ΜΕ ΤΗ ΣΚΑΠΑΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ
ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΩΔΗ ΣΤΟΝ ΝΑΠΟΛΕΟΝΤΑ
Μη φοβάσαι ωστόσο ίσκιε ακόμα ανήσυχε,
ότι έρχομαι να υβρίσω τη βωβή μεγαλειότητά σου.
Όχι! Η λύρα στους τάφους δεν έχει ποτέ υβρίσει.
Ο Θάνατος ήταν σ’ όλους τους καιρούς το άσυλο της δόξας.
Τίποτε δεν πρέπει να κατατρέχει ως εκεί μια μνήμη.
Τίποτε!… Εκτός από την αλήθεια!
Από το ποίημα του Λαμαρτίνου “Βοναπάρτης” σε μετάφραση Παναγιώτη Κανελλόπουλου, παρμένη από το βιβλίο του “Ιστορία του Ευρωπαϊκού Πνεύματος”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου