ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
ΠΕΡΠΑΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΣΩΣΤΑ
Ο Friedrich Nietzsche έλεγε ότι “Μονάχα σκέψεις που σου έρχονται όταν περπατάς έχουν κάποια αξία”. Ο Søren Kierkegaard αισθάνονταν το ίδιο. “Περπάτησα τον εαυτό μου μέχρι τις καλύτερες σκέψεις μου”, παρατήρησε ο Δανός φιλόσοφος. Το περπάτημα είναι “γυμναστική του μυαλού” τόνισε ο Αμερικανός συγγραφέας Ralph Waldo Emerson. “Δεν μπορώ να σκεφτώ όταν δεν περπατάω. Τη στιγμή που σταματώ δεν μπορώ να σκεφτώ και μόλις ξαναρχίσω να κινούμαι το μυαλό μου ξαναμπαίνει σε λειτουργία”, ομολόγησε ο γεννημένος στην Ελβετία φιλόσοφος Jean-Jacques Rousseau. Ο Γάλλος φιλόσοφος και δοκιμιογράφος Michel de Montaigne θρηνούσε επειδή οι σκέψεις του συχνά έφταναν σε εκείνον όταν ήταν σε κίνηση, σε στιγμές “που δεν μπορούσε να τις καταγράψει”. Αυτό συνέβαινε “κυρίως πάνω στο άλογο μου, την έδρα των πιο βαθιών μου συλλογισμών”. Και ο Henry David Thoreau: “Μου φαίνεται ότι τη στιγμή που τα πόδια μου αρχίζουν να κινούνται, οι σκέψεις μου αρχίσουν να κυλούν”.
Η αναφορά από το βιβλίο “The Extended Mind” της Annie Murphy Paul.
