Τα λουλούδια του κήπου μας

Είμαστε κοντά στην έκτη μαζική εξαφάνιση ζωής στη Γη;

Βρισκόμαστε ή όχι κοντά στην έκτη μαζική εξαφάνιση μεγάλου μέρους της ζωής στη Γη; Ένα πρόσφατο άρθρο στο περιοδικό Nature εξετάζει τις πέντε προηγούμενες μαζικές εξαφανίσεις ειδών στον πλανήτη και συμπεραίνει ότι, αν και δεν είμαστε ακόμη κοντά στην έκτη τέτοια καταστροφή, η τάση είναι σαφώς προς τα εκεί. 

Το άρθρο επισημαίνει ότι για αν συμβούν τόσο μεγάλες καταστροφές χρειάζεται να συμπέσουν μια αλληλουχία από δυσμενείς παράγοντες. Το κρίσιμο γεγονός μπορεί αν είναι κάτι πολύ μεγάλο, όπως ήταν σε μια από τις προηγούμενες καταστροφές η πτώση ενός μεγάλου αστεροειδούς. Η έκταση, όμως, της μαζικής εξαφάνισης ειδών μετά από ένα τέτοιο "μεγάλο" γεγονός, θα εξαρτηθεί από την παρουσία των άλλων δυσμενών παραγόντων τη χρονική εκείνη στιγμή. 

Η σημερινή πχ τάση προς αύξηση του CO2 της ατμόσφαιρας και η υπερθέρμανση, αποτελέσματα της ανθρώπινης δραστηριοτητας, θα ήταν ένα πολύ επικίνδυνο "μείγμα" με ότι άλλο μπορεί να προκύψει στο μέλλον, είτε αυτό είναι μια πυρηνική έκρηξη ή ένας κίνδυνος από το διάστημα.

Το συμπέρασμα νομίζω είναι σαφές: έχουμε ευθύνη για αυτό που έρχεται! Η αλόγιστη μέχρι σήμερα χρήση των πρώτων υλών και των δασών έχει δρομολογήσει εξελίξεις, που θέλουν δεκαετίες για να διορθωθούν, αν πράγματι μπορούν να διορθωθούν.

Νομίζω ότι ο μόνος τρόπος για να αλλάξουν τα πράγματα είναι η ευαισθητοποίηση των νέων ανθρώπων, ώστε οι γενιές που έρχονται να χειριστούν τα της Γης καλύτερα από τις προηγούμενες!

Τόσο κοντά κι' όμως τόσο μακριά

Μια ενδιαφέρουσα δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε στην καναδέζικη εφημερίδα Toronto Globe and Mail, δείχνει τη διαφορά ανάμεσα σε Αμερικανούς και Καναδούς πολίτες σε ότι αφορά την άποψή τους για την προέλευση της ζωής. Ενδιαφέρουσα και μάλλον ανεξήγητη απόκλιση! 58% των Καναδών δέχονται τη θεωρία της εξέλιξης έναντι  μόνο 16% των Αμερικανών!

Σημασία δεν έχει τι λες, αλλά που το λες

Λογική και συναίσθημα

Σκέψη που προήλθε ως ερέθισμα από κάτι που διάβασα: Μερικές φορές η χρησιμοποίηση απόλυτα λογικών επιχειρημάτων μας επηρεάζει θετικά προς την κατεύθυνση που επιθυμεί ο επιχειρηματολογών και μας κάνει να παραβλέπουμε το ότι η βάση εκκίνησης αυτών των επιχειρημάτων είναι σαθρή. Πολλές αποφάσεις μας έχουν παρθεί με βάση τέτοιου είδους επιχειρηματολογία, που η έκδηλη "λογικότητά" της και το εντυπωσιακό της χτίσιμο, κρύβουν πχ το βόθρο, που υπάρχει κάτω από τα θεμέλια. 

Κάποιοι από μας, βέβαια, ακόμη και όταν δεν έχουν ενσυνείδητα αντιληφθεί αυτό το τέχνασμα του έμπειρου πχ πολιτικού ανδρός ή του πολύ καλού δικηγόρου, έχουν την "αίσθηση" ότι κάτι δεν πάει καλά και είναι δύσπιστοι. Η αντίδραση είναι δηλαδή περισσότερο "συναισθηματική", αυτό που οι αγγλοσάξονες ονομάζουν "gut feeling". Δεν πήγαν στράφι, αλλώστε, τόσα χρόνια βιολογικής εξέλιξης, που βοήθησαν αυτό το είδος να επιβιώσει. Η λογική μας βοήθησε να κάνουμε τεράστια βήματα στην κατανόηση του κόσμου που μας τριγυρίζει. Η δυσπιστία, όμως, πιθανότατα συνετέλεσε περισσότερο στην επιβίωση του είδους μας!

Αγριολούλουδα στο Βένετο και ερωδιοί στην Κάρλα

Μια διαδρομή μέχρι το Βένετο, στο βόρειο άκρο του Πηλίου και μετά στις όχθες της λίμνης Κάρλας. Με τη φύση να προσπαθεί να συνέλθει από τον τελευταίο χιονιά. Και βέβαια να τα καταφέρνει περίφημα!

Πρώτα η απόδειξη για το χιονιά, που σας έλεγα (Μαλάκι πάνω στον Παγασητικό)

Εικόνες από τα λιγοστά ακόμα αγριολούλουδα του Βένετου, αλλά και από τους ερωδιούς της Κάρλας

Έχουμε ηγέτες;

Η Ελλάδα περνάει μια από τις χειρότερες κρίσεις της ιστορίας της. Όλοι έχουμε επηρεαστεί από τα συμβαίνοντα και, όπως όλες οι σχετικές δημοσκοπήσεις δείχνουν, ο παραδοσιακά αισιόδοξος λαός μας αγωνιά για το μέλλον του. Ιδιαίτερα μεγάλο είναι το πλήγμα για τους νέους ανθρώπους, οι οποίοι ουσιαστικά βλέπουν το μέλλον τους υποθηκευμένο. 

Σε περιπτώσεις όπως αυτές παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο οι δυνατότητες συσπείρωσης του λαού και η καλλιέργεια κλίματος "ομαδικής προσπάθειας" και "κοινών στόχων". Για να γίνει κάτι τέτοιο, όμως, χρειάζονται ηγέτες. Άνθρωποι, που με την επιρροή τους θα συντείνουν στη διαμόρφωση του κατάλληλου κλίματος και θα εμπνεύσουν τον λαό.

Και το ερώτημα είναι: Έχουμε σήμερα ηγέτες;

Δεν γνωρίζω ποιά είναι η γνώμη σας για το θέμα αυτό, αλλά η δική μου αβίαστη απαντηση είναι: ΟΧΙ!

Οι πολιτικοί αρχηγοί και τα μεγαλοστελέχη των κομμάτων, αφού πρώτα φρόντισαν να αηδιάσουν την ελληνική κοινωνία με το πεπραγμένα τους όλων των τελευταίων χρόνων, αφού προσπάθησαν με επιτυχία να δημιουργήσουν σε όλους μας ενοχές, ωσάν εμείς να καλλιεργούσαμε τόσα χρόνια το κλίμα αυτό της διαφθοράς, παρά τις τεράστιες προσπάθειές τους να το καταστείλουν, συνεχίζουν απτόητοι το καταστροφικό τους έργο. 

Με συνεχείς αλληλοκατηγορίες για το ποιός φταίει περισσότερο (είναι κρίμα που δεν έχει βρεθεί ακόμη ένα απατόμετρο ή διαφθορόμετρο), με τη χρησιμοποίηση διπλής γλώσσας, μία για το εσωτερικό και μία για το εξωτερικό, με την άμεση απόρριψη οποιασδήποτε πρότασης που δεν προέρχεται από τους ίδιους, εν τέλει με περίσσεια υποκρισία σε κάθε λέξη και ενέργεια, δίνουν το σαφές μήνυμα: η Ελλάδα είναι άξια της τύχης της!

Αυτούς έχουμε αγαπητές και αγαπητοί! Με αυτούς θα βουλιάξουμε!

Η αποδοχή της θεωρίας της εξέλιξης

Όλοι σχεδόν οι επιστήμονες, ιδιαίτερα όσοι ανήκουν στις βιολογικές επιστήμες θεωρούν ότι η θεωρία της εξέλιξης, δηλαδή βασικά η θεωρία του Δαρβίνου, αποτελεί μια έγκυρη εξήγηση της πορείας της ζωής στη Γη. Είναι γνωστή άλλωστε η διαμάχη με αρκετούς έντονα θρησκευόμενους, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, οι οποίοι προσπαθούν να τη διαβάλουν. Θεωρώ λοιπόν σημαντική την πληροφορία, που αφορά την αποδοχή της θεωρίας της εξέλιξης από την κοινή γνώμη διαφόρων χωρών.

Η Τουρκία βρίσκεται στην τελευταία θέση  σε ότι αφορά την αποδοχή της θεωρίας, ενώ η Ελλάδα στην 28η θέση ανάμεσα στις 34 χώρες, στις οποίες έλαβε χώρα η μελέτη.  Ενδιαφέρον έχουν νομίζω και τα χαμηλά ποσοστά αποδοχής στην Κύπρο και τις ΗΠΑ.  

Χωρίς περαιτέρω σχόλια από μένα!

Αλήθειες! Τι είναι επιστήμη;

Η Επιστήμη είναι συστηματοποιημένη κοινή λογική, όπου πολλές όμορφες θεωρίες σκοτώνονται από ένα άσχημο εύρημα.

TH Huxley

Michel Houellebecq. Συγγραφέας, ποιητής, συνθέτης, τραγουδιστής και σκηνοθέτης!

Πρόσφατα διάβασα το βιβλίο του Michel Houellebecq La Carte et le Territoire. 

Ένα βιβλίο ενδιαφέρον, συμπαθητικό, ευρηματικό σε αρκετά σημεία. Από ένα συγγραφέα που φαίνεται ότι αρέσει να προκαλεί, αφού κάνει τον ίδιο του τον εαυτό περσόνα του μυθιστορήματος, όχι πρωταγωνιστική, αλλά σίγουρα σημαντική και που μάλιστα την εμφανίζει όσο μπορεί αντιπαθητική και φροντίζει να της επιφυλάξει ένα αποκρουστικό τέλος. Με πολλές παρεκβάσεις για πολλά και ετερόκλητα θέματα, που απασχολούν ή προβληματίζουν, τα οποία μερικές φορές αναπτύσσονται σε σχετικά υπερβολική έκταση, κάτι σαν πραγματείες μέσα στο βιβλίο. Αναφέρω σχετικά τους οίκους ευθανασίας, την φυγή προς την ύπαιθρο, πληροφορίες για ράτσες σκυλιών ή για προσθετικές στήθους, για τοπικά εδέσματα ή για τους πρωτοπόρους αρχιτέκτονες. Ένα βιβλίο πάντως, που διαβάζεται ευχάριστα!
Ο Houellebecq είναι πολύ γνωστός -και όχι μόνο στη Γαλλία- για τη θεματολογία που διαλέγει στα έργα του, στα οποία σχεδόν πάντα υπάρχει και το φουτουριστικό στοιχείο, που μάλιστα στην Δυνατότητα ενός νησιού (La Possibilité d'une île) φτάνει στην επιστημονική φαντασία. Το πιο γνωστό του έργο και εκείνο που τον έκανε διάσημο είναι το Les Particules Élémentaires (Τα στοιχειώδη σωματίδια). Έχει βραβευτεί με το ανώτερο γαλλικό λογοτεχνικό βραβείο, ενώ έχει ασχοληθεί και με τη σκηνοθεσία (Σκηνοθέτησε μεταξύ άλλων το La Possibilité d'une île).

Η μεγάλη μου, όμως, έκπληξη ήταν η διαπίστωση ότι ο συγγραφέας αυτός γράφει μουσική και τραγουδά ο ίδιος τα τραγούδια του. Είναι γεγονός ότι θυμίζει τους παλιούς τροβαδούρους, όπως τον Jaques Brel!

Ακούστε τον:

Και σε κάτι πιο μοντέρνο και ενδιαφέρον: