Δευτέρα 8 Οκτωβρίου 2018

Διαβάζοντας...

Stoner του John Williams

Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχω διαβάσει. Περιγράφει με ένα ρεαλιστικό τρόπο τη ζωή ενός φτωχόπαιδου, που με σκληρή δουλειά μπόρεσε να γίνει Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο. Ένας μέτριος Καθηγητής σε ένα μέτριο Πανεπιστήμιο. Μια πολύ συμβατική ζωή, ένας αποτυχημένος αλλά σταθερός γάμος, ένα μοναδικό ερωτικό ξεπέταγμα. Συγκρούσεις και εγωισμοί στο ακαδημαϊκό περιβάλλον, φιλίες και έχθρες που τρέφονται από το χρόνο και γι αυτό αντέχουν σ’ αυτόν.

Μια απλή ιστορία που μπορεί όμως να μιλήσει δυνατά στον καθένα μας και να μας κάνει να αναρωτηθούμε τι τελικά μετράει σε αυτή τη ζωή. 

Εξαιρετικό!


Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2018

Ετοιμάζομαι και φέτος για την ετήσια εκδρομή στο Τσεπέλοβο και τα Ζαγοροχώρια.
Εδώ μια ανάμνηση από την εκδρομή του Νοεμβρίου του 2016.

Ποίηση

BREAKFAST

by Everette Maddox

Oh hush up
about the
Future: one
morning it
will appear,
right there on
your breakfast
plate, and you’ll
yell “Take it
back,” pounding
the table.
But there won’t
be any
waiters.

Σάββατο 6 Οκτωβρίου 2018

Montserrat Caballe

Ακόμη μια μεγάλη φωνή έσβησε.

Εδώ σε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες της.

Hijo de la Luna (Ο γιος του φεγγαριού) του José Maria Cano




ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΤΩΝ ΔΙΑΣΗΜΩΝ ΑΝΔΡΩΝ

Η τύχη των πιο διάσημων στην Αρχαία Ελλάδα. Εντυπωσιακό!


ΘΑΝΑΤΟΙ

Πυθαγόρας: Στα 500 πΧ. 80 ετών, στην εξορία από πείνα

Μιλτιάδης: Στα 489 πΧ, 65 ετών στην εξορία

Αριστείδης: Στα 468 πΧ, 72 ετών, στην εξορία

Θεμιστοκλής: Στα 461 πΧ, 66 ετών, στην εξορία

Αισχύλος: Στα 456 πΧ, 69 ετών, στην εξορία

]Περικλής: Στα 429 πΧ, 66 ετών, στη φυλακή

Φειδίας: Στα 429 πΧ, 66 ετών, στη φυλακή

Αναξαγόρας: Στα 428 πΧ, 72 ετών, στην εξορία

Ηρόδοτος: Στα 426 πΧ, 59 ετών, στην εξορία

Ικτίνος: Στα 420 πΧ, στην εξορία

Σοφοκλής: στα 406 πΧ, 74 ετών, στην εξορία

Ευριπίδης: Στα 406 πΧ, 74 ετών, στην εξορία

Αλικιβιάδης: Στα 404 πΧ, 48 ετών, στην εξορία

Σωκράτης: Στα 399 πΧ, 71 ετών, ήπιε κώνειο

Θουκιδίδης: Στα 396 πΧ, 64 ετών στην εξορία

Αριστοφάνης: Στα 385 πΧ, 61 ετών, στην εξορία

Πλάτων: Στα 374 πΧ, 80 ετών, στην εξορία

Ισοκράτης: Στα 388 πΧ, 99 ετών, στην εξορία


Δημοσθένης: Στα 322 πΧ, 62 ετών, δηλητηριάστηκε

Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018

Διαβάζοντας...

Από τον Yuval Noah Harari  «21 Lessons for the 21st Century.»
Είναι πολύ δυσκολότερο να αγωνιστείς ενάντια σε κάτι που σε καθιστά άχρηστο και ασήμαντο από ότι ενάντια σε κάτι που σε εκμεταλλεύεται.


(Σχετικά με το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει η εργατική τάξη στο μέλλον λόγω της τεχνολογικής εξέλιξης και συγκρίνοντάς το με εκείνο της εργατικής τάξης στο παρελθόν).

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2018

Πέθανε ο μεγάλος Charles Aznavour

Πέθανε σε ηλικία 94 ετών ο  Charles Aznavour.
Πολλά τραγούδια του υπήρξαν αγαπημένα μου.
Εδώ σε ένα από αυτά, που μιλάει για έναν άλλο θάνατο.
La mamma!


Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2018

Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2018

Ποίηση

Τ Α  Ε Π Ι Κ Ι Ν Δ Υ Ν Α
του Κ. Π. Καβάφη


Είπε ο Μυρτίας (Σύρος σπουδαστής
στην Aλεξάνδρεια· επί βασιλείας
αυγούστου Κώνσταντος και αυγούστου Κωνσταντίου·
εν μέρει εθνικός, κ’ εν μέρει χριστιανίζων)·
«Δυναμωμένος με θεωρία και μελέτη,
εγώ τα πάθη μου δεν θα φοβούμαι σα δειλός.
Το σώμα μου στες ηδονές θα δώσω,
στες απολαύσεις τες ονειρεμένες,
στες τολμηρότερες ερωτικές επιθυμίες,
στες λάγνες του αίματός μου ορμές, χωρίς
κανέναν φόβο, γιατί όταν θέλω —
και θάχω θέλησι, δυναμωμένος
ως θάμαι με θεωρία και μελέτη —
στες κρίσιμες στιγμές θα ξαναβρίσκω

το πνεύμα μου, σαν πριν, ασκητικό.»



Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου 2018

Ποίηση

ΥΦΑΚΙ

Σα βγεις στη ζητιανιά για τες συντάξεις
απεύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος 
γι αυτούς που σε στηρίζουν τόσα χρόνια
και βγάλανε τη χώρα απ΄την κρίση.

Το ΔΝΤ και Κομισιόν
το θυμωμένο Σόιμπλε μη τους φοβάσαι
τέτοιους στο δρομο σου πια δεν θα βρεις.
Το ΔΝΤ και Κομισιόν δεν θα τους συναντήσεις
γιατί τους κουβανείς μες την ψυχή σου.

Πάντα στο νου σου νάχεις τους συντρόφους
αυτούς που έχασες μες την πορεία,
όταν εσύ άλλαξες τον προορισμό σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου
μη προσδοκώντας ψήφους πια να πάρεις.


Όσο για αυτούς που σου έδωσαν το ωραίο ταξίδι
χωρίς αυτούς δεν θάβγαινες στο δρόμο.
Άλλο δεν έχουν να σου δώσουν πια.

Κι αν πιο φτωχούς τους βρεις
εσύ σαι που τους γέλασες
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα
ήδη θα το κατάλαβες 
τα κούφια λόγια τι σημαίνουν.


Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2018

Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2018

Καταρράκτες Νέδας και Επικούριος Απόλλων.
Μια όμορφη εκδρομή στα όρια Ηλείας και Αρκαδίας.

Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2018

Διαβάζοντας...

Όταν ο Στρατηγός de Gaulle ρωτήθηκε γιατί δεν δέχονταν να αναγνωρίσει ως μόνιμη κατάσταση  τα κομμουνιστικά καθεστώτα στην Ανατολική Ευρώπη, η απάντησή του ήταν: Επειδή το μέλλον διαρκεί πολύ. 


Απόσπασμα από: Christopher Hitchens. «And Yet...: Essays.»

Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2018

Ποίηση

INCIDENT
by Countee Cullen

Once riding in old Baltimore,
Heart-filled, head-filled with glee,
I saw a Baltimorean
Keep looking straight at me.
Now I was eight and very small,
And he was no whit bigger,
And so I smiled, but he poked out
His tongue, and called me, “Nigger.”
I saw the whole of Baltimore
From May until December;
Of all the things that happened there

That’s all that I remember.

Τετάρτη 29 Αυγούστου 2018

Σ-ΑΡΚΑΣ-τικά

Ρήσεις...

Η γνώση είναι όπως μια σφαίρα. Όσο μεγαλύτερο όγκο έχει, τόσο περισσότερο έρχεται σε επαφή με το άγνωστο.


Blaise Pascal

Τρίτη 28 Αυγούστου 2018

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ

ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΝΘΕΣΗ

Ο Τσίπρας πανηγυρίζει επειδή δεν ήταν Παρένθεση.

Κι εγώ θρηνώ επειδή δεν ήταν Αριστερή.


Γελάμε;



Του Ανδρέα Πετρουλάκη

Δευτέρα 27 Αυγούστου 2018

Μουσική Πρόταση: Glenn Gould, live, Salzburg - Sweelink, Organ Fantasy



Ο Jan Pieterszoon Sweelinck (1562-1621) ήταν ένας Ολλανδός συνθέτης που το έργο του ανήκει στην εποχή του τέλους της αναγεννησιακής μουσικής και της αρχής του μπαρόκ.


Σάββατο 25 Αυγούστου 2018

Ποίηση

Το κρασί της Ζωής ολοένα στάζει σταγόνα-σταγόνα
Τα φύλλα της Ζωής ολοένα πέφτουν ένα-ένα.


OMAR KHAYYAM, The Rubayiat, CA. 1100

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2018

Ποίηση

WHAT LOT’S WIFE WOULD HAVE SAID (IF SHE WASN’T A PILLAR OF SALT)


by Karen Finneyfrock

Do you remember when we met
in Gomorrah? When you were still beardless,
and I would oil my hair in the lamp light before seeing
you, when we were young, and blushed with youth
like bruised fruit. Did we care then
what our neighbors did
in the dark?

When our first daughter was born
on the River Jordan, when our second
cracked her pink head from my body
like a promise, did we worry
what our friends might be
doing with their tongues?

What new crevices they found
to lick love into or strange flesh
to push pleasure from, when we
called them Sodomites then,
all we meant by it
was neighbor.

When the angels told us to run
from the city, I went with you,
but even the angels knew
that women always look back.
Let me describe for you, Lot,
what your city looked like burning
since you never turned around to see it.

Sulfur ran its sticky fingers over the skin
of our countrymen. It smelled like burning hair
and rancid eggs. I watched as our friends pulled
chunks of brimstone from their faces. Is any form
of loving this indecent?

Cover your eyes tight,
husband, until you see stars, convince
yourself you are looking at Heaven.

Because any man weak enough to hide his eyes while his neighbors
are punished for the way they love deserves a vengeful god.

I would say these things to you now, Lot,
but an ocean has dried itself on my tongue.
So instead I will stand here, while my body blows itself
grain by grain back over the Land of Canaan.
I will stand here
and I will watch you

run.

Τρίτη 14 Αυγούστου 2018

Ποίηση

CAFE SOLO


by Lorna Dee Cervantes

I loved you
with the scientific
excuse of the lonely.
Now I watch the streets
smog out of focus
or zoom in brutally
on the tragically beautiful.
My eyes have met no one’s
all morning. I have forgotten
the purr of my name.
I remember only the brush
of my cat’s teeth
when she tells me
she loves me. For weeks
the only lesson I’ve learned
is that the leaves of the apple
are finally turning. Everything
has let go. There are days now
that go by without a sound.
I could be anyone.
Once I was a person
who loved you.


Δευτέρα 13 Αυγούστου 2018

Αχ Ελλάδα....

Συγχαρητήρια για τις πραγματικά τεράστιες επιτυχίες των Ελλήνων αθλητών την εβδομάδα που πέρασε.
Το έχω πει πολλές φορές. Παρά τις προσπάθειες όλων αυτών που έχουν κυβερνήσει και εξακολουθούν να κυβερνούν τη χώρα, η Ελλάδα θα βρίσκει πάντοτε τρόπο να τους ξεφεύγει και να διακρίνεται!

Έτσι για να τους τη σπάει!

Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

Τόσος ήτανε...

Δημήτρης Χαντζόπουλος από την Καθημερινή.

Συνέχεια από το προηγούμενο ποίημα του Αναγνωστάκη.

Ποίηση

Διαχρονικός, προφητικός, επίκαιρος Αναγνωστάκης


Δεν έφταιγεν ο ίδιος


«Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε
η εποχή, τα βάρη, οι συνθήκες
κι άλλοι την πάθανε που τότε είπαν το ναι
και δεν ακούσανε των παλιών τις υποθήκες.

Τάχα η θέλησή σου λίγη
τάχα ο πόνος σου μεγάλος
η ζημιά ήτανε στο ζύγι
πάντα φταίει κάποιος άλλος.

Καλά καλά ποιο είναι το κέρδος, ποια η ζημιά
ποιος να το πει δεν ξέρει
το βέβαιο ήτανε πως κάτι δεν πήγε καλά
δεν έφτασε όπου ονειρεύτηκε το χέρι.

Δεν έφταιγεν ο ίδιος, τόσος ήτανε
κι οι άνθρωποι γεμάτοι είναι τώρα απαιτήσεις
αφού σήμερα δε θά `λεγε το ίδιο το ναι
τώρα περίσσεψαν η σύνεση και η κρίση»


Μανώλης Αναγνωστακης

Σ-ΑΡΚΑΣ-τικά

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018

Σ-ΑΡΚΑΣ-τικά

Λέμε τώρα...

Στο Μάτι της Ραφήνας πρέπει να πάει στις 21 Αυγούστου ο πρωθυπουργός για να επιβεβαιώσει την επάνοδο της χώρας στην κανονικότητα.

Είναι άραγε σημαδιακό το ότι ο πρώτος υπουργός που επισκέφτηκε τις πυρόπληκτες περιοχές ήταν ο …Καμμένος; 


Τετάρτη 25 Ιουλίου 2018

Η πραγματική ασυμμετρία

Δεν γνωρίζω τι ώθησε τον πρωθυπουργό να χρησιμοποιήσει τη λέξη “ασύμμετρη” για να χαρακτηρίσει την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί με τις πυρκαγιές. 

Την ίδια λέξη που είχε χρησιμοποιήσει στην καταστροφή του 2007 ένας υπουργός και για την οποία είχε λοιδορήσει ο τότε ΣΥΡΙΖΑ την κυβέρνηση Καραμανλή.

Είναι γεγονός ότι πολλά μπορούν να ειπωθούν για ευθύνες, παραλείψεις, έλλειψη συντονισμού και άλλα τινά, όπως πχ το ότι σε μια χώρα με τόση μεγάλη φορολόγηση θα περίμενε κανείς μεγαλύτερη επένδυση σε ενίσχυση υποδομών και υπηρεσιών από το κράτος και όχι εξασφάλιση υπερ-πλεονασμάτων.

Αυτά όλα όμως είναι κυριολεκτικά στάχτη στα μάτια για να κρύβουν την πραγματική “ασυμμετρία”. 

Αυτή που δεν είναι άλλη από το ότι ουσιαστικά δεν εκλέγουμε κυβερνήτες, αλλά απλούς διαχειριστές. Διαχειριστές μιας αέναης εθνικής τραγωδίας.


Δευτέρα 16 Ιουλίου 2018

Ρήσεις....

Ο θρίαμβος της διαφήμισης στη βιομηχανία του πολιτισμού είναι ότι οι καταναλωτές αισθάνονται την επιθυμία να να αγοράζουν και να χρησιμοποιούν τα προϊόντα αν και καταλαβαίνουν ότι τους εκμεταλλεύονται.


Theodor W. Adorno and Max Horkheimer, Dialectic of Enlightenment, Verso, 1997

Τρίτη 10 Ιουλίου 2018

Πέμπτη 5 Ιουλίου 2018

Ποιον απατεώνα προτιμάτε εσείς;

Μετά τη σημερινή συζήτηση στη Βουλή προκύπτει το αμείλικτο ερώτημα: “Σε ποιον ψεύτη και απατεώνα από τους δύο θα αναθέσουμε τη διακυβέρνηση της χώρας στις επόμενες εκλογές;”

Απλά θυμίζω ότι η κατηγορία “ψεύτης” και “απατεώνας” χρησιμοποιήθηκε επανειλημμένα από τον Τσίπρα εναντίον του Μητσοτάκη και από τον Μητσοτάκη εναντίον του Τσίπρα με την παράθεση στοιχείων για την υποστήριξη των χαρακτηρισμών αυτών.

Νομίζω λοιπόν ότι έχει δικαίωμα ο απλός πολίτης να αναρωτηθεί : ακόμη και ένα 10% των κατηγοριών αυτών που απευθύνει ο ένας για τον άλλον να είναι αληθινές, τι ελπίδα υπάρχει για αυτή την πολύπαθη χώρα;