέα ήταν ο Ινδικός. Αντίθετοι, που έδιναν δηλαδή μεγάλη σημασία στην ιστορικότητα και το χρόνο ήταν ο Αιγυπτιακός, ο Βαβυλωνιακός και ο Κινέζικος.

Ο Δυτικός πολιτισμός είναι ο κατ' εξοχήν πολιτισμός της αντίληψης μιας παγκόσμιας ιστορίας, της μεγάλης σημασίας του χρόνου και της χρονολογίας. Είναι ο πολιτισμός της εσωτερικής αναζήτησης και της εσωστρέφειας."

Μουσική Πρόταση: Δεν κλαίω γι' αυτά που μου' χεις πάρει

Ένα τραγούδι σε δύο εκτελέσεις. Μια παλιά με τον Καλογιάννη και τη Μαρινέλλα, που μου αρέσει πολύ, αλλά και μια καινούργια από την εξαιρετική  Δάφνη Λέμπερου. 

Και βέβαια στίχοι Γιάννη Ρίτσου και μουσική του πολύ καλού και πρόωρα χαμένου Κϋπριου Μάριου Τόκα.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου' χεις πάρει

Σε βρήκα για μια νύχτα μόνη
και πότε θα σε ξαναβρώ,
η θύμησή σου με σταυρώνει
σ' έναν κατάφωτο σταυρό,
η θύμησή σου με σταυρώνει
σ' έναν κατάφωτο σταυρό.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει
γι' αυτά που μου 'χεις αρνηθεί
μου 'χεις χαρίσει ένα φεγγάρι
γαλάζιο, ανείπωτο, βαθύ.
Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει.

Στη τρυφερή σου την παλάμη
κουρνιάζουν τα χρυσά πουλιά
ποιαν αμαρτία να 'χω κάνει
και μου 'χουν λείψει τα φιλιά,
ποιαν αμαρτία να 'χω κάνει
και μου 'χουν λείψει τα φιλιά.

Δεν κλαίω γι' αυτά που μου 'χεις πάρει
γι' αυτά που μου 'χεις αρνηθεί,
μου 'χεις χαρίσει ένα φεγγάρι
γαλάζιο, ανείπωτο, βαθύ.
Δεν κλαίω για αυτά που μου 'χεις πάρει.

Στρες και καρδιαγγειακά επεισόδια

Το ότι το καθημερινό στρες έχει δυσμενή επίδραση στο καρδιαγγειακό σύστημα είναι γνωστό και όλοι οι γιατροί συμβουλεύουν ότι πρέπει να ζούμε περισσότερο "χαλαρά" προκειμένου να αποφύγουμε τα προβλήματα με τα στεφανιαία και τα εγκεφαλικά αγγεία μας.

Μια νέα, όμως, μελέτη, έδωσε μια νέα διάσταση. Χωρίς να απορρίπτει τη σημασία του ίδιου του στρες, απέδειξε ότι αυτοί που είναι περισσότερο επιρρεπείς σε αγγειακά επεισόδια είναι εκείνοι που θεωρούν ότι το στρες τους κάνει κακό. Όσοι πιστεύουν ότι το στρες δεν παίζει ιδιαίτερα αρνητικό ρόλο στην υγεία τους εμφανίζουν μικρότερη συχνότητα καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Είναι πιθανό λένε οι ερευνητές, που η εργασία τους δημοσιεύτηκε στο European Heart Journal, να είναι περισσότερο επιβλαβής και από το ίδιο το στρες, η ιδέα που έχουμε για το πόσο κακό μας κάνει το στρες. 

Το στρες για το στρες, λοιπόν. Να ο παράγοντας κινδύνου που πρέπει να πολεμήσουμε!

Εκτός αν το στρες που θα δημιουργηθεί προκειμένου να αποφύγουμε το στρες για το στρες έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία. Αυτό, όμως, θέλει μια άλλη μελέτη.

Λόγια του (κυνικού) μεσοπολεμικού Βερολίνου

Ο Έρωτας είναι η ανόητη υπερεκτίμηση της ελάχιστης υφιστάμενης διαφοράς ανάμεσα σε δύο σεξουαλικά αντικείμενα.

Μουσική Πρόταση: Samuel Barber - Adagio for Strings, op. 11 by Leonard Bernstein

Οι Απροσάρμοστοι

Σας είδα που γελάγατε στο βάθος

Αιώνια απροσάρμοστοι και κυνικοί

Την ώρα που όλοι χειροκροτούσαν

Του Αρχηγού τη θεσπέσια ρητορεία

Και τις προάλλες πάλι

Μονάχα εσείς δεν σηκωθήκατε

όταν ο Μέγας Ιεράρχης

ήρθε να μας ευλογήσει

Και δεν έχω καμιάν αμφιβολία

Ότι το βράδυ στο καπηλειό

Δεν θα αφήνετε τίποτα όρθιο

Ούτε ιερό, ούτε όσιο

Σας ξέρω εσάς

Παραφυάδες του κορμού της ζωής

Ρυάκια που ξεστρατίσατε

Ανεμώνες στο βράχο

Ναι, σας ξέρω...

Είσαστε σεις που δεν θα πέσετε

Όταν θα έρθει ο χαλασμός

Εσείς που θα γεννήσετε

Εκείνο που θα μείνει...

Μουσική Πρόταση: Του Έρωτα η Μάχη

ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Η ΜΑΧΗ / Τραγούδι: ΜΠΑΜΠΗΣ ΤΣΕΡΤΟΣ
Μουσική: ΝΟΤΗΣ ΜΑΥΡΟΥΔΗΣ / Στίχοι: ΚΩΣΤΑΣ ΦΑΣΟΥΛΑΣ
Β' φωνή: ΝΤΕΝΙΑ ΚΟΥΡΟΥΣΗ
Από τον δίσκο «ΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΤΙΣ ΚΑΤΑΠΑΚΤΕΣ»

Η μαγεία του Jorge Luis Borges (1899-1986)

Είναι ο μαέστρος των σύντομων ιστοριών. Μέσα σε λίγες σελίδες μπορεί να σκιτσάρει την πιο απίθανη πλοκή και να περάσει τα μηνύματά του. Σχεδόν πάντα με ένα στοιχείο "υπερφυσικό", χωρίς όμως θρησκευτικές αποχρώσεις, με εξαιρετική γνώση της Ιστορίας και με εντυπωσιακή αντίληψη της ανθρώπινης φύσης και των παθών της. Και με τρομερή ικανότητα πρόβλεψης μελλοντικών επιστημονικών ανακαλύψεων, όχι με τον προφανή, έκδηλο τρόπο του Ιουλίου Βερν, αλλά με μια μέθοδο που απαιτεί την ενεργό συμμετοχή του αναγνώστη...

Παίρνω για παράδειγμα μια από τις όχι πολύ γνωστές ιστορίες του, 'Το Θέμα του Προδότη και του Ήρωα". Ο δισέγγονος ενός μεγάλου επαναστάτη, που όλη η χώρα τον τιμά, αποφασίζει να ψάξει περισσότερο τον τρόπο του θανάτου του, που έχει αφήσει όντως πολλές σκοτεινές πτυχές, αφού ποτέ δεν αποκαλύφθηκε ο δράστης. Δεν θα μπω στις λεπτομέρεις της αναζήτησης, που έχει πολλά στοιχεία αναφορών στην παγκόσμια ιστορία και τον Shakespeare, καθώς και μερικές ιδιοφυείς σκέψεις για τη δυνατότητα της Λογοτεχνίας να επηρεάσει την Ιστορία (και όχι το προφανές αντίστροφο).

Η ουσία της ιστορίας, λοιπόν, όπως την αποκάλυψε η εμπεριστατωμένη και σχολαστική έρευνα του δισέγγονου. Ο μεγάλος επαναστάτης είχε αγαπηθεί από όλη τη χώρα και η ώρα της τελικής επικράτησης είναι κοντά. Σε μια συνάντηση όμως των ηγετών μπαίνει η σοβαρή υποψία ότι ένας από τα στελέχη είναι προδότης. Ο ίδιος ο μεγάλος επαναστάτης, ο αρχηγός, αναθέτει σε έναν από τους πιο έμπιστους ανθρώπους του να βρουν τον προδότη. Στην επόμενη συνάντηση η υποψία επιβεβαιώνεται. Υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, ότι ο προδότης είναι ο ίδιος ο αρχηγός, ο μεγάλος επαναστάτης! 

Βεβαίως ο θάνατος ως τιμωρία είναι επιβεβλημένος. Πρέπει όμως να αμαυρωθεί η επανάσταση και η μέχρι τώρα πορεία του αρχηγού; Ο έμπιστος άνθρωπος προτείνει μια άλλη λύση, μια υποδειγματική σκηνοθεσία, που όλοι ακόμη και ο προδότης αποδέχονται. Μετά από μια κορύφωση από μέρους του επαναστατικών ενεργειών και εμπνευσμένων λόγων, θα εκτελεστεί, υποτίθεται από τους εχθρούς, μέσα σε ένα θέατρο, σε μια στιγμή μεγάλης του δόξας. Και στη συνέχεια θα ηρωοποιηθεί και θα γίνει το αιώνιο ίνδαλμα της επανάστασης και του λαού του. Όπως και έγινε. 

Ο δισέγγονος, που όταν ξεκίνησε την έρευνά του, είχε σκοπό να γράψει την βιογραφία του μεγάλου επαναστάτη και να λύσει το αίνιγμα του θανάτου του, έγραψε έναν ακόμη διθύραμβο για τον λαϊκό ήρωα, το ίνδαλμα τόσων γενεών, αφήνοντας βέβαια απ' έξω τα τελικά γεγονότα. 

Και καταλήγει ο Borges: Και αυτό ακόμη το γεγονός, της ιστορίας που τελικά έγραψε ο δισέγγονος, είχε προβλεφθεί στο σενάριο, που ο έμπιστος σκηνοθέτης είχε με τόση μαεστρία ετοιμάσει...

Η πινακίδα

Μια πινακίδα στην Αμαλιάπολη.
Σύγχυση ή αντίθετα επίγνωση της πραγματικότητα και άρα επιχειρηματικό πνεύμα;
Δηλαδή κρέατα για τους Έλληνες και fruits για τους ξένους;

Υπάρχει όμως και μια πινακίδα που σπάει κάθε ρεκόρ απόδοσης νοήματος στην αγγλική γλώσσα: Από ένα βενζινάδικο στο δρόμο Αντιρρίου-Ναυπάκτου, πριν πολλά χρόνια.

Μουσική Πρόταση: Chris Spheeris Aria

Ο Χρήστος Σφυρής (Chris Spheeris) είναι ένας σπουδαίος Ελληνοαμερικανός συνθέτης, που στη χώρα μας σίγουρα δεν είναι όσο θάπρεπε γνωστός. Εδώ ένα από τα ωραία του κομμάτια.

ΟΙ ΕΛΕΓΚΤΕΣ

ΟΙ Ελεγκτές δεν είναι πια εδώ

Τους είδαν λέει να κλείνουν τα κομπιούτερς

και να μαζεύουν τα χαρτιά τους.

Συνάχτηκαν τότε όλοι οι αγανακτισμένοι

μόλις είπε τα νέα ο Εξαγγελάτος.

Ήταν εκεί και ο Γαμαντώνης  

με το τσιρότο στο κεφάλι, 

αλλά κι ο Αλεξαρχαντινός 

αντάμα με τους Αντιπολείς

και όλους τους Χαβαλευτές.

Πολύς ο ψίθυρος κι ο στεναγμός

δεν θα περάσει τέτοια προσβολή

πως είναι δυνατόν να φεύγουν

τώρα που ρίξαμε τον ΦΠΑ;

Ανάστατη όλη η πρωτεύουσα

και η περιφέρεια δεν πάει πίσω

πως άραγε θα ζήσουμε χωρίς τους Ελεγκτές;

Οι άνθρωποι αυτοί ήταν η μόνη λύση!

ΣΗΜ. ΚΑΦΑΒΗΣ

Μουσική Πρόταση: East of The Sun and West of The Moon

Ένα πολύ παλιό τραγούδι με πολλές και καταπληκτικές εκτελέσεις. Ανάμεσά τους αυτές του Frank Sinatra, της Billy Holiday, Sara Vaughan, Ella Fitzgerland, κλπ. Μια από τις πρώτες ήταν του Tom Coakley από το 1935.

Το έχει γράψει ο Brooks Bowman και η πρώτη εκτέλεση ήταν του 1934.

Εδώ δύο εκτελέσεις, μια πρόσφατη και ζωντανή, από την Καναδή Diana Krall και μια από τις παλιές που μου άρεσε περισσότερο, αυτή από την αξεπέραστη Sara Vaughan.

Οι στίχοι

East of the sun and west of the moon,

We'll build a dream house of love, dear.

Near to the sun in the day

near to the moon at night,

We'll live in a lovely way, dear

Living on love and pale moonlight.

Just you and I, forever and a day,

Love will not die, we'll keep it that way,

Up among the stars we'll find

A harmony of life to a lovely tune,

East of the sun and west of the moon, dear,

East of the sun and west of the moon.

Μουσική Πρόταση: Schumann: Romances for Oboe and Piano

Oboe: Albrecht Mayer

Piano: Hélène Grimaud 

Μια κάποια (θυμωμένη) εξήγηση...

Να βάλουμε λίγο τα πράγματα στη θέση τους.

Το φαινόμενο Χρυσή Αυγή δεν είναι καθόλου ανεξήγητο και ούτε θα εξαφανιστεί εύκολα. Θα χρειαστεί κάτι πολύ θεαματικό, είτε θετικό είτε αρνητικό. Στη δεύτερη περίπτωση θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε "δραματικό" με την ελληνική έννοια του όρου.Μην ξεχνάμε ότι το  "δραματικός¨ στα εισαγμένα από τη δύση ελληνικά έχει τόσο τη θετική, όσο και την αρνητική έννοια, κάτι με το οποίο προσωπικά δεν συμφωνώ.

Η Χρυσή Αυγή, λοιπόν. Πρωταρχικός λόγος για την άνοδό της υπήρξε σίγουρα το βρώμικο και κυρίως -επιμένω σε αυτό- ανίκανο πολιτικό προσωπικό της χώρας. Η δική μου γνώμη είναι ότι δεν έχουμε περισσότερους αναλογικά διεφθαρμένους πολιτικούς, από ότι πχ η υπόλοιπη Ευρώπη. Οι ανίκανοι όμως μας περισσεύουν!

Η τρομερή απαξίωση του κρατούντος πολιτικού σκηνικού όταν έφτασε η κρίση ήταν η ευκαιρία που περίμεναν οι φασίστες. Και την εκμεταλλεύτηκαν με τον καλύτερο για εκείνους τρόπο. Είχαν άλλωστε εξαιρετική βιβλιογραφία για να τη χρησιμοποιήσουν. 

Παρένθεση: Πόσες φορές στα χρόνια πριν την κρίση τα κόμματα της Αριστεράς προειδοποίησαν ότι η πολιτική του ανεξέλεγκτου δανεισμού θα οδηγήσει τη χώρα σε οικονομικό αδιέξοδο; Πόσες φορές διαμαρτυρήθηκαν για τις απαράδεκτες απαιτήσεις των συνδικαλιστών σε όλους τους τομείς, που ζητούσαν περισσότερο κυβερνητικό χρήμα, πχ για ανύπαρκτες υπερωρίες, τραβηγμένες από τα μαλλιά παροχές, επιδόματα τύπου βραβείου Γκίννες κλπ... ΚΑΜΙΑ! Το αντίθετο συνέβαινε. Ήταν οι πρωτοπόροι αυτών των απαιτήσεων.

Ας γυρίσουμε όμως στο φαινόμενο της Χρυσής Αυγής. Που εκμεταλλεύτηκε με τον καλύτερο τρόπο την απαξίωση του πολιτικού κόσμου. Και πήρε ένα μερίδιο σημαντικό της ψήφου διαμαρτυρίας. 

Μετά όμως ήρθε η νέα άνοδός της! Αυτή οφείλεται πλέον αποκλειστικά στην πολιτική του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, κατά τη γνώμη μου. Η καθημερινή προβολή δηλώσεων περί προδοτών, πουλημένων, κλεφτών, προσκυνημένων, υπαλλήλων της Τρόικας και τόσων άλλων δίχως φειδώ χαρακτηρισμών ρίχνει καντάρια νερό στο μύλο της φασιστικής παρέας. Είναι γνωστό ότι ο Έλληνας ψηφοφόρος ψηφίζει σε μεγάλο βαθμό συναισθηματικά, άρα θα προτιμήσει εκείνους που τον βοηθούν να εκφράσει με πιο αυθεντικό τρόπο τον θυμό του. 

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πριν την κρίση ένα κόμμα του  20% η πολιτική αυτή της επίθεσης στα άλλα κόμματα του δημοκρατικού φάσματος θα είχε νόημα και θα τον είχε φέρει ήδη στην εξουσία. Όταν όμως είσαι ένα κόμμα του 4%, που συγκυριακά έφτασες στο 26-28% δεν ελέγχεις τον κύριο όγκο των ψηφοφόρων σου. Το μόνο που πετυχαίνεις κατηγορώντας συνέχεια τα άλλα δημοκρατικά κόμματα είναι να στρέφεις τον κόσμο ενάντιά τους, αλλά όχι αναγκαστικά προς εσένα. Θα πάνε εκεί που θα τους οδηγήσει ο θυμός, που σε ένα μεγάλο ποσοστό εσύ ο ίδιος καλλιεργείς. Και ο θυμός δεν μπορεί να οδηγήσει σε λογικές αποφάσεις. Αντίθετα οδηγεί ευκολότερα σε εκείνους έχουν κάνει εφτά διδακτορικά στο πως να τον εκφράζουν και που επίσης δεν κάνουν ανοίγματα στα άλλα κέντρα εξουσίας εν όψει μελλοντικής διακυβέρνσης κύριε Τσίπρα. Δηλαδή οδηγεί στη Χρυσή Αυγή!

Είναι σίγουρο ότι αυτή την παρενέργεια την έχουν καταλάβει ο Τσίπρας και οι του ΣΥΡΙΖΑ. Έχουν όμως παγιδευτεί στην αδιέξοδη αυτή πολιτική τους. Έχουν θεοποιήσει την εντυπωσιακή άνοδό τους και εμμένουν σε αυτά που τους οδήγησαν μέχρις εκεί. Δεν είχαν όμως αντιληφτεί ότι όλον αυτόν τον καιρό είχαν και συνοδηγό στην ανοδική τους πορεία. Ένα συνοδηγό αδίστακτο, που ήδη καμαρώνει για τις ταχύτητες που αναπτύσσει και που σε κάποια στροφή θα ρίξει και αυτούς, όπως και όλη τη χώρα στον τοίχο!

Μουσική Πρόταση: Still Got The Blues

Σε ζωντανή μετάδοση με τον μεγάλο Gary Moore (1952-2011).