Βαφτίσια...

Βαφτίσια χθες στην Πάτρα για τη μικρή μας εγγονούλα.

Ίριδα το όνομά της.

Σήμερα μόνο ένα μικρό φωτογραφικό δείγμα από το iPhone μου.

Κάποια στιγμή θα ανεβάσω και κάποιες από τις "επαγγελματικές".

Καλό Μήνα!

Ευχές για Καλό Μήνα, παρά τον καύσωνα. Που θα πάει, θα περάσει κι αυτός. Άλλες καταστάσεις θα μας ταλαιπωρούν για πολύ ακόμη όπως φαίνεται.

Και μια φωτογραφία (όχι δική μου) από την πόλη μας.

Να και η τραγουδώσα Εκκλησία....

Να μη γυρίσει η Συννεφούλα

Του Κώστα Γιαννακίδη, από το Protagon.gr

Ορθώς η Εκκλησία αφαίρεσε τη «Συννεφούλα» από τα τραγούδια που επενδύουν τη διδασκαλία των Θρησκευτικών. «Συννεφούλα, Συννεφούλα, να γυρίσεις σου ζητώ και τριγύρνα με όσους θέλεις κάθε βράδυ».

Ας σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων. Δεν είναι δυνατόν στη διδασκαλία της Ορθοδόξου ομολογίας να υπεισέρχονται στοιχεία που επιβραβεύουν την ελευθεριότητα στο ευαίσθητο πεδίο των ανθρωπίνων σχέσεων. Αν πρόκειται να τριγυρίζει με όποιους θέλει κάθε βράδυ, τότε καλόν είναι η Συννεφούλα να μη γυρίσει ποτέ ή, τέλος πάντων, η ηθική της χαλαρότητα να μη μολύνει τις ψυχές των παιδιών μας. Καλώς αποκλείστηκε.

Ομοίως είναι επιβεβλημένος και ο αποκλεισμός του «Μπαγάσα», που συνέθεσε ο Νικόλας Ασιμος. «Βρε μπαγάσα, περνάς καλά εκεί πάνω» δηλώνει ο στίχος. Πρώτον, ο «μπαγάσας» είναι χαρακτηρισμός που δεν αρμόζει ούτε στο λόγο, αλλά ούτε και στην αισθητική της ορθόδοξης πίστης μας. Εχετε βρει τον «μπαγάσα» σε ευαγγελική περικοπή ή πατερικό κείμενο; Όχι. Γιατί να υπεισέλθει, λοιπόν, στην διδασκαλία των ελληνοπαίδων; Και δεύτερον, ουδείς πλην της Εκκλησίας –και σίγουρα όχι ο Ασιμος- δεν δύναται να διατηρεί άποψη και θέση για τις συνθήκες «εκεί πάνω».

Η απομάκρυνση της Ριάνα και του τραγουδιού «Umbrella» από την ύλη της Α’ Λυκείου, αποτελεί, επίσης, μία δόκιμη απόφαση. Η καλλιτέχνις έχει δημόσια παρουσία που υπόκειται σε αυστηρό ηθικό έλεγχο, ενώ, ας μη λησμονούμε, δεν ασπάζεται την ορθόδοξη ομολογία. Εκτός αυτών, το βίντεο του συγκεκριμένου τραγουδιού σκανδαλίζει. Η καλλιτέχνις εμφανίζεται με ενδυμασία αρμόζουσα σε χαμαιτυπείο. Χωρίς φούστα, με διχτυωτές κάλτσες, ψηλά τακούνια. Και μία ομπρέλα, ως ο τίτλος του τραγουδιού ορίζει. Χάθηκε η Μαίρη Πόπινς;

Το τραγούδι «Η Ζωή μου όλη», του Ακη Πάνου απέσπασε την έγκριση και την ευλογία της Εκκλησίας και επενδύει τη διδακτέα ύλη. «Η ζωή μου όλη είναι ένα καμίνι που ‘χω πέσει μέσα και με σιγοψήνει». Εξαιρετικά διδακτική η γραφή του αειμνήστου Ακη, υπενθυμίζει προς τους νέους τη δυσκολία και τη ματαιότητα του βίου, παραπέμποντας ταυτοχρόνως και στο μαρτύριο της καμίνου, εντός της οποίας στεφανώθηκε πλήθος μαρτύρων –οι τρεις παίδες εν καμίνω και αρκετοί άλλοι.

Και «Ο Κήπος» του Σωκράτη Μάλαμα είναι σπαρμένος με στίχους που φέρνουν τον μαθητή πιο κοντά στο θείο. «Βλέπω τις μέρες να περνούν και μες στα μάτια με κοιτούν, σπίθες παλιές που ξέχασα, γλυκό πουλί μου σε έχασα». Εδώ ο καλλιτέχνις θυμίζει στους νέους ότι ο χρόνος φεύγει γρήγορα, φέρνει λήθη, αλλά και καταλαγιάζει τα πάθη –το «γλυκό πουλί μου σε έχασα» υπαινίσσεται, ίσως, την αποχή από τις ηδονές της σάρκας.

Πολύ σωστά επίσης επιδεικνύεται προσοχή σε αναφορές στη «Μακρινή Ανατολή» και, επιτέλους, επισημαίνεται προς τα παιδιά ότι η γιόγκα δεν είναι γυμναστική, αλλά θρησκευτική πρακτική. Όπως εμείς οι χριστιανοί έχουμε τις μετάνοιες, εκείνοι δένονται σε κόμπους, ενώ ταυτοχρόνως μιμούνται ζώα με τρόπο προσβλητικό προς την ανθρώπινη φύση που δημιουργήθηκε κατ’ εικόνα και ομοίωση του Κυρίου. Δεν επιτρέπεται ένας χριστιανός να επιδίδεται σε στάση «Κάτω Σκύλος», να χαιρετάει τον ήλιο και να απειλεί το σώμα του, την Κιβωτό της ψυχής, με οδυνηρά διαστρέμματα.

Γενικώς, η αγαστή συνεργασία μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για τη σύνταξη του νέου προγράμματος διδασκαλίας των Θρησκευτικών στέλνει θετικά μηνύματα και επιβεβαιώνει το ανοιχτό πνεύμα με το οποίο η κυβέρνηση της Αριστεράς προσεγγίζει τη διάπλαση των παίδων. Η ένταση ορισμένων αντιδράσεων που εκδηλώνονται, είναι υπερβολική και υποκρύπτει δόλο. Όπως οι βιολόγοι συνεισφέρουν στη διδακτέα ύλη της Βιολογίας, όπως οι μαθηματικοί συγγράφουν τα βιβλία των Μαθηματικών, έτσι και η Εκκλησία δικαιούται –υποχρεούται, καλύτερα- να καταθέσει την άποψή της για τη διδασκαλία των Θρησκευτικών. Και αν κάποιος παρατηρήσει ότι τα Θρησκευτικά δεν διδάσκουν μόνο τα του δόγματος, αλλά επιβάλλουν τρόπο ζωής και αντίληψης του κόσμου, να του θυμίσετε ότι το ίδιο κάνει και η Αριστερά.

Η κυβερνώσα Εκκλησία....

Αυτός μέχρι και άμφια θα φορέσει

Του Ανδρέα Ζαμπούκα, από το protagon.gr

Μπορεί ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να κράτησε τα προσχήματα αλλά αυτό δεν συνέβη με όλους. Στο κάτω κάτω, τι νόημα έχει να κερδίζεις μια νίκη αν δεν απολαμβάνεις τον θρίαμβο;

O Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης, Εφραίμ – τι μεγάλος τίτλος- μέλος της επιτροπής διαλόγου μεταξύ Υπουργείου και Εκκλησίας δήλωσε θριαμβικά: «Πρέπει εδώ εξ αρχής να δεχθούμε ότι διάλογος, μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας για την διδακτέα ύλη των θρησκευτικών στην εκπαίδευση έγινε για πρώτη φορά. Και μάλιστα ετονίσθη ότι η Εκκλησία συναποφασίζει με την Πολιτεία διά θέματα αφορώντα εις αυτήν, ως τούτο απορρέει εκ του Συντάγματος και του Καταστατικού αυτής Χάρτου (Ν. 590/1977). Τούτο πλέον αποτελεί ένα κεκτημένο για την Εκκλησία μας».

Αλλά δεν σταμάτησε εδώ: «Ως προς τις γενικές παρατηρήσεις της Ι. Συνόδου επί των νέων Προγραμμάτων και της «φιλοσοφίας» αυτών, καταθέτομεν, εν συνεχεία προς την Σεπτήν Ιεραρχίαν, το σχετικόν κείμενον – απάντησιν των Συντακτών των νέων ΠΣ, τά οποία παρέχουν κατάλληλες εξηγήσεις καί διευκρινίσεις και «εκάλυψαν» τις θέσεις μας».

Και για τα Θρησκευτικά: «Υπήρξαν ρητές διαβεβαιώσεις τόσον του κ. Υπουργού, όσον και του Προέδρου του ΙΕΠ, σε όλες τις συναντήσεις, ότι δεν υφίσταται κανένα ζήτημα ως προς την υποχρεωτικότητα του ΜτΘ, τις ώρες διδασκαλίας του και την ονομασία του, ενώ θα παραμείνει στον κορμό των μαθημάτων στην Β΄ καί Γ΄ Λυκείου, χωρίς να γίνει επιλεγόμενο».

Και μπράβο του, που λέει κι ένας φίλος. Για άλλη μία φορά ο Παναγιότατος – μην κάνω και κάνα λάθος με τον χαρακτηρισμό- θριαμβεύει έναντι της κακόμοιρης πολιτείας η οποία «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα» δεν μπορεί παρά να ηττάται συνεχώς σε τέτοια ζητήματα.

Εδώ όμως, υπάρχει θέμα. Δεν μιλάμε για μία οποιαδήποτε πολιτεία αλλά για αυτή που διοικείται από αριστερή κυβέρνηση. Αυτή που είχε ως λάβαρο επανάστασης την αποστροφή της σε παρελάσεις, σε εθνικιστικά σύμβολα και, βεβαίως, τον κατευνασμό της εκκλησιαστικής επιρροής στην διαχείριση της εξουσίας.

Παρόλα αυτά όμως, και στολή καταδρομέα φόρεσε ο πρωθυπουργός και την Χρυσή Αυγή ξέπλυνε και αν χρειαστεί και άμφια θα φορέσει…

Επομένως πού καταλήγουμε; Σε δύο απαράβατα αξιώματα: πρώτον, ότι η Αριστερά δεν είναι τίποτε άλλο από ένα τεράστιο άλλοθι για πονηρούς και λιγούρηδες της εξουσίας. Και δεύτερον, ότι η μόνη λύση για να τιθασεύσει κάποιος τις «ορμές» της Εκκλησίας είναι η δωροδοκία της.

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Όσο για το μάθημα των Θρησκευτικών στο σχολείο, έχει τόση σημασία όση και όλα τα μαθήματα που αφορούν στην παράδοση και τις ρίζες. Απολύτως καμία! Γιατί διδάσκονται με τον πιο απλοϊκό και χαζό τρόπο για μαθητές αδιάφορους και χωρίς καμία επαφή με το περιεχόμενό τους. Όλα γίνονται για τον κώδικα εξουσιομανίας των πολιτικών και της Εκκλησίας. Μια συζήτηση για τις εντυπώσεις των γιαγιάδων και των θρησκόληπτων μαζών.

Εα έθνος γεμάτο υποκρισία και βυθισμένο στον πρωτογονισμό του. Απλά, το νέο deal Τσίπρα – Ιερώνυμου είναι ακόμα μια ευκαιρία να θυμηθούμε ποιοι είναι οι δύο διαχρονικοί «δεσμοφύλακες» της χώρας. Νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων…

ΥΓ δικό μου: Δεν νομίζω ότι χρειάζονται άλλα σχόλια για την "αριστεροσύνη" της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.

“ Συντρόφισσες και σύντροφοι”

Άρθρο του Νότη Μαυρουδή, από το προσωπικό του ιστολόγιο

«Συντρόφισσες και σύντροφοι»! Αυτή ήταν θυμάμαι η προσφώνηση του Πάνου Καμμένου στο 2^ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, στις 13/10/2016, με τους σύνεδρους να καταχειροκροτούν τον ομιλητή…

Δεν θα σταθώ καθόλου στα λεγόμενα τού… συντρόφου Πάνου, αλλά στο στιλ μπουρλέσκ επιθεώρησης που παίζεται μπροστά στα μάτια μας, στα τσιτωμένα νεύρα μας και σε όλους όσοι σεβάστηκαν αυτή τη δημοκρατία και τις παραξενιές μιας ιδιόμορφης κυβερνώσας Αριστεράς, η οποία άνοιξε διάπλατα τις πόρτες για να μπουν «προσωπικότητες» πολλοί απ’ αυτούς αμφιβόλου επιπέδου, αριβίστες σε στιλ πολιτικών τρωκτικών, σε ένα μίγμα απροσδόκητο και αποπροσανατολιστικό…

Η προσβολή είναι πολύ βαριά για να την αντέξουμε. Έρχεται να προστεθεί σε τόσα άλλα που έχουν συσσωρευθεί τα τελευταία χρόνια και πιστεύω πως έχει εξαντληθεί πλέον η ανάλυση στα «μύρια όσα συμπτώματα πολιτικής κατάπτωσης», έχοντας περάσει πλέον στην… αισθητική τής τρέχουσας ιστορικής περιόδου, του παρόντος «ηθικού πλεονεκτήματος» της Αριστεράς, το οποίο αποφάσισα πια να γράφω μέσα σε εισαγωγικά…

Δεν μου αρέσει να παίζω με τέτοιες λέξεις, που δεν είναι απλώς λέξεις αλλά φορτισμένες έννοιες ιστορικού βεληνεκούς, οι οποίες σηματοδότησαν εποχές και έπη. ‘Όσες φορές στο παρελθόν βρέθηκα σε κομματικές συνάξεις, το «Συντρόφισσες και σύντροφοι» ήταν στην ημερήσια χρήση, δίχως να χρειαστεί να πολυσκεφτούμε το βάθος και τη σημασία του. Το χρησιμοποιούσαμε αντί το πιο απλό «φίλες και φίλοι». Βρίσκαμε πως ήταν καθαρά αγωνιστικός και κομματικός όρος και «όρος» αναγνώρισης και αποδοχής, μόνο και μόνο επειδή μας συνέδεαν έννοιες και ιδεολογικές ταυτίσεις παλαιότερων εποχών, όταν όλα ήταν διαφορετικά… Συνήθως δεν γνωρίζαμε τον κάθε «σύντροφο», παρά μόνο στις συνάξεις, άντε και σε κανένα καφενείο όπου συναντιόμασταν για την απαραίτητη… ζύμωση. Ωστόσο, το «Συντρόφισσες και σύντροφοι» εξελίχθηκε σε σύνδρομο, ιδιαίτερα από τότε που το ακούγαμε και σε άλλους όμορους πολιτικούς χώρους, όπου υπήρχαν ψήγματα της Αριστεράς, όπως για παράδειγμα στο ΠΑΣΟΚ… Αν το άθροιζε κανείς θα γινόταν κατανοητό πως, σε όλο το φάσμα των προς τα αριστερά πολιτικών τάσεων, η προσφώνηση έδενε και έπαιρνε.

Δεν γνωρίζω τη σημερινή πορεία τής λέξης, γιατί έχω κάποια χρόνια που ο κύκλος τού κομματικού ενδιαφέροντος έχει κλείσει μέσα μου. Πάντως, το «Συντρόφισσες και σύντροφοι»  και το χειροκρότημα των 2.700 μελών αυτής τής… Αριστεράς, προς τον συγκεκριμένο πολιτικό, από το 2^ο Συνέδριο, με τάραξε. Εκείνη τη στιγμή, ομολογώ πως με σάρωσε ένα ρεύμα από τα παλιά! Δεν έχω πρόθεση να γίνω μελό, αλλά ήρθαν και πάλι νεκροί, φυλακισμένοι, εξόριστοι, βασανισμένοι, πεινασμένοι, ακρωτηριασμένοι, όλοι σε ένα κινηματογραφικό φόντο και το πρόσωπο του Πάνου Καμμένου, με ένα ειρωνικό χαμόγελο γεμάτο ιστορία και χολή να απλώνεται σε όλο το πλάνο… Ανατριχιάζω στη σκέψη. Όταν οι 2.700 σύνεδροι επιβραβεύουν αυτή τη συγκεκριμένη προσφώνηση, τότε η ιστορία γίνεται καπνός που εξατμίζεται… Είμαι πεισμένος πως κάποιος μας κάνει πλάκα! Δεν μπορεί τόοοοοοση συσσωρευμένη ιδεολογική απαξίωση να μην είναι ορατή και να εξατμίζεται.

Κρατήστε την ημερομηνία: 13 Οκτωβρίου 2016. «Συντρόφισσες και σύντροφοι» από τον Καμμένο! Ένα βασικό στέλεχος-συγκυβερνήτης αυτής της κυβερνητικής Αριστεράς, το οποίο έχει την αμέριστη εμπιστοσύνη τού Πρωθυπουργού. Ένας αδίσταχτος ακροδεξιός, δίχως ίχνος πολιτικού πολιτισμού, ούτε κατ’ επίφαση, μόνιμα προκλητικός και απίστευτα φανφαρόνος, νάρκισσος που αυτοθαυμάζεται με τις στρατιωτικές στολές και τις παρελάσεις, επιρρεπής στον λαϊκισμό και πάντα πρόθυμος να επιδείξει την θρησκοληψία του, πάντα στο πλευρό τής σκοταδιστικής εκκλησιαστικής ακροδεξιάς, αρνητής κάθε προοδευτικής μεταρρυθμιστικής τάσης, ομοφοβικός (απουσίασε από τη Βουλή όταν ήρθε προς ψήφιση το σύμφωνο συμβίωσης με επέκταση τού δικαιώματος και στα ομόφυλα ζευγάρια. Δεν διστάζει να ακολουθεί δική του πολιτική ατζέντα, να συντηρεί ατμόσφαιρα έντασης και να έχει επαφές με ισοβίτες, ως μη όφειλε, για να πετύχει ποιος ξέρει ποιους στόχους και πάντως να συναγελάζεται με άτομα γνωστά για την περιφρόνησή τους στην ηθική και τις αρχές της.

Θα αναφερόμαστε ποιος ξέρει για πόσο ακόμα σ’ αυτή τη μελαγχολική σελίδα αυτού τού… συγκυβερνήτη, ο οποίος, με άνεση και χωρίς αιδώ, δεν διστάζει να αναφωνεί «σύντροφοι και συντρόφισσες» και οι απερίσκεπτοι αριστεροδεξιοί(;) σύνεδροι, σε ρόλο κλακαδόρων, να χειροκροτούν και να επεφημούν… Δεν θα πάψουμε να αναφερόμαστε σε αυτή την ανιστόρητη τερατογένεση, καθώς και στην πολιτική μετάβαση προς ένα θέατρο της γελοιότητας, που, στις μέρες μας, θρέφεται και συντηρείται από το πολιτικό γραφείο τού «νεαρού ηγέτη», ο οποίος δίνει ευκαιρίες σε ανθρωπάρια τα οποία κηλιδώνουν το παλαιό και πλέον θολό σύνθημα που ακούει στο… πώς το λένε, πώς το λένε;

Α, το θυμήθηκα:

«Ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς».

Δικά μου ερωτήματα: Τι λένε γι αυτά οι πολλοί και καλοί προσωπικοί μου φίλοι του ΣΥΡΙΖΑ, που όλους εξακολουθώ να τους εκτιμώ;

Πρόκειται για έναν ακόμη “πουλημένο” και σε “διατεταγμένη υπηρεσία” για να αμαυρώσει το δόγμα Τσίπρα;

Ποιος ευθύνεται για την με οποιοδήποτε κόστος  συμπόρευση με τον Καμμένο;

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, λοιπόν, μέχρι τελικής πτώσεως;

Και αν ναι, μήπως πρέπει κάποιος πρέπει επιτέλους να μας πει ευθέως και ευθαρσώς ποιος είναι αυτός ο σκοπός;

Ο σοφός λαός....

Αυτόν τον άνθρωπο και την παρέα του ο σοφός ελληνικός λαός τον έστειλε στο Κοινοβούλιο...

Τρικυμία εν κρανίω…

Ο λόγος για τον πρόεδρο της Ένωσης Κεντρώων Βασίλη Λεβέντη, που μιλώντας σε δύο διαφορετικές ραδιοφωνικές συχνότητες, είπε δύο τελείως αντίθετα πράγματα.

Συγκεκριμένα, μιλώντας στον Real FM λίγες ώρες μετά τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό, ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων υποστήριξε ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα ήταν διατεθειμένος να προχωρήσει στον σχηματισμό μίας κυβέρνησης συνεργασίας, αλλά είναι ο αρχηγός της Αξιωματικής 

Αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης που δεν θέλει.

Αντίθετα, μιλώντας στον Alpha 9,89, κατηγόρησε ευθέως τον πρωθυπουργό για αλαζονεία και αρχομανία, καταλογίζοντας παράλληλα ότι πανηγυρίζει για το Eurogroup ενώ δεν πήρε τίποτα για το χρέος και την ποσοτική χαλάρωση. 

«Θέλει να πάει μόνος του μέχρι το 2019. Είναι δική του ευθύνη και θα τα λουστεί. Αρμενίζει στραβά και το πλοίο θα βουλιάξει», δήλωσε…

Από το Matrix24.gr

Δύσμοιρο Ελληνικό Πανεπιστήμιο

Απο τον κήπο μας 20/6/17

Ποιηση

WRITING

by William Allingham

A man who keeps a diary, pays

Due toll to many tedious days;

But life becomes eventful–then

His busy hand forgets the pen.

Most books, indeed, are records less

Of fullness than of emptiness.

FOR A MOMENT

by Ron Padgett

It’s funny how

if you just let go

of things they

will come to

you. That is to say

sometimes. So what

good is such a

generalization?

Ah, it makes you

feel good to say

such things from

time to time,

as if you actually

and really and truly

knew something!

Μουσική Πρόταση: Francesca Gagnon - Je voudrais bien

Λυπηρές εικόνες!

Ηγετίσκοι να πανηγυρίζουν επειδή θα παραμείνουν ακόμη λίγο στην εξουσία έχοντας αποκηρύξει στην πράξη περισσότερα και από αυτά που οι πιο κακόπιστοι αντίπαλοί τους προέβλεπαν.

Και άλλοι μελλοντικοί ηγετίσκοι που ανυπομονούν να πάρουν σειρά για να δείξουν κι αυτοί πόσο πειθήνιοι θα είναι στις εντολές των πραγματικών κυβερνητών μας.

Μαριονέτες και οι μεν και οι δε στο παγκόσμιο θέατρο σκιών που τόσα χρόνια τώρα παίζεται μπροστά σε εμβρόντητα ακροατήρια.

Κι όλοι εμείς hoi polloi θύματα των προηγούμενων, αλλά και των μελλοντικών επιλογών μας, δυστυχώς όχι απλοί θεατές, αλλά θλιβεροί κομπάρσοι στο ίδιο αυτό γιγάντιο θέατρο σκιών.

Μια δέουσα απάντηση....

Ακου Παυλή, αντράκι μου…

Του Δημήτρη Καμπουράκη, από το Protagon.gr

Πρώτον: Οι καλοί άντρες πρέπει να ‘ναι δίκαιοι άντρες. Ξέρεις πως στο κείμενό μου  στο Protagon για την φωτογραφία σου (για το οποίο έγινε τόσος ντόρος), ούτε σε αδίκησα ούτε σε πρόσβαλα. Και από την εκπομπή μου στο Mega, σου ‘χα φερθεί άψογα για τα υπουργικά σου πεπραγμένα. Κι αυτό το γνωρίζεις, απλώς εντέχνως το παραλείπεις. Εγώ ήμουν ακριβοδίκαιος απέναντι σου. Εσύ δεν ήσουνα εντάξει απέναντι μου, μ’ αυτό το κατεβατό που έγραψες μέσα στο οποίο τα τσουβάλιασες όλα. Ας είναι… Στο κείμενο μου, ούτε εσένα για την φωτογραφία έψεξα, ούτε τους Σφακιανούς σχολίασα αρνητικά. Καταλαβαίνω ότι σε πείραξε η τελευταία παράγραφος, που έλεγε πως ξεφτιλίζεις το πιστόλι που βαστάς. Μεταξύ μας, δεν σε νοιάζει που σου το ‘γραψα εγώ, σε νοιάζει μήπως σου το πούνε οι δικοί σου στα χωριά σου. Αμ δε θα το γλυτώσεις Παυλή μου. Ήδη το λένε στα καφενεία, είναι θέμα χρόνου να σου το πετάξουνε και κατάμουτρα.

Δεύτερον: Χαίρομαι που είσαι από οικογένεια που έβγαλε τόσους σπουδαγμένους ανθρώπους και αγωνιστές και βιοπαλαιστές. Αλλά τι σχέση έχουν αυτοί με την δική μας υπόθεση; Γιατί τους αναφέρεις; Μπράβο σας, ειλικρινά. Πλην σε ενημερώνω ότι έχω κι εγώ πατέρα καταδικασμένο και βασανισμένο απ’ τους Γερμανούς, μπαρμπάδες αντάρτες και καπετάνιους του ΕΛΑΣ και κυνηγημένους κι εξορισμένους και αρκετούς κοντοσυγγενείς με τα ονόματα τους χαραγμένα σε μαρμάρινες στήλες πεσόντων. Ε και; Τι θα κάνουμε τώρα; Θα βγάλουμε έξω τους προγόνους μας και θα… μετρήσουμε την δόξα τους; Η τιμή δεν κληρονομείται Παυλή μου. Σημασία έχει τι είσαι εσύ και τι είμαι εγώ, άσε ήσυχα τα ξαδέρφια ή τσ’ αποθαμένους μας.

Τρίτον: Λες ότι είμαι στρατευμένος σε μια εκστρατεία δολοφονίας του χαρακτήρα σου. Αμ δεν έχεις ιδέα τι πραγματικά σημαίνει δολοφονία χαρακτήρα, αν και το κάνατε συστηματικά όλοι σας στον ΣΥΡΙΖΑ απ’ το 2010. Αυτό που ζείτε εσείς τώρα, είναι γιορτή νηπιαγωγείου μπροστά σ’ αυτό που είχατε εξαπολύσει εναντίον των πολιτικών σας αντιπάλων ή όσων είχατε επιλέξει ως αντιπάλους. Διότι εσείς κυκλοφορείτε στον δρόμο και να σας βλέπουν ως ανίκανους, ιδεοληπτικούς, καρεκλοκένταυρους και κολοτούμπες με τους οποίους γελούνε. Στους προηγούμενους, εσείς είχατε βάλει την σφραγίδα του προδότη, του πουλημένου και του Γερμανοτσολιά, οπότε ο κόσμος λίγο ήθελε να τους λιντσάρει. Εχει μια διαφορά, έτσι;

Τέταρτον: Γράφεις ότι η δολοφονία του χαρακτήρα σου (στην οποία μετέχω), σχετίζεται με την προσπάθεια σου να καθαρίσεις την κόπρο του ΚΕΕΛΠΝΟ. Να σου πω… δυο χρόνια τώρα μας έχεις πρήξει με το ΚΕΕΛΠΝΟ. Όλο το καθαρίζεις κι όλο ακάθαρτο απομένει το άτιμο. Άντε καθάρισε το επιτέλους και στείλε στην φυλακή όσους κάνανε κομπίνες να ησυχάσουμε τέλος πάντων. Διότι αργείς Παυλή, πολύ αργείς και μου φαίνεται παράξενο. Προσωπικά, ούτε απ’ έξω απ’ το ΚΕΕΛΠΝΟ δεν έχω περάσει. Εσένα όμως, μάλλον σε βολεύει να το κραδαίνεις έτσι βρώμικο, μόλις αποπειραθεί κανείς να κριτικάρει την πολιτική σου. Ωραία πατέντα.

Πέμπτο και σοβαρότερο: Αναφορικά με την θητεία μου στο Mega και πόσο παπαγαλάκι ήμουν και τα γνωστά που κουραστικά επαναλαμβάνεις. Δυο είναι οι επιλογές: Στην πρώτη, εγώ είμαι ένας δημοσιογράφος που λέω τις απόψεις μου (με τις οποίες διαφωνείς) κι εσύ είσαι ένας υπουργός που ασκεί πολιτική (με την οποία εγώ διαφωνώ.) Απλά και έντιμα πράγματα, χωρίς δίκες προθέσεων. Αν προτιμάς την δεύτερη επιλογή, εγώ είμαι ένας πληρωμένος κονδυλοφόρος του παλιού συστήματος κι εσύ (μαζί με τον Αλέξη σου) είσαι ένα ανδρείκελο των Γερμανών που σε φέρανε στην εξουσία για να τελειώσεις την δουλειά των προηγούμενων και καλοπληρώνεσαι γι αυτό ως υπουργός. Διάλεξε και πάρε. Μέσος δρόμος δεν υπάρχει. Συνεννοηθήκαμε Παυλή;

Εκτο: Έχεις δίκιο ότι στο κείμενο μου δεν αναφέρθηκα στις μπαταριές που πέσανε στην κηδεία του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Παράλειψη μου, αλλά -ευτυχώς για μένα- στη ραδιοφωνική μου εκπομπή στον Real fm, αναφέρθηκα στο γεγονός καταδικάζοντας το ρητά και απερίφραστα. Θα βρεις εύκολα το απόσπασμα, αφού στην Κουμουνδούρου έχετε ολόκληρο μηχανισμό με υπαλλήλους που γράφουν τους σταθμούς και τους απομαγνητοφωνούν. Ένα τηλεφώνημα κάνε και τα παιδιά θα σου το φέρουνε στο γραφείο. Άντε, να κάνουνε κι αυτά καμιά δουλειά.

Εβδομο: Γράφεις ότι με το κείμενο μου «δίνω πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης για μελλοντική μου αξιοποίηση». Δεν αντιλαμβάνομαι το πνεύμα σου υπουργέ. Δηλαδή, όταν εσύ στρογγυλοκάθεσαι στην υπουργική καρέκλα κι έχεις τις γραμματίνες σου, τους οδηγούς σου, τους μισθούς σου και τα ταραταζούμ σου, είσαι έντιμος και καθαρός αγωνιστής, έτσι; Αλλά αν τύχει και το σκεφτεί κανένας άλλος, είναι ύποπτος και υποχείριο και άθυρμα που πρέπει εκ’ των προτέρων να καταδικαστεί. Μωρέ μπράβο! Εσύ Παυλή μου, δεν θέλεις μόνο την πίτα ανάκερη και τον σκύλο χορτάτο, παίρνεις και τον σκύλο και φεύγεις.

Ογδοο: Έχε κατά νου λοιπόν, πως ούτε σκέψη έχω, ούτε πρόταση από κανέναν να «αξιοποιηθώ». Αλλά επειδή πολύ ψηλά έχετε πάρει μερικοί-μερικοί τον αμανέ, μην το πολυαναφέρεις γιατί μου θυμίζεις λαγό που τρίβει τη φτέρη. Βάρδα μην μου την βαρέσει, γιατί δεν σε συμφέρει. Την σκόνη μου θα δεις όχι μόνο στον νομό αλλά και στην ίδια την περιοχή σου. Οπότε άσε με ήσυχο στην (βρώμικη) δημοσιογραφία μου και κάνε εσύ το σώου σου κάτω, όσο προλαβαίνεις ακόμα. Γιατί σε βλέπω σύντομα να ξαναγυρίζεις στην Ιατρική και πολύ καλά θα κάνεις καθότι είσαι εξαίρετος γιατρός μαθαίνω.

Ενατο: Δεν έχω αντίρρηση να μονομαχούμε εκ’ του μακρόθεν ως το 2116 που σταματά η διαχείριση της δημόσιας περιουσίας απ’ τους δανειστές, την οποία εσύ τιμημένα υπερψήφισες. Έχω άπλετο χρόνο εγώ, εσύ όμως έχεις υπουργικά καθήκοντα. Κάμε ό,τι νομίζεις. Εγώ το διασκεδάζω πάντως.

Δέκατο: Να ξέρεις ότι την πορεία του ανθρώπου σε τούτο τον κόσμο δεν την καθορίζουν ούτε οι γνώσεις του, ούτε η ιδεολογία του, ούτε η δουλειά του, ούτε η εξυπνάδα ή η βλακεία του. Ο χαρακτήρας μας είναι η μοίρα μας. Εχε το κατά νου, για να ξέρεις που να ρίξεις τις ευθύνες όταν θα κυκλοφορείς ξεπεζεμένος και πολύ ολίγοι θα σε χαιρετούνε Παύλο Πολάκη.

Σκίτσο του Δημήτρη Χαντζόπουλου

Από την Καθημερινή

Μουσική Πρόταση: Keith Jarrett - Somewhere Over the Rainbow

Βροχερή Κυριακή....

Βροχερή η σημερινή Κυριακή στο Μαλάκι...

Μουσική Πρόταση: Donovan - Deep Peace

ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ ΣΗ

Η Επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά και παραδίδεται άνευ όρων!

Η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ απεφάνθη: Η κλιματική αλλαγή είναι μύθος που προωθείται από επιχειρηματικά συμφέροντα. Και ο Πρόεδρος Τραμπ έκανε πολύ καλά που απέσυρε τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία των Παρισίων!

Περιμένω με αγωνία, όπως και ολόκληρη η ανθρωπότητα, την επόμενη ανακοίνωσή των συνδικαλιστών της ΔΕΗ, στην οποία ελπίζω να “δεήσουν" να ασχοληθούν επιτέλους και με άλλα μεγάλα ανοιχτά θέματα της επιστήμης, όπως οι μαύρες τρύπες και η προέλευση του Σύμπαντος.

Ανεμογυρίσματα

ΑΝΕΜΟΓΥΡΙΣΜΑΤΑ

Μείναμε μόνοι

εμείς και οι εμμονές μας

αφημένοι στο παράπονο

ενός στημένου παιχνιδιού.

Οι σύντροφοι που λάκισαν

δεν μας αναγνωρίζουν πια

μέσα από τα φυμέ παράθυρα

της κυβερνητικής λιμουζίνας.

Κρατάμε τώρα τα πλακάτ

που κάποτε τα γράφαμε μαζί

ενάντια στους τωρινούς τους

φίλους και συνοδοιπόρους.

Κι ο κυρ Μιχάλης ο καφετζής

που χρόνια τώρα μας σερβίρει

γυρνά στο πλάι σιωπηλά

και κάνει το σταυρό του.

Μουσική Πρόταση: Philip Glass Glassworks

Interpretation by Branka Parlic in 2005

ΑΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ

Ανασηκώσαμε τα μανίκια μας

Χορέψαμε τις ζεμπεκιές μας

Τραγουδήσαμε τα ωραία μας άσματα

Και λοιδορήσαμε τους φλούφληδες.

Τουιτάραμε τη μαγκιά μας

Και πλέξαμε το προσήκον εγκώμιο

Του μεγάλου μας Ηγέτη,

που ούτε σε εκατό χρονια

τέτοιονα δε θα δούμε.

Και μετά….

Με γοργές αποφασιστικές κινήσεις

Ατόφια δηλαδή επαναστατικές

Ανοίξαμε σκίζοντάς τον φάκελο

με την ένδειξη Memorandum

για να διαβάσουμε τις σημερινές μας αποφάσεις.

Εκείνες, που με τη γνωστή, την απαράμιλλη

διαπραγματευτική μας δεινότητα

επιτύχαμε να μεταφραστούν στα ελληνικά

και όχι όπως ήταν γραμμένες

σε μια απο τις κακόηχες ιμπεριαλιστικές

γλώσσες των εντολέων μας.

Ω ναι, είναι πληκτικό μερικές φορές

αλλά όχι ολωσδιόλου άχαρο

το να κυβερνάς ένα προτεκτοράτο.